Είναι πολύ χαριτωμένα, πολύ όμορφα, πολύ αγαπησιάρικα! Σήμερα είναι η μέρα τους και θα μάθουμε περισσότερα γι’ αυτά.
Μήπως ήταν… μικρές αρκούδες; Γύρω στα τέλη του 1700, αγγλόφωνοι άποικοι συνάντησαν ένα μικρό ζώο στην Αυστραλία το οποίο είπαν πως έμοιαζε με μια μικρή αρκούδα γκρι χρώματος. Η ονομασία που δόθηκε σε αυτά τα ζώα ήταν Phascolarctos cinereus! Οι φυσιοδίφες είχαν ονομάσει, λοιπόν, το άγνωστο ζώο με βάση την εμφάνιση και τη συμπεριφορά του. Αργότερα οι άνθρωποι κατάλαβαν πως η παρουσία ενός μάρσιπου είναι ένα χαρακτηριστικό που υποδηλώνει ότι μιλάμε για ένα ζώο που σίγουρα δεν είναι αρκούδα!
Βέβαια τα κοάλα και οι αρκούδες ανήκουν στα Mammalia (είναι θηλαστικά). Ωστόσο, τα κοάλα ανήκουν σε μια υποκατηγορία που ονομάζεται Marsupialia. Τα μαρσιποφόρα, σε αντίθεση με τις αρκούδες, γεννούν τα μικρά τους και τα μεταφέρουν στον μάρσιπο. Είναι επομένως πιο “κοντά” σε άλλα μαρσιποφόρα όπως τα καγκουρό και όχι στα αρκουδάκια.
Η μέθοδος της αγκαλιάς του δέντρου
Το κοάλα κατά τους χειμερινούς μήνες παραμένουν σε ψηλά σημεία των δέντρων, για να βρίσκονται πιο κοντά στο γεύμα τους, δηλαδή στα φύλλα! Όμως κατά τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού τα κοάλα πηγαίνουν σε χαμηλότερα σημεία και υιοθετούν τη μέθοδο της «αγκαλιάς του δέντρου». Τι ακριβώς είναι αυτό; Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όταν ο υδράργυρος ανεβαίνει τα κοάλα όχι μόνο κατεβαίνουν πιο χαμηλά, σε δροσερά σημεία των δέντρων, αλλά επιπλέον έχουν την τάση να κολλάνε το σώμα τους πιο κοντά στον κορμό τους για δροσιά! Και πράγματι αυτό που κάνουν έχει διαπιστωθεί πως είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό!
