Τι ισχύει στα Αυτοάνοσα Ρευματικά Νοσήματα
Ορισμένες τάσεις στις θεραπείες γονιμότητας που κερδίζουν δημοτικότητα σήμερα προέκυψαν από την πολύμηνη απομόνωση στη διάρκεια της πανδημίας και τη στροφή προς την ενδοσκόπηση.
Περισσότερα ζευγάρια επιλέγουν να αναβάλουν την εγκυμοσύνη μέχρι να πραγματοποιήσουν συγκεκριμένους στόχους ζωής. Πολλές ανύπαντρες γυναίκες που επιθυμούν παιδιά αλλά δεν έχουν βρει τον κατάλληλο σύντροφο αποφασίζουν να ακολουθήσουν μόνες τους τη
μητρότητα.
Οι νέες θεραπευτικές επιλογές σε γυναίκες άνω των 40 ετών αποδεικνύονται αποτελεσματικές, ενώ υπάρχει αύξηση εφαρμογής μεθόδων διατήρησης της γονιμότητας. Οι φυσικές θεραπείες γονιμότητας, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση σε φυσικό κύκλο και η
ελάχιστα παρεμβατική εξωσωματική γονιμοποίηση γίνονται όλο και πιο δημοφιλείς.
Συνολικά, το μέλλον στις θεραπείες γονιμότητας είναι πολλά υποσχόμενο. Η European Society of Human Reproduction and Embryology (ESHRE): το 2018 αναφέρει ότι 10-20% των περιπτώσεων Υπογονιμότητας είναι ανεξήγητα ή ιδιοπαθή περιστατικά (unexplained or idiopathic cases).
Τα περισσότερα από αυτά τα ζευγάρια υποφέρουν από επαναλαμβανόμενη αποτυχία εμφύτευσης (RIF). Παρά την αξιοσημείωτη εξέλιξη της ART, εξακολουθεί να υπάρχει σημαντικό ποσοστό αποτυχημένων προσπαθειών για την εξωσωματική γονιμοποίηση. Αυτά
τα περιστατικά αποδόθηκαν τελικά σε ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ και Ανοσολογικούς Παράγοντες (Connective tissue disorders / Immunologic factors), οι οποίοι αποδεικνύεται ότι επηρεάζουν τα ποσοστά επιτυχίας των θεραπειών IVF.
Τα ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ επηρεάζουν όλα τα στάδια
της ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ. Με άλλα λόγια προκαλούν: Υπογονιμότητα, Πρόωρη Ωοθηκική Ανεπάρκεια & επιπλοκές της, Επιπλοκές στην κύηση (αυτόματες αποβολές, ενδομήτριος θάνατος, προεκλαμψία, ΣΔ κύησης) καθώς και Επανειλημμένες αποτυχίες εμφύτευσης.
Έχει αποδειχτεί ότι τα άτομα με Αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα αποκτούν λιγότερα παιδιά σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Τα Αυτοάνοσα Νοσήματα που επηρεάζουν τη Γονιμότητα είναι:
Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ), Αντιφωσφολιπιδαιμικό Σύνδρομο, Ρευματοειδής Αρθρίτις, Αγκυλωτική Σπονδυλαρθρίτις, Σύνδρομο Raynaud, Sjogren’s syndrome.
ΑΥΤΟΑΝΟΣΙΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ – Αντιθυρεοειδικά
Αντισώματα έχουν συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο απώλειας εγκυμοσύνης.
EΝΔΟΜΗΤΡΙΩΣΗ – έχει πολλά Αυτοάνοσα στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων αυξημένων φλεγμονωδών δεικτών όπως οι κυτοκίνες.
Συνδέεται επίσης με την δυσλειτουργία των Β και Τ λεμφοκυττάρων , η οποία οδηγεί σε ανωμαλίες του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς και κυτταρικό θάνατο και βλάβη ιστών.
Συμπεράσματα
Η παρουσία αυτοάνοσων διαταραχών σχετίζεται με Υπογονιμότητα μέσω της ενεργότητας της νόσου και της φαρμακευτικής αγωγής.
Η Υπογονιμότητα και η αποτυχία IVF μπορεί να αποτελεί πρώτη εκδήλωση μιας αυτοάνοσης διαταραχής.
Επί έξαρσης της νόσου, αναβολή σύλληψης για τουλάχιστον 3-6 μήνες μέχρι την επίτευξη πλήρους ύφεσης.
Επί ανάγκης λήψης γοναδοτοξικών φαρμάκων, είναι επιβεβλημένη η παραπομπή σε Γυναικολόγο Αναπαραγωγής από τον Ρευματολόγο προκειμένου προσφερθεί διατήρηση γονιμότητας.
