Δε φοράει κάπα. Συνήθως κυκλοφορεί με παλιά μπλουζάκια -γιατί τον βολεύουν, λίγο στραβά φορεμένα, και φτιάχνει πράγματα με τα χέρια του (ή προσπαθεί). Δεν σώζει τον κόσμο – εκτός αν μιλάμε για το δικό μας μικρό κόσμο. Δεν λέει πολλά – αλλά όταν λέει, γράφει. Δεν δείχνει τα πάντα – αλλά είναι πάντα εκεί. Ο πατέρας. Ο δικός σου, ο δικός μου, ο κάθε μπαμπάς που κάνει τα δύσκολα να μοιάζουν φυσικά. Και η δική του μέρα, είναι τώρα.
Η Γιορτή του Πατέρα δεν είναι τόσο «πιασάρικη» όσο της Μητέρας – ας το παραδεχτούμε. Δεν υπάρχουν τόσα λουλούδια, τόσες κάρτες, τόσες τρυφερές διαφημίσεις με ροζ σύννεφα. Κι όμως… πίσω από τη σιωπηλή του παρουσία, ο πατέρας είναι αυτός που σε σήκωσε στους ώμους του για να δεις πιο μακριά. Που σε έμαθε να κρατάς το τιμόνι, να κοιτάς μπροστά και να φρενάρεις μόνο όταν χρειάζεται.
Ήρθε η ώρα να του πούμε “ευχαριστώ”. Όχι γιατί το περιμένει. Αλλά γιατί το αξίζει.
Οι μπαμπάδες του σήμερα
Ξέχνα τον παλιό στερεοτυπικό μπαμπά-τιμωρό με το μουστάκι και την αυστηρότητα. Ο μπαμπάς του 2025 αλλάζει πάνες, κάνει αγκαλιές, βλέπει Bluey, ξέρει τι είναι το sensory play και έχει παρκάρει έξω από σχολικές γιορτές περισσότερες φορές απ’ όσες θυμάται. Είναι συμμέτοχος, συνοδοιπόρος, δάσκαλος, οδηγός, φίλος. Είναι εκεί για τα πρώτα βήματα, τις πρώτες αποτυχίες και τις πρώτες αγάπες.
Και ναι, μπορεί να μιλάει λίγο λιγότερο για συναισθήματα, αλλά ξέρεις πως σ’ αγαπάει μέχρι το φεγγάρι και πίσω. Και του αρκεί ένα βλέμμα για να στο δείξει.
Τι δώρο να πάρεις στον πατέρα σου (ή στον πατέρα των παιδιών σου);
Όλοι λένε «δεν θέλω τίποτα». Εμείς λέμε: ε, όχι και τίποτα. Θέλουν. Δεν χρειάζονται φιόγκους και περιτυλίγματα, αλλά κάτι που θα τους κάνει να χαμογελάσουν – και να νιώσουν ότι τον σκέφτηκες. Ότι τον βλέπεις. Ότι είναι σημαντικός.
Για τον “παραδοσιακό” μπαμπά:
-
Ένα καλό ελληνικό κρασί ή ουίσκυ με το ποτήρι του, μόνο δικό του
-
Ένα δερμάτινο πορτοφόλι που έχει μέσα μια μικρή κάρτα: “Για όσα μου έμαθες – σ’ ευχαριστώ”
-
Ένα ρολόι – όχι απαραίτητα ακριβό – που του λέει ότι ο χρόνος μαζί του αξίζει
Για τον “ψαγμένο” με την τεχνολογία:
-
Ραδιόφωνο ή bluetooth ηχείο για να ακούει τις αγαπημένες του εκπομπές
-
Ένα powerbank, για να μη μένει ποτέ “απών” όταν τον χρειάζεσαι
-
Ένα θερμός που κρατά τον καφέ του ζεστό όταν τρέχει παντού για όλους – αλλά ξεχνά τον εαυτό του
Για τον “μάστορα”:
-
Ένα καλό κατσαβίδι πολλαπλών χρήσεων (το σωστό εργαλείο είναι πάντα δώρο καρδιάς)
-
Μια μεταλλική πινακίδα για τον χώρο του με το όνομά του: “Το εργαστήρι του μπαμπά”
-
Ένα βιβλίο με ιδέες για κατασκευές – όχι για να του δείξεις πώς γίνονται, αλλά για να του πεις «κάνε και για εμάς κάτι»
Για τον “ποδοσφαιρόφιλο” ή “σπορτίφ”:
-
Εισιτήρια για έναν αγώνα ή ένα απλό καφενείο με θέα σε τηλεόραση και ντομάτα-φέτα
-
Ή απλά ένα μπλουζάκι ομάδας του, με το όνομά του στην πλάτη. Γιατί κι οι μπαμπάδες θέλουν να νιώθουν βασικοί στην ενδεκάδα
-
Ένα παγούρι με νερό για τις βόλτες του – γιατί όσο περνούν τα χρόνια, και οι βόλτες γίνονται προπονήσεις
Για τον “ευαίσθητο”:
-
Ένα άλμπουμ με οικογενειακές φωτογραφίες και σημειώσεις στο χέρι – «εδώ γελούσες πολύ», «εδώ είχες δίκιο»
-
Ένα γράμμα: μικρό, προσωπικό, χωρίς φιοριτούρες. Ένα γράμμα, γραμμένο με το χέρι, όχι με το κινητό. Από εκείνα που δεν ξεθωριάζουν. Θα το φυλάξει εκεί που δεν φτάνει ούτε σκόνη, ούτε μάτια άλλων. Εκεί που κρατάει τα σημαντικά: δίπλα στις αποδείξεις, τα παλιά κλειδιά και την πρώτη ζωγραφιά σου.
-
Ένα βιβλίο με αφιερώσεις των παιδιών. Ή ακόμα καλύτερα, ένα μικρό τετράδιο που του γράφουν τι αγαπάνε πιο πολύ σ’ εκείνον
Αντί για δώρο, χάρισε του… χρόνο
Οι αναμνήσεις δεν αγοράζονται – δημιουργούνται. Αν ο μπαμπάς σου δεν είναι τύπος του “δώρου”, τότε:
-
Οργάνωσε ένα bbq με φίλους και οικογένεια
-
Κάντε μαζί ένα road trip χωρίς προορισμό – μόνο με μουσική και καφέ
-
Παίξτε τάβλι ή σκάκι και άσε τον να κερδίσει (για πρώτη φορά;)
-
Μοιραστείτε ένα παλιό οικογενειακό βίντεο – και φτιάξτε νέο
-
Κάντε μαζί ποδήλατο, πικ νικ ή έναν πρωινό περίπατο στη φύση
-
Κάλεσέ τον για ένα καφέ, απλά για να του πεις: “Θυμάσαι τότε που…;”
Αν ο μπαμπάς λείπει
Για όσους έχουν χάσει τον πατέρα τους, αυτή η μέρα πονάει αλλιώς. Αλλά δεν παύει να είναι μέρα αγάπης.
-
Άναψε ένα κερί
-
Φτιάξε το αγαπημένο του φαγητό
-
Άκου τη μουσική του
-
Πες στα παιδιά σου ιστορίες γι’ αυτόν
-
Γράψε του ένα γράμμα — και κράτησέ το κάπου δικό σου
Κάποιοι λένε πως οι μπαμπάδες δεν φεύγουν ποτέ. Κι ας μην απαντούν πια στο τηλέφωνο. Είναι εκεί στις αντιδράσεις σου, στα λόγια σου, στη φωνή σου όταν μιλάς στα δικά σου παιδιά.
Πέντε μικρές χειρονομίες που αξίζουν περισσότερο απ’ όλα
-
Μήνυμα στις 7 το πρωί – “Καλημέρα μπαμπά. Χρόνια πολλά. Είσαι το πρότυπό μου.”
-
Post στα social με μια παλιά φωτογραφία – γιατί και οι μπαμπάδες διαβάζουν τα σχόλια.
-
Μια μπύρα μετά τη δουλειά – χωρίς λόγο, απλά επειδή.
-
Ένα τηλεφώνημα χωρίς αφορμή – κι ας μιλήσετε μόνο για τον καιρό.
-
Ένα “Σ’ αγαπώ” – όχι γιατί πρέπει. Αλλά γιατί το νιώθεις.
Για τον νέο μπαμπά που μόλις ξεκίνησε
Αν έχεις σύντροφο ή φίλο που έγινε πρόσφατα πατέρας, γιόρτασέ τον όπως του αξίζει. Ενίσχυσέ τον. Μίλα του γι’ αυτό που κάνει. Στήριξέ τον στην αβεβαιότητα, πες του ότι τα καταφέρνει. Δείξε του πόσο σημαντικός είναι.
Και πες του πως όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, θα καταλάβει ότι είναι ο ήρωάς τους. Ακόμα κι αν φτάσει να μη θυμάται ποτέ πού άφησε τα κλειδιά του αυτοκινήτου.
Τελικά, τι σημαίνει “πατέρας”;
Σημαίνει να μην ξέρεις πάντα τις απαντήσεις – αλλά να είσαι πάντα εκεί να τις ψάξεις μαζί σου.
Σημαίνει να βάζεις το “εμείς” πριν από το “εγώ”, το βράδυ να βγάζεις σκουπίδια και το πρωί να φτιάχνεις πανκέικς.
Σημαίνει να μάθεις στο παιδί σου πώς να αγαπά, όχι μόνο πώς να πετυχαίνει.
Κι αυτό, ακριβώς αυτό, αξίζει τη δική του μέρα. Όχι για τα likes. Για το βλέμμα που σου λέει «είμαι εδώ». Πάντα ήμουν. Πάντα θα είμαι.
Χρόνια πολλά, μπαμπά.