Της Μαρίας Ακριβού
Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι ως προς την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι εκ φύσεως προικισµένοι µε λογική και συνείδηση και πρέπει να ενεργούν µεταξύ τους µε πνεύµα αδελφοσύνης. Αυτό λέει η κοινή λογική. Δυστυχώς όμως, εν έτη 2021, αρκετά χρόνια μετά τα ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από το φαινόμενο του ναζισμού και των στρατοπέδων συγκέντρωσης που κόστισαν τη ζωή σε εκατομμύρια συνανθρώπους μας, εξακολουθούν και υπάρχουν αρρωστημένα μυαλά που υιοθετούν μια ρητορική μίσους βασισμένη στον ρατσισμό και την προκατάληψη ότι κάποιος είναι διαφορετικός, όπερ, κατώτερος από εμάς.
Η 22η Ιουλίου καθιερώθηκε από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ως «Ευρωπαϊκή Ημέρα για τα Θύματα Εγκλημάτων Μίσους» για να τιμήσει τη μνήμη των 77 νέων ανθρώπων που σκοτώθηκαν στο νησί Ούτεγια της Νορβηγίας από τον νεοναζιστή Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ στις 22 Ιουλίου 2011. Η σχετική απόφαση ελήφθη στις 29 Σεπτεμβρίου 2014 και μεταφράστηκε ως κάλεσμα σε πολιτικούς και βουλευτές να αντικρούσουν την άνοδο και τις πρακτικές του νεοναζισμού στην Ευρώπη, εκθέτοντας το πρόβλημα δημοσίως, με σαφήνεια, απορρίπτοντας και καταδικάζοντας την νεοναζιστική ιδεολογία και πρακτική. «Οι δράσεις των νεοναζί δεν πρέπει να αγνοηθούν και οι ίδιοι δεν πρέπει να μετατραπούν σε “μάρτυρες”» ήταν η βασική τοποθέτηση.
Στο μυαλό του δράστη!
Πρωταγωνιστής αυτής της μαζικής εξόντωσης 77 αθώων ψυχών ήταν ο Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ από το Όσλο. Η δράση του θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας και η είδηση μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο κάνοντας παρουσιαστές και κοινό να παγώσουν στο άκουσμά της.
Στις 22 Ιουλίου του 2011, ο Μπρέιβικ τοποθέτησε βομβιστικό μηχανισμό σε αυτοκίνητο έξω από κυβερνητικά κτίρια στο κέντρο της πρωτεύουσας της Νορβηγίας. Η έκρηξη προκάλεσε τον θάνατο οκτώ ατόμων. Στη συνέχεια, μετέβη στην κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος στο νησί Ουτόγια, παριστάνοντας τον αστυνομικό, όπου πραγματοποιώντας μια μαζική σφαγή πυροβόλησε μέχρι θανάτου 69 ακόμη άτομα, πριν τελικά συλληφθεί από τις Νορβηγικές αρχές. Τον Αύγουστο του 2012 καταδικάστηκε για μαζικές δολοφονίες και τρομοκρατία.
Τα εγκλήματα µίσους είναι ποινικά αδικήματα που διαπράττονται µε κίνητρο την προκατάληψη. Την ημέρα των επιθέσεων, ο Μπρέιβικ δημοσιοποίησε ηλεκτρονικά μια συλλογή κειμένων με τίτλο «2083: Ευρωπαϊκή Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας», περιγράφοντας την ακροδεξιά εξτρεμιστική ιδεολογία του. Σε αυτά, περιγράφει μια κοσμοθεωρία που περιλαμβάνει την ισλαμοφοβία, την υποστήριξη στον «ακροδεξιό Σιωνισμό» και την εναντίωσή του στον φεμινισμό. Στα κείμενα του αποκαλεί το Ισλάμ και τον «Πολιτιστικό Μαρξισμό» «εχθρούς» , υποστηρίζει τη βίαιη διάλυση των δομών πολυπολιτισμικότητας και ιδιαίτερα της αποκαλούμενης «Ευραραβίας» και συνηγορεί υπέρ της απέλασης όλων των μουσουλμάνων από την Ευρώπη, με βάση το μοντέλο των διαταγμάτων του Μπένες. Ο Μπρέιβικ υποστήριξε πως το κύριο κίνητρό για τις αγριότητες στις οποίες προέβη ήταν η ευρύτερη δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου μανιφέστου στο κοινό.
Καταδικάστηκε σε 21 χρόνια φυλάκισης με τη μορφή προληπτικής κράτησης, σύμφωνα με την οποία θα εκτίσει την ελάχιστη υποχρεωτική 10ετή φυλάκιση, με περαιτέρω δυνατότητα επέκτασης της κράτησης για όσο διάστημα θεωρείται «κίνδυνος για την κοινωνία», κάτι που σημαίνει πως, πιθανότατα, θα παραμείνει στη φυλακή για το υπόλοιπο της ζωής του. Σήμερα παραμένει κρατούμενος στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Skien.
