12 Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας

Η αρθρίτιδα είναι μία φλεγμονή των αρθρώσεων που προκαλεί πόνο και πρήξιμο της άρθρωσης.
Ο όρος προέρχεται από: arthr- (από αρχαία ελληνικά: ἄρθρον = ανάβει «από κοινού») και -itis (από -ῖτις , -îtis ), η τελευταία κατάληξη σχετίζεται με φλεγμονή.
Άρθρωση είναι το μέρος του σώματος, όπου δύο ή περισσότερα οστά ενώνονται.
Οι αρθρώσεις μπορεί να είναι άκαμπτες, (κρανίο } ή κινητές (γόνατα, ισχία, ώμοι).
Πολλές αρθρώσεις έχουν χόνδρο στα άκρα των οστών όπου ενώνονται. Ο υγιής χόνδρος μας βοηθά να κινούμαστε, επιτρέποντας στα οστά να «γλιστρούν» το ένα πάνω στο άλλο.

Αιτίες Αρθρίτιδας

Σε πολλές παθήσεις η αρθρίτιδα είναι το κύριο χαρακτηριστικό. Σε άλλες περιπτώσεις, η αρθρίτιδα θεωρείται δευτερεύουσα από την κύρια ασθένεια.
Οι δύο κύριοι τύποι παθήσεων που έχουν σαν κύριο σύμπτωμα την αρθρίτιδα – Οστεοαρθρίτιδα και Ρευματοειδής Αρθρίτιδα – βλάπτουν τις αρθρώσεις με διαφορετικούς τρόπους.
Η Οστεοαρθρίτιδα προσβάλει τον Χόνδρο, συνεπώς αποτελεί μια εκφυλιστική κατάσταση.
Αποτελεί ακτινολογικό εύρημα στο 80 – 90% του πληθυσμού, σε ηλικίες > 65 ετών.
Τα συμπτώματα όμως σπάνια εκδηλώνονται πριν τα 50 έτη.
Σε ηλικίες > 55 ετών οι γυναίκες προσβάλλονται πιο συχνά από τους άνδρες (1.7/1).

Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα είναι μια Αυτοάνοση Φλεγμονώδης Νόσος. Δεν προσβάλλει μόνο τις αρθρώσεις αλλά και άλλα όργανα του σώματος. Παρατηρείται σε ποσοστό 0.25-1% του πληθυσμού, είναι συχνότερη στις γυναίκες, προσβάλει και παιδιά.

Η Ουρική Νόσος προκαλεί Αρθρίτιδα μέσω των κρυστάλλων ουρικού οξέος, οι οποίοι σχηματίζονται όταν υπάρχει υπερβολικό ουρικό οξύ στο αίμα. Άλλες αιτίες αρθρίτιδας είναι η Ψωριασική Αρθρίτις, ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος και άλλα Ρευματολογικά
Νοσήματα.
Η αρθρίτιδα αποτελεί συνήθως σύμπτωμα κάποιας Συστηματικής Ρευματολογικής –συνήθως νόσου– και η θεραπεία της εξαρτάται από την σωστή και έγκαιρη Διάγνωση.

Ο πόνος αποτελεί το κύριο σύμπτωμα της Αρθρίτιδας και ποικίλει σε σοβαρότητα. Μπορεί να συνδιάζεται με πρωινή Δυσκαμψία.
Η σωστή Διάγνωση είναι συνήθως αντικείμενο του Ρευματολόγου και συνάρτηση του Ιστορικού, της καλής Κλινικής Εξέτασης και των εργαστηριακών εξετάσεων.
Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της αρθρίτιδας και το είδος της πάθησης που την προκαλεί.
Ο κύριος στόχος της θεραπείας μίας νόσου που προκαλεί Αρθρίτιδα είναι η ύφεση της κύριας νόσου η οποία θα οδηγήσει σε αντιμετώπιση των συμπτωμάτων γενικά (συμπεριλαμβανομένης της Αρθρίτιδας) και η βελτίωση της ποιότητας ζωής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προφίλ του εκάστοτε ασθενούς!
Για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα π.χ. σκοπός είναι να αναχαιτιστεί έγκαιρα η πορεία της νόσου. Αυτό επιτυγχάνεται φαρμακευτικά με κορτιζόνη, φάρμακα τροποποιητικά της νόσου (DMARDs) και βιολογικούς παράγοντες.

Συμπερασματικά
Δεν πρέπει ποτέ να εξετάζουμε – Διαγνωστικά και Θεραπευτικά – μία φλεγμαίνουσα άρθρωση (Αρθρίτιδα), σαν μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά σαν μέρος μιας νόσου της οποίας αποτελεί σύμπτωμα.

Ελένη Κομνηνού
Ειδική Ρευματολόγος, Clinical Assistant Professor of University of Nicosia, Επιστημονικά Υπεύθυνη Ρευματολογικού Τμήματος Metropolitan General, Διευθύντρια Κλινικής “Αυτοάνοσων Ρευματικών Νοσημάτων" Metropolitan General, Υπεύθυνη Τμήματος “Αυτοάνοσων Ρευματικών Νοσημάτων και Κύησης" ΜΗΤΕΡΑ