Μπορείς να της γράψεις ένα μήνυμα. Μπορείς και να ζητήσεις από την Τεχνητή Νοημοσύνη να το κάνει για σένα. Το αποτέλεσμα; Ένα άψογα γραμμένο κείμενο, με χιούμορ, συνέπεια και «παιχνίδι». Τέλειο; Ναι. Σέξι; Όχι ακριβώς.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι το φλερτ —όπως και οι ανθρώπινες σχέσεις γενικά— δεν είναι άσκηση παραγωγικότητας. Δεν χρειάζεται να έχει σωστή γραμματική, να είναι «καλογυαλισμένο», ούτε να αποφεύγει τα λάθη. Χρειάζεται να έχεις εσύ λίγο κότσια. Να εκτεθείς, να ρισκάρεις, να γράψεις κάτι που ίσως δεν βγάζει και απόλυτο νόημα — αλλά να το έχεις νιώσει. Και να φανεί αυτό.
Η AI μπορεί να βγάλει ωραίες λέξεις. Εσύ όμως βγάζεις φωνή, συναίσθημα, ανεπαίσθητες παύσεις, λέξεις που δεν έχουν γραφτεί ποτέ πριν. Και το πιο σημαντικό: μπορείς να στείλεις ένα μήνυμα που δεν είναι “τέλειο”, αλλά είναι εσύ.
Το ίδιο ισχύει και όταν σου απαντάνε. Ναι, ένα μήνυμα με ορθογραφικά και ασύντακτο μπορεί να μην είναι του γούστου σου. Αλλά τουλάχιστον γράφτηκε από έναν πραγματικό άνθρωπο. Που πάτησε send και καρδιοχτύπησε, γιατί δεν ήξερε πώς θα το πάρεις.
Κι αν τελικά είναι αυτό το βασικό μας ζητούμενο; Όχι να μας εντυπωσιάσουν. Να μας νιώσουν. Όχι να είναι τέλειοι. Να είναι εκεί.
Αυτό δεν κάνει το φλερτ ζωντανό; Το ότι δεν είναι τέλειο;
Από την εποχή του “σου αρέσω; ναι / όχι / ίσως” στο χαρτάκι του σχολείου, περάσαμε στις εφαρμογές που συγκρίνουν, κατατάσσουν και επιλέγουν ερωτικούς υποψήφιους με την ψυχρότητα ενός spreadsheet. Και τώρα; Ήρθε ο αλγόριθμος που δεν σε βοηθά απλώς να διαλέξεις, αλλά φλερτάρει εκ μέρους σου. Σου γράφει τα μηνύματα, σου στήνει το προφίλ, διαβάζει τη βιογραφία του/της άλλου/άλλης και βρίσκει τι θα του/της πεις για να τον/την κερδίσεις.
Αν σκέφτεσαι “τέλεια, θα σταματήσω να ιδρώνω για να σκεφτώ ένα έξυπνο πρώτο μήνυμα”, περίμενε λίγο. Γιατί το φλερτ, όσο και αν αλλάζουν τα εργαλεία του, ήταν και παραμένει κάτι πολύ πιο περίπλοκο από μια γοητευτική ατάκα με emoji.
Το φλερτ: τέχνη, παιχνίδι ή data entry;
Το φλερτ είναι συναίσθημα. Είναι παλμός, αμηχανία, αυθορμητισμός. Είναι ο τρόπος που μπερδεύεσαι όταν κάποιος σου αρέσει και προσπαθείς να του το πεις χωρίς να το πεις. Δεν είναι απλώς το τι λες. Είναι το πώς. Το πότε. Το γιατί.
Από την άλλη, η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι φτιαγμένη για να σου λύνει προβλήματα. Δεν ντρέπεται. Δεν σκέφτεται “μήπως το παρακάνω”. Δεν φοβάται να εκτεθεί. Σου δίνει την πιο σωστή, πιο μελετημένη απάντηση – αλλά είναι και η πιο αληθινή;
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι βρίσκουν τα AI-generated μηνύματα πιο “επιτυχημένα” στο φλερτ. Αλλά επίσης, λιγότερο “αυθεντικά”. Και ξέρεις κάτι; Αυτό το δεύτερο τελικά μετράει περισσότερο. Δεν θες να σε ερωτευτούν για κάτι που είπε ο ChatGPT για λογαριασμό σου. Θες να σε δουν, να σε νιώσουν και – στην καλύτερη περίπτωση – να σε ερωτευτούν γι’ αυτό που πραγματικά είσαι.
Ένα «γεια» από το μέλλον
Παρ’ όλα αυτά, ας μην είμαστε ρομαντικοί μέχρι αφέλειας. Το AI μπήκε στη ζωή μας και δεν θα φύγει εύκολα. Πολλοί ήδη το χρησιμοποιούν για να φτιάξουν το βιογραφικό τους, το προφίλ τους στο LinkedIn, τις περιγραφές στο Instagram – γιατί όχι και το bio στο Tinder;
Εφαρμογές όπως το Rizz, το YourMove, ή ακόμα και plugins για δημοφιλή chat apps, σου προσφέρουν «έξυπνες» προτάσεις πρώτου μηνύματος. Βλέπουν το προφίλ του άλλου, σκανάρουν φωτογραφίες και σου προτείνουν να πεις κάτι τύπου «Ωραίο το σακάκι στη δεύτερη φωτογραφία – σε ποια δεκαετία ταξίδεψες για να το βρεις;». Φλερτ με δόση χιούμορ και λίγο data mining.
Και ξέρεις τι; Λειτουργεί. Γιατί, ας είμαστε ειλικρινείς, το να ξεκινήσεις μια κουβέντα είναι το πιο δύσκολο. Το AI δεν υποκαθιστά τον χαρακτήρα σου, απλώς σου δίνει μια ώθηση. Αν μετά συνεχίσεις να μιλάς σαν Excel, ε, τότε ούτε η Sophia the Robot δεν θα μείνει στο chat σου.
Και αν ο άλλος/η καταλάβει ότι δεν είναι δικά σου τα λόγια;
Αυτό είναι το πιο ανθρώπινο κομμάτι αυτής της κουβέντας. Όλοι – κι όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι – μπορούμε να καταλάβουμε πότε κάτι είναι “πολύ καλό για να είναι αληθινό”. Το μήνυμα που σου έστειλε είναι σαν να βγήκε από ρομαντική κομεντί των 2000s. Τέλειο flow, τέλεια δομή, μηδέν ορθογραφικά. Κάτι δεν κολλάει.
Και τότε εμφανίζεται η μεγάλη ερώτηση: θες να μιλάς με τον άνθρωπο ή με το ChatGPT του;
Το φλερτ δεν είναι ένα pitch. Είναι μια αποκάλυψη. Λίγο-λίγο, με αλήθειες, με fail attempts, με άβολες παύσεις, με χιούμορ, με βλέμματα (όταν φτάσεις εκεί). Και όταν γίνει αυθεντικό, δεν χρειάζεται βοήθεια από κανένα AI.
Ο ρόλος της Τεχνητής Νοημοσύνης: wingman ή υποκατάστατο;
Η απάντηση είναι στο πώς τη χρησιμοποιείς. Αν περιμένεις από το AI να σου βρει τον έρωτα, να του τον κρατήσει ζεστό και να σου τον φέρει με κορδέλα, μάλλον θα μείνεις με τον αλγόριθμο αγκαλιά.
Αν, όμως, το δεις σαν βοηθό. Σαν έναν (ιδιαίτερα nerdy) φίλο που σου λέει “Πες αυτό, είναι καλό”. Αν χρησιμοποιήσεις τις ιδέες του για να πεις τελικά κάτι δικό σου, τότε έχεις κερδίσει.
Η Τεχνητή Νοημοσύνη είναι εκεί για να σε σπρώξει λίγο. Αλλά εσύ είσαι αυτός που θα σταθεί στο ύψος σου (μετά το swipe) και θα κάνεις τον άλλο/την άλλη να χαμογελάσει – όχι γιατί είσαι τέλειος, αλλά γιατί ήσουν ο εαυτός σου.
Ο έρωτας δεν θα γίνει ποτέ προγραμματισμένος
Το AI δεν κάνει καρδούλες στο στομάχι σου. Δεν ιδρώνει παλάμες. Δεν σπάει τον πάγο με αμήχανες κινήσεις. Δεν σου στέλνει «καλημέρα» με φωνή που ακόμα δεν έχει ξυπνήσει καλά. Αυτά τα κάνει ο άνθρωπος. Εσύ.
Και όσο κι αν εξελιχθεί η τεχνολογία, ένα πράγμα θα παραμένει ίδιο: Ο έρωτας δεν θέλει τελειότητα. Θέλει πραγματική σύνδεση. Μια φράση στραβά ειπωμένη, ένα γέλιο που δεν ήρθε όπως το φανταζόσουν, αλλά έγινε το σημείο που ξεκίνησαν όλα.
Συμπέρασμα;
Αν το AI μπορεί να φλερτάρει για σένα; Ναι. Αν πρέπει; Μόνο αν είσαι εσύ αυτός που γράφει την τελευταία λέξη.
Γιατί σε έναν κόσμο γεμάτο data και φιλτραρισμένες εικόνες, το πιο σέξι πράγμα είναι η αυθεντικότητα.
Και ο μόνος που μπορεί να την προσφέρει, είσαι εσύ.
