Η Νικολέττα Λέκκα μας μιλάει για την ιστορία του βιβλίου της,”Το Κλειδί της Ευτυχίας”, για την έμπνευση – που είναι προϋπόθεση για κάθε ταξίδι της – και για πολλά ακόμη στη συνέντευξη που ακολουθεί.
Τι σας ώθησε να γράψετε βιβλία για παιδιά; Μιλήστε μας για τη σχέση σας με τη συγγραφή.
Το ότι μιλάτε για «σχέση» το κάνει τόσο αληθινό και ιδιαίτερο όσο είναι! Η συγγραφή είναι ένα κομμάτι άρρηκτα συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη. Γιατί έχουμε ανάγκη τις ιστορίες, όχι για να εκπαιδευτούμε ή να περάσουμε καλά, αλλά για να αναπνέουμε καλύτερα. Η επιθυμία μου να δημιουργήσω ιστορίες που μας θυμίζουν όσα μας κάνουν την καλύτερη εκδοχή μας, αυτό με οδηγεί στη συγγραφή. Τα παραμύθια ήταν ένα πολύτιμο και αγαπημένο βήμα στη διαδρομή αυτή. Θεωρώ μεγάλη τιμή να μπορώ να δημιουργήσω παραμύθια που θα αγγίξουν καρδούλες και θα αναδείξουν σκέψεις που αξίζει να θυμόμαστε με χαμόγελο.
Ποιο ήταν το αγαπημένο σας παιδικό βιβλίο και από πού αντλείτε έμπνευση για να γράψετε;
Έχω γράψει τρία παιδικά βιβλία. Σε όλα υπάρχει κατάθεση ψυχής. «Το κλειδί της Ευτυχίας» είναι το πρώτο βιβλίο που έγραψα. Το πρώτο που μοιράστηκα με λατρεία γιατί πιστεύω ότι αφορά την ψυχή όλων μας. Τα «Ι-δανικά όνειρα» μου επέτρεψαν να ονειρευτώ και να γίνω κάτι πολύ μεγαλύτερο από μόνο εμένα! Και «Το ταξίδι της ζωής μας» με πήρε από το χέρι και με πήγε από το τώρα στο μετά που όλοι λαχταράμε αλλά τόσο λίγοι έχουμε τη συναίσθηση να μην γλιστρήσει μέσα από τα χέρια μας. Δεν κάνω επιλογές από λίστα θεμάτων ή με σκοπό να καλύψω κάποια «ύλη» όταν ξεκινάω μια ιστορία. Η έμπνευση, αυτή η υπερτιμημένη όσο και παραμελημένη κινητήριος δύναμη είναι προϋπόθεση για κάθε ταξίδι μου. Και τη συναντώ με την ίδια κάθε φορά ευχάριστη έκπληξη σε όσα μας κάνουν εμάς. Όχι μόνο στα βιώματα. Ποτίζει τις σκέψεις, τις γνώμες μας, το τι μας νοιάζει, το κάθε τι που ακουμπάει η ματιά μας. Αυτό είναι η σπίθα μας. Αυτή που θα πρέπει μετά να φροντίσουμε για να γίνει ιστορία.
Το Κλειδί της Ευτυχίας: Ποια είναι η ιστορία του βιβλίου σας και τι θέλετε να εισπράξουν οι μικροί σας αναγνώστες;
Την αγκαλιά της μαμάς. Αυτό το μοναδικά πολύτιμο και πολύτιμα αυτονόητο οχυρό που κουβαλάμε μέσα μας. Η ιστορία δίνεται μέσα από τη ματιά μιας «μαμάς που τη φώναζαν μανούλα». Μόνο απλοϊκό δεν είναι αυτό. Είναι επιλογή και στάση ζωής. Σκιαγραφεί τον άνθρωπο που θα ξεπεράσει τα όρια ακόμα και της απουσίας, για να μη λείψει τίποτα ουσιαστικό από κάθε παιδί του. Με έμφαση σε μία μία από τις λέξεις της πρότασης αυτής! «Τίποτα»: δεν θα λείψουν ούτε καν αυτοί που δεν είναι πια κοντά μας. «Ουσιαστικό»: το φίλτρο της μαμάς δεν αφήνει κανένα άχρηστο στερεότυπο να φτάσει στα μωρά της. «Κάθε»: δίκαιη μοιρασιά να φτάσει ολόκληρη η αγκαλιά σε όλα τα παιδιά της. Αυτό το ολόκληρο χτίζει η ιστορία. Από ένα κενό που σταδιακά γεμίζει με δώρα, στιγμές, αγκαλιές και ήχους! Μέχρι να βρει το κάθε παιδί και ο κάθε αναγνώστης το δικό του κλειδί της ευτυχίας!
Πιστεύετε πως είναι απαιτητικό κοινό τα παιδιά;
Αυτά τα πλάσματα νιώθουν συνέχεια και με τρόπο μόνο αυθεντικό. Με τις καρδιές τους και τις σκέψεις τους υπέροχα εκτεθειμένες με τον πιο ειλικρινή τρόπο. Και εσύ θες να αγγίξεις την ψυχή τους με τρόπο ιδιαίτερο. Φαντάσου να καταφέρεις να κερδίσεις αυτή τη ματιά, αυτό το χαμόγελο, αυτή την αλήθεια. Παράσημο.
Οι κόρες σας τι σας λένε για τις ιστορίες – δώρα που χαρίζετε στα παιδιά;
Είναι ευτυχισμένες με το ταξίδι αυτό. Εκείνες σαν αναγνώστριες, πρωταγωνίστριες, εικονογράφοι, αφηγήτριες! Γίνονται οι «φωνούλες» στις παρουσιάσεις βιβλίων στα σχολεία τους, δημιουργούν τα δικά τους βαρκάκια δίπλα στο κύμα μας τα καλοκαίρια, μου γράφουν τις κάρτες που θα κρυφοκοιτάξω πριν από κάθε σημαντική στιγμή για να πάρω δύναμη, είναι η σκέψη μου πίσω από κάθε μήνυμα που πιστεύω ότι αξίζει να ακουστεί. Το ζούμε μαζί.
Θυμάστε κάτι που σας είπε μικρός σας αναγνώστης και σας συγκίνησε;
Είχα την τύχη να αγαπήσουν πολύ τα παραμύθια μου και να μου το δείξουν ματάκια που δάκρυσαν και ζωγραφιές που γέμισαν τη ζωή μου. Αλλά είναι μια στιγμή που θα μένει. Διάβασα κάποτε σε μία υπέροχη πρώτη δημοτικού, ένα βιβλίο για μεγάλους! Μια δύσκολη ιστορία, με ιδιαίτερη πλοκή και ύφος. Αλλά με χρώματα, με ψυχή, με αλήθεια. Έτσι, άγγιξε τα πρωτάκια αυτά. Λίγες μέρες μετά, σε ένα εντελώς διαφορετικό και χαοτικό περιβάλλον, που είχα επισκεφτεί σα μαμά, ήρθε ένα κοριτσάκι και στάθηκε μπροστά μου με ηρεμία. «Ήταν πολύ όμορφη η ιστορία σας», μου είπε ήρεμα και με κοίταζε στα μάτια με γλυκό χαμόγελο. Ήταν ένα από τα πρωτάκια εκείνα. Με θυμήθηκε, με έψαξε, μου ζέστανε την καρδιά.
Έχετε ιδρύσει τις εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ και έχετε δημιουργήσει το Να Μου Γελλάς (https://www.namougellas.com/). Μιλήστε μας για την πρωτότυπη ιδέα που υλοποιήσατε.
Ονειρεύτηκα να φτιάξω ένα στέκι που θα έχεις μαζί σου παντού. Στο στέκι αυτό βρίσκεις ιστορίες που θα αγαπήσεις και φτιάχνεις και εσύ τις δικές σου! Και όλα αυτά μέσα από μια ιστοσελίδα, το www.namougellas.com όπως αναφέρατε. Εκεί αναρτώ τις λογοτεχνικές μου ιστορίες για μικρούς και μεγάλους, καλώ όποιον θέλει να μοιραστεί τη δική του ιστορία χωρίς κόστος και φιλοξενώ μοναδικές συναντήσεις-εμπειρίες όπου εμείς και άνθρωποι που θαυμάζουμε συνομιλούμε με καφεδάκι γύρω από ένα τραπέζι. Και το εισιτήριο για όλα αυτά είναι μια ετήσια συνδρομή 12€. Σε πείσμα της ακρίβειας στα οικονομικά μας και της πτώχευσης στις ψυχές μας προτάσσω μια ευχή. Την ευχή που κρατάς για όποιον αγαπάς. Να σε βλέπω πάντα «Να Μου Γελλάς». Μετά ήρθαν και οι εκδόσεις ΓΕΛΛΑΣ για να μπορείς να ξεφυλλίσεις τα παραμύθια με μικρά χεράκια και για να μπορείς να γράψεις τις δικές σου σκέψεις στις σελίδες της ιστορίας που αγαπάς. Έτσι η οθόνη και η έκδοση γίνονται διπλοί σωματοφύλακες της συγγραφής και των ιστοριών!
Κλείνοντας, θα μοιραστείτε μαζί μας ένα όνειρό σας;
Όνειρό μου είναι να επιμένω και να μπορώ να ονειρεύομαι. Να θυμάμαι όσα αξίζουν, να παλεύω για όσα έχουν σημασία. Την οικογένεια, τον άνθρωπο, το δίκιο, την παιδεία, τη λογική, την ισορροπία. Το προσπαθώ από πολλές διαφορετικές ιδιότητες και διαδρομές. Αλλά ονειρεύομαι να βρω τις ιστορίες που θα μας βοηθάνε να το θυμόμαστε!
