15)Οστεοαρθρίτιδα: Μία Εκφυλιστική Πάθηση

Κομνηνού Ελένη, Ειδική Ρευματολόγος / Επιστημονικά Υπεύθυνη Ρευματολογικού Τμήματος Metropolitan General / Διευθύντρια Κλινικής “Αυτοάνοσων Ρευματικών Νοσημάτων ” Metropolitan General

 

Η οστεοαρθρίτιδα αποτελεί την πλέον συχνή πάθηση του   μυοσκελετικού συστήματος και τον κύριο εκπρόσωπο των  εκφυλιστικών  αρθρίτιδων.

Αποτελεί κύρια αιτία νοσηρότητας στις ανεπτυγμένες χώρες και βρίσκεται στη δεύτερη θέση των χρονίων νοσημάτων μετά τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Υπολογίζεται ότι προσβάλλει πάνω από το 15% του γενικού πληθυσμού και πάνω από το 50% των ατόμων, ηλικίας  άνω των 60 ετών.

Αποτελεί πλέον το πιο συχνό αίτιο συνταγογράφησης μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, ιδιαίτερα για τα άτομα της τρίτης ηλικίας.

Παρατηρείται τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες. Συχνότερη σε άνδρες κάτω των 45 ετών, στους οποίους η εντόπιση αφορά στο ισχίο.  Οι γυναίκες  άνω των 55 ετών, προσβάλλονται συχνότερα, εκδηλώνοντας βαρύτερα συμπτώματα και με αυξημένη εντόπιση στις αρθρώσεις των χειρών.

Γενικά, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ κλινικής εικόνας και ακτινολογικών ευρημάτων.

Παθογένεια

1.Ο χόνδρος γίνεται τραχύς και λεπταίνει.  2. Το οστούν – στην άκρη της άρθρωσης –  αρχίζει να αναπτύσσεται προς τα έξω και δημιουργεί οστέινα μορφώματα που ονομάζονται οστεόφυτα. 3. Ο αρθρικός υμένας ενδέχεται να πρηστεί και να παράγει υγρό, προκαλώντας οίδημα στην άρθρωση. 4. Ο αρθρικός θύλακος και οι σύνδεσμοι σταδιακά σκληραίνουν και  συσπώνται.

Σε περιπτώσεις βαριάς οστεοαρθρίτιδας μπορεί να αλλάξει το σχήμα της άρθρωσης, με αποτέλεσμα παραμορφώσεις.

Πρωτεύον σύμπτωμα της Ο.Α. είναι ο πόνος

Συνοδά συμπτώματα:  Κριγμός, μυϊκή αδυναμία ή απώλεια μυϊκής μάζας στον σχετιζόμενο μυ (πχ τετρακέφαλος σε ΟΑ γονάτου ), οστική παραμόρφωση, απώλεια λειτουργίας και δυσκολία κατά τη βάδιση

Δεν υπάρχουν ειδικές διαγνωστικές εξετάσεις για την Ο.Α.

Διαφορική διάγνωση

  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα  είναι  Φλεγμονώδης Αρθρίτιδα
  • Δευτερογενής  Ο.Α.

Η δυσκαμψία διαρκεί περισσότερο από 30 λεπτά.

Ο πόνος επιδεινώνεται το βράδυ . Η άσκηση ανακουφίζει τον πόνο και την δυσκαμψία.

Θεραπεία – θεραπευτικοί στόχοι

  • Ανακούφιση των συμπτωμάτων
  • Διατήρηση ή και βελτίωση της λειτουργικότητας των αρθρώσεων
  • Περιορισμός της σωματικής ανικανότητας
  • Αποφυγή των τοξικών δράσεων των φαρμάκων

Συνιστάται αρχικά:

  • απώλεια βάρους
  • φυσικοθεραπεία
  • μυική ενίσχυση με αεροβικές γυμναστικές ασκήσεις

 

Φαρμακευτική αγωγή

1ον Συστηματική  αγωγή

α. Αναλγητικά:

  • Παρακεταμόλη
  • Aκεταμινοφαίνη: (ισχίο-γόνατο)

β. Ναρκωτικά αναλγητικά :

  • Τραμαδόλη

γ.  Αντιφλεγμονώδη Μ.Σ.Α.Φ.

2ον Τοπική θεραπευτική  αγωγή

α)  Εγχύσεις κορτικοστεροειδών.

β)  Τοπική θεραπεία με Μ.Σ.Α.Φ., σαλικυλικά κρέμες καψαϊκίνης.

Τροποποιητική φαρμακευτική αγωγή

1.Θειική Γλυκοζαμίνη 2.  Υαλουρονικό οξύ

 

Χειρουργική θεραπεία

Πότε θα γίνει;

Όταν ο πόνος και η λειτουργικότητα της άρθρωσης δεν ελέγχονται πλέον με την φαρμακευτική αγωγή.

 

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟΙ  ΣΤΟΧΟΙ :

  • Χονδροκύτταρα και matrix
  • Ανακάλυψη ειδικών γονιδίων
  • Αναζήτηση ειδικών βιολογικών δεικτών

 

    Συμπερασματικά

Στην  Οστεοαρθίτιδα απαραίτητη είναι η έγκαιρη  διάγνωση  και  η πρόληψη, ώστε η όποια θεραπεία επιλεγεί να είναι αποτελεσματική!