Η Joy Milne έχει ένα εξαιρετικό χάρισμα, που κληρονόμησε από τη γιαγιά της: την υπεροσμία. Αυτή η ιδιαίτερα οξυμένη όσφρηση της επιτρέπει να αναγνωρίζει πράγματα μόνο από τη μυρωδιά τους, όπως για παράδειγμα, αν κάποιος έχει φάει αυγά για πρωινό, ή αν μια γυναίκα είναι έγκυος. Κάπως έτσι παρατήρησε ότι η μυρωδιά του συζύγου της άρχισε να αλλάζει.
Η παρατήρηση αυτή έγινε όταν ο σύζυγός της, ο Les, γύρω στα 30 του, παρουσίασε αλλαγές στη συμπεριφορά και τη μυρωδιά του σώματός του. Ενώ ο Les ανέκαθεν απέπνεε καθαριότητα, η μυρωδιά του είχε γίνει κάπως ξένη και ανεξήγητη. Μάλιστα, όταν του πρότεινε να κάνει ένα ντους, η μυρωδιά δεν υποχώρησε. Στην πορεία, η συμπεριφορά του άλλαξε: έγινε πιο νευρικός και κακότροπος και οι καγάδες τους αυξήθηκαν.
Όταν ο Les άρχισε να εμφανίζει περίεργα ξεσπάσματα και να ουρλιάζει στον ύπνο του, οι δυο τους ανησύχησαν και επισκέφθηκαν γιατρούς. Η διάγνωση του Πάρκινσον ήρθε στα 45 του χρόνια.
Όταν η Milne συμμετείχε σε μια ομάδα υποστήριξης ατόμων με Πάρκινσον, άρχισε να συνειδητοποιεί ότι η ασθένεια αυτή είχε μια χαρακτηριστική μυρωδιά, την οποία η ίδια μπορούσε να εντοπίσει με απόλυτη ακρίβεια. Η μυρωδιά αυτή, που περιγράφεται ως κάτι ανάμεσα σε μούχλα και λίπος, ήταν η ίδια με αυτή που είχε ο σύζυγός της, πράγμα που το αναγνώρισε αμέσως και σε άλλους ασθενείς με Πάρκινσον. Έτσι, η Milne άρχισε να συνεργάζεται με ερευνητές, όπως ο Tilo Kunath, για να διερευνήσει πώς η όσφρηση μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση της νόσου.
Σήμερα, η Milne συνεργάζεται με επιστήμονες, όπως η Perdita Barran, σε μια μελέτη για να ανακαλύψει χημικές ενώσεις που συνδέονται με το Πάρκινσον. Στόχος τους είναι να εντοπίσουν αυτές τις ενώσεις στην επιδερμίδα του ασθενούς και να δημιουργήσουν βιοδείκτες, που θα επιτρέπουν την πρώιμη διάγνωση της νόσου, ακόμα και πριν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια σημαντική ιατρική επανάσταση, επιτρέποντας την έγκαιρη ανίχνευση και τη δυνατότητα πρόληψης της εξέλιξης του Πάρκινσον.
