Πού πρέπει να κατοικούμε για να διατηρούμε τη νεότητά μας;

Το πού μένουμε μπορεί σε κάποιο βαθμό να επηρεάσει τη διατήρηση της νεότητάς μας.

Μια νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο «Science of the Total Environment» έδειξε ότι αν μένουμε κοντά σε πάρκα με δέντρα και γενικά σε χώρους πράσινου είναι πιθανό αυτό να επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο τα κύτταρά μας γερνούν.
Είναι εντυπωσιακό ότι μια αύξηση της τάξης του 5% του χώρου πράσινου σε μια γειτονιά συνδέεται με 1% μείωση της γήρανσης των κυττάρων. Δηλαδή, όσο πιο πράσινη είναι η περιοχή, τόσο πιο αργή είναι η γήρανση των κυττάρων.

Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που ζουν σε γειτονιές με περισσότερο πράσινο έχουν μακρύτερα τελομερή, που σχετίζονται με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και πιο αργή διαδικασία γήρανσης. Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η γειτονιά στην οποία κατοικούμε, οι εικόνες που βλέπουμε αλλά και η διατροφή μας καθώς και η άσκηση είναι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ταχύτητα αλλοίωσης των τελομερών και άρα τη διαδικασία της γήρανσης.

Ήξερες ότι…
Όσο μεγαλύτερα είναι τα τελομερή ενός κυττάρου, τόσο περισσότερες φορές μπορεί να αναπαραχθεί. Από την άλλη, όταν τα τελομερή μικραίνουν πολύ, δεν επιτρέπουν τη διαίρεση των κυττάρων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτά να πεθαίνουν.

Οι γειτονιές που έχουν πράσινο και πολλά δέντρα είναι πιο δροσερές και έχουν χαμηλότερα ποσοστά ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Ωστόσο θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι πράσινη γειτονιά δεν σημαίνει πάντα γειτονιά χωρίς ρύπανση! Έτσι, στην έρευνα οι συμμετέχοντες που ζούσαν σε περιοχές με πράσινο που μαστίζονταν από ρύπανση, και επιπλέον υπήρχαν οικονομικά προβλήματα αλλά και προβλήματα αναφορικά με τον κοινωνικό διαχωρισμό/αποκλεισμό δεν είχαν μακρύτερα τελομερή από παρόμοιες  περιοχές με λιγότερο πράσινο.

Επομένως, ναι μεν η έκθεση σε χώρους πράσινου μπορεί να μας ωφελήσει, αλλά η ρύπανση σε συνδυασμό με τις κοινωνικές ανισότητες είναι πιθανό τελικά να εξαλείψουν τα οφέλη.