Χρόνια πολλά, social media.
Που γίνατε το δεύτερο χέρι μας, το εναλλακτικό μας ημερολόγιο, η πλατφόρμα της κάθε σκέψης, selfie, επαγγελματικής επιτυχίας και (όχι σπάνια) μοναξιάς. Που δώσατε φωνή σε όσους δεν είχαν μικρόφωνο και βήμα σε όσους δεν είχαν σκηνή. Που μας δείξατε πόσο ίδιοι και πόσο διαφορετικοί είμαστε τελικά.
Η σημερινή Social Media Day είναι καλή ευκαιρία να κάνεις ένα pause. Να ρωτήσεις τον εαυτό σου: είμαι χρήστης ή με χρησιμοποιούν; Επικοινωνώ ή προβάλλομαι; Συνδέομαι ή αποσυνδέομαι απ’ ό,τι έχει σημασία;
Τα social media ξεκίνησαν σαν ένα παράθυρο στον κόσμο. Κι έγιναν κάποιες φορές καθρέφτης που παραμορφώνει – και άλλες, φάρος. Γνωρίσαμε ανθρώπους, κλάψαμε με ιστορίες, γελάσαμε με βίντεο που ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι θα μας φτιάξουν τη διάθεση στις 02:43 το βράδυ. Δείξαμε, αποδείξαμε, ψάξαμε like σαν χειροκρότημα. Καμιά φορά προσποιηθήκαμε. Άλλες φορές αποκαλυφθήκαμε.
Μαζί με όλα τα φίλτρα, τις καρδούλες, τα reels, τις δηλώσεις και τις σιωπές, τα social μας έχουν δώσει και κάτι ανεκτίμητο: τη δυνατότητα να διαλέξουμε τι αφήνουμε να φανεί. Κι αυτό είναι ευθύνη αλλά και δύναμη.
📱 Αν μπορούσες να ανεβάσεις σήμερα ένα μόνο post, που να σε αντιπροσωπεύει πραγματικά, τι θα έγραφες;
📱 Αν πάταγες unfollow σε ένα συναίσθημα που δεν σου κάνει καλό, ποιο θα ήταν;
📱 Αν έκανες share σε ένα μήνυμα για τον κόσμο, τι θα ήθελες να μείνει για σένα;
Η Social Media Day δεν είναι μόνο μια ημερομηνία. Είναι μια υπενθύμιση: το feed σου είναι η ιστορία σου. Γράψε την με επίγνωση. Ζήσε την με συνέπεια. Μοιράσου την με αγάπη.
Από το filter στην αλήθεια
Μπορεί να ξεκινήσαμε με το “τι ωραίο φίλτρο”, αλλά σιγά σιγά αρχίσαμε να ψάχνουμε την αλήθεια πίσω από την εικόνα. Όχι μόνο στους άλλους – και στον εαυτό μας. Γιατί πόσες φορές δεν χαμογελάσαμε σε φωτογραφία ενώ μέσα μας νιώθαμε άδειοι; Πόσες φορές δεν γράψαμε “amazing day” απλώς για να μην παραδεχτούμε ότι ήταν μια δύσκολη μέρα;
Τα social media είναι σαν ένα ψηφιακό άλμπουμ. Μόνο που πολλές φορές, είναι επιμελώς επιλεγμένο. Όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Είναι ανθρώπινο. Είναι η ανάγκη μας να θυμόμαστε τις καλές στιγμές, να αφήνουμε τις δύσκολες να περνούν πιο ανώδυνα, να φτιάχνουμε μια ιστορία που μας ταιριάζει λίγο περισσότερο από την πραγματική.
Το δίκτυο της μοναξιάς
Και μέσα σε όλο αυτό, υπάρχει κι ένα άλλο κομμάτι που δεν λέγεται συχνά: τα social media μπορεί να είναι γεμάτα κόσμο — και εμείς να νιώθουμε πιο μόνοι από ποτέ.
Κάνεις scroll. Βλέπεις χαμόγελα, επιτυχίες, σώματα καλοφωτισμένα, quotes και βραδινές εξόδους. Και λες: “Εγώ γιατί όχι;”. Ή ακόμα χειρότερα: “Εγώ γιατί έτσι;”.
Αλλά αυτό δεν είναι η αλήθεια. Είναι απλώς η επιλογή του frame. Κι εσύ έχεις το δικαίωμα να διαλέξεις το δικό σου. Όχι για να ανταγωνιστείς, αλλά για να εκφραστείς.
Πλατφόρμες με ευθύνη (και δύναμη)
Η εποχή που τα social media ήταν απλώς για φωτογραφίες φαγητού πέρασε. Τώρα, γίνονται κινητοποιήσεις, αλλάζουν νοοτροπίες, ξεκινούν καριέρες, σώζονται ζωές. Ένα hashtag μπορεί να γίνει κίνημα. Ένα post μπορεί να ξυπνήσει συνειδήσεις. Μια φωνή, αν ακουστεί αρκετά δυνατά, μπορεί να γίνει χορωδία.
Κι όμως, όση δύναμη έχουν, τόση ευθύνη κουβαλούν. Πώς μιλάμε; Σε ποιον απαντάμε; Ποιον διαλέγουμε να ακολουθήσουμε και γιατί; Είμαστε followers ή ελεύθεροι να επιλέξουμε ξανά και ξανά το δικό μας μονοπάτι;
Τελικά, τι είναι τα social media;
Είναι όλα αυτά που επιλέγεις να δείξεις, και μερικές φορές κι εκείνα που κρύβεις. Είναι μικρές ψηφίδες από μια πολύ μεγαλύτερη εικόνα. Εσύ είσαι το puzzle. Κι έχεις πάντα τη δυνατότητα να ξαναφτιάξεις την εικόνα σου από την αρχή.
Social Tip of the Day: Να ακολουθείς αυτούς που σε εμπνέουν, κάνε pause πριν ανεβάσεις κάτι από θυμό, και θυμήσου: ο αριθμός των followers δεν μετράει την αξία σου. Μόνο την απήχησή σου. Κι αυτό αλλάζει. Εσύ όχι.
Σήμερα, γιόρτασε τη Social Media Day όπως θέλεις — με ένα post, με ένα like, ή με μια σιωπή που έχει μεγαλύτερη δύναμη από κάθε caption. Αλλά πάνω απ’ όλα, γιόρτασέ την με αυθεντικότητα. Εκείνη δεν έχει αλγόριθμο, αλλά αναγνωρίζεται παντού.
 μοναξιάς.){kind=link}