Σήμερα είναι η World Letter Writing Day. Και ξέρεις κάτι; Αυτό δεν είναι απλώς μια ακόμα παγκόσμια ημέρα. Είναι μια υπενθύμιση. Μια υπενθύμιση πως κάποτε επικοινωνούσαμε αλλιώς – πιο αργά, πιο ουσιαστικά, πιο αληθινά.
Για σκέψου το. Ένα γράμμα δεν είναι μόνο λέξεις σε χαρτί. Είναι η μυρωδιά από το μελάνι, είναι το τρέμουλο του χεριού την ώρα που γράφεις, είναι η μικρή μουτζούρα δίπλα στη λέξη «σ’ αγαπώ», είναι το γραμματόσημο που πέρασε σύνορα για να φτάσει μέχρι εσένα. Ένα γράμμα κουβαλάει χρόνο και φροντίδα. Δεν γράφεται βιαστικά στο messenger ούτε χάνεται μέσα σε ατελείωτα chat.
Το γράμμα σαν γέφυρα
Σε εποχές πολέμων και ξενιτιάς, ένα γράμμα ήταν η μοναδική γέφυρα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Σήμερα, μέσα στο χάος των emails και των ειδοποιήσεων, ίσως χρειαζόμαστε ξανά αυτή τη γέφυρα. Όχι γιατί δεν έχουμε τρόπους να επικοινωνήσουμε, αλλά γιατί ξεχάσαμε να το κάνουμε με ουσία.
Ένα γράμμα σημαίνει ότι σταματάς. Παίρνεις χρόνο να σκεφτείς τι θέλεις να πεις. Γράφεις, σβήνεις, ξαναγράφεις. Κι όταν τελικά το βάλεις σε φάκελο, έχεις βάλει μέσα κάτι από τον εαυτό σου.
Γράμμα στον εαυτό σου
Δεν χρειάζεται πάντα να έχει αποδέκτη «κάποιον άλλον». Μπορεί να είναι κι ένα γράμμα στον εαυτό σου. Σ’ εκείνο το παιδί που ήσουν. Στον άνθρωπο που θες να γίνεις. Σε εκείνον που φοβάσαι να παραδεχτείς πόσο κουράστηκες. Κι αυτό το γράμμα, ακόμη κι αν δεν φτάσει ποτέ σε ταχυδρομικό κουτί, έχει ήδη κάνει τη δουλειά του: σε έχει φέρει αντιμέτωπο με την αλήθεια σου.
Η δύναμη του αναπάντητου
Να σου πω κάτι; Ένα γράμμα δεν είναι για την απάντηση. Είναι για την κίνηση. Για το θάρρος να ανοιχτείς. Αν έρθει απάντηση, καλώς. Αν όχι, δεν πειράζει. Το χαρτί έχει ήδη απορροφήσει το βάρος που κουβαλούσες.
Γιατί αξίζει να ξαναγράψουμε
Σε έναν κόσμο που όλα είναι στιγμιαία, το γράμμα είναι πράξη αντίστασης. Είναι σαν να λες: «Παίρνω τον χρόνο μου για σένα. Δεν θέλω να σε περάσω στο γρήγορο. Θέλω να μείνω λίγο παραπάνω εδώ».
Και να το πιο όμορφο: τα γράμματα δεν πεθαίνουν. Κρατιούνται σε κουτιά, σε συρτάρια, σε κορδέλες. Και χρόνια μετά, μπορεί να ξαναπέσουν στα χέρια μας και να μας θυμίσουν ποιοι ήμασταν, ποιον αγαπήσαμε, τι ελπίζαμε.
***Γράψε σήμερα ένα γράμμα. Στον φίλο που δεν μίλησες καιρό, στον εαυτό σου, στον έρωτα που χάθηκε ή σε εκείνον που ζει μέσα στο σπίτι σου. Δεν χρειάζεται πολλά. Αρκούν δυο σειρές χειρόγραφες για να ξαναθυμηθείς πώς είναι να μιλάς με ψυχή.
«Το γράμμα είναι το μοναδικό μέσο που μπορείς να διαβάσεις και με τα μάτια και με την καρδιά.» – Jacques Derrida
