Ο Δημήτρης Σίμος, ένας από τους πλέον διακεκριμένους συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας στη χώρα μας, μας αποκαλύπτει τα μυστικά ενός απαιτητικού είδους. Δημιουργός του περιβόητου Χρήστου Καπετάνιου, που πρωταγωνιστεί σε πολλά βιβλία του, υπογράφει και το ψυχολογικό θρίλερ «Σώσε με», το οποίο έχοντας ήδη κάνει μια επιτυχημένη διαδρομή ως τηλεοπτική σειρά στον ANT1, προστέθηκε στις σειρές του Netflix και μέσα σε λίγες μέρες βρέθηκε στην 3η θέση του ελληνικού Top10.
Πότε ξεκινήσατε να γράφετε και τι σας ώθησε σε αυτό;
Ξεκίνησα να γράφω από μικρή ηλικία, αλλά η πρώτη σοβαρή ενασχόληση με τη συγγραφή ήρθε, όταν αντιλήφθηκα την ανάγκη να εξωτερικεύσω τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για τον κόσμο γύρω μου. Η γραφή ήταν πάντα ένας τρόπος να ανακαλύψω και να εκφράσω τους ανθρώπινους χαρακτήρες και τις αντιφάσεις τους. Το πάθος μου για το αστυνομικό μυστήριο προέκυψε φυσικά, ως ένας τρόπος να συνδυάσω την αφήγηση με την αναζήτηση της αλήθειας.
Γιατί επιλέξατε την αστυνομική λογοτεχνία;
Η αστυνομική λογοτεχνία με γοήτευσε, γιατί παρέχει ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορείς να εξετάσεις τη σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης, τις κοινωνικές ανισότητες, αλλά και τα ηθικά διλήμματα. Κάθε ιστορία έχει την ευκαιρία να ξετυλίξει όχι μόνο ένα μυστήριο, αλλά και να διερευνήσει τις συνθήκες που οδηγούν τους ανθρώπους σε ακραίες πράξεις.
Πολλοί άνθρωποι, αν και δεν διαβάζουν γενικά, επιλέγουν κατά καιρούς ένα αστυνομικό. Γιατί τελικά ο κόσμος αγαπάει τόσο την αστυνομική λογοτεχνία;
Ο κόσμος αγαπάει το αστυνομικό ,γιατί προσφέρει ένταση, αγωνία και ανατροπές. Είναι ένα είδος, που διατηρεί τον αναγνώστη σε εγρήγορση και του επιτρέπει να γίνει «ντετέκτιβ», προσπαθώντας να λύσει το μυστήριο. Επιπλέον, η αστυνομική λογοτεχνία φέρνει στην επιφάνεια τις σκοτεινές πτυχές της κοινωνίας, κάτι που όλοι λίγο – πολύ θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα.
Έχει τους δικούς της κανόνες αυτό το είδος; Ποιοι είναι αυτοί;
Ναι, η αστυνομική λογοτεχνία έχει τους δικούς της άγραφους κανόνες. Απαιτεί έναν ισχυρό πυρήνα πλοκής, λογική συνέπεια και χαρακτήρες που να έχουν πραγματικό κίνητρο. Η ατμόσφαιρα είναι κρίσιμη, και οι ανατροπές πρέπει να είναι καλοσχεδιασμένες και πειστικές. Ο αναγνώστης χρειάζεται να νιώθει ότι κάθε στοιχείο είναι εκεί για κάποιο λόγο και ότι όλα οδηγούν κάπου.
Το ζητούμενο είναι πάντα να βρούμε τη λύση;
Σε μεγάλο βαθμό ναι, αλλά όχι αποκλειστικά. Η λύση είναι ένα σημαντικό μέρος της ιστορίας, όμως εξίσου ενδιαφέρον είναι το ταξίδι προς αυτήν – οι αποκαλύψεις, η κατανόηση των χαρακτήρων και η ένταση των καταστάσεων που βιώνουν. Κάποιες φορές, η ουσία δεν είναι απλώς η αποκάλυψη του δράστη, αλλά και η κατανόηση του τι ώθησε τους χαρακτήρες σε συγκεκριμένες πράξεις.
Ποιες είναι οι δικές σας επιρροές και τι κάνει ένα αστυνομικό τελικά καλό βιβλίο;
Έχω επηρεαστεί από τους μεγάλους κλασικούς του είδους, όπως ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και η Άγκαθα Κρίστι, αλλά και από πιο σύγχρονους συγγραφείς, όπως ο Χένινγκ Μάνκελ και ο Τζέιμς Έλροϊ. Ένα καλό αστυνομικό βιβλίο συνδυάζει μια δυνατή πλοκή με μια εξερεύνηση των σκοτεινών πτυχών της ανθρώπινης ψυχής. Πρέπει να προκαλεί τον αναγνώστη και να του δίνει κάτι παραπάνω από μια απλή ιστορία μυστηρίου.
Πώς εμπνέεστε κάθε φορά τις ιστορίες σας και πώς ξεκινάτε να γράφετε;
Η έμπνευση μπορεί να έρθει από ένα γεγονός, μια προσωπική ιστορία, ή ακόμα και από μια απλή καθημερινή σκηνή. Συνήθως, ξεκινώ με μια κεντρική ιδέα ή έναν χαρακτήρα και γύρω από αυτόν χτίζω τον κόσμο της ιστορίας. Η αρχή είναι πάντα η πιο δύσκολη στιγμή, αλλά μόλις η ιστορία πάρει ζωή, αφήνω τους χαρακτήρες να με οδηγήσουν.
Σε ποια «σχολή» θα λέγατε ότι ανήκουν τα δικά σας βιβλία;
Θα έλεγα ότι ανήκω περισσότερο στη σχολή του κοινωνικού αστυνομικού μυθιστορήματος. Εστιάζω στη σχέση ανάμεσα στο έγκλημα και την κοινωνία, στις αιτίες και στα αποτελέσματα. Τα βιβλία μου προσπαθούν να φωτίσουν τις συνθήκες που οδηγούν σε εγκληματικές πράξεις και πώς αυτές επηρεάζουν το σύνολο.
Πώς προέκυψε ο Χρήστος Καπετάνος; Λειτουργεί ως alter ego σας;
Ο Χρήστος Καπετάνος γεννήθηκε από την ανάγκη να δημιουργήσω έναν ήρωα, που να συνδυάζει την ευαισθησία με τη σκληρότητα της αστυνομικής δουλειάς. Είναι ένας χαρακτήρας ,που έχει τις δικές του ανησυχίες και αντιφάσεις. Μολονότι έχει κομμάτια του εαυτού μου, δεν θα έλεγα ότι είναι το alter ego μου. Περισσότερο είναι μια φωνή που εκφράζει τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου για τη δικαιοσύνη και τη θέση της στον κόσμο.
Το «Σώσε με», που έγινε τηλεοπτική σειρά και προβάλλεται και από το Netflix, κινείται σε κάπως διαφορετικό δρόμο… Τι σας έκανε να στραφείτε και στο ψυχολογικό θρίλερ και πώς κάνετε τη μεταγραφή ενός βιβλίου σας σε σενάριο;
Ήθελα να εξερευνήσω το ψυχολογικό θρίλερ, γιατί είναι ένα είδος που δίνει έμφαση στις εσωτερικές συγκρούσεις των χαρακτήρων. Το «Σώσε με» εξετάζει όχι μόνο το μυστήριο, αλλά και την ψυχολογική κατάσταση των πρωταγωνιστών. Η μετατροπή του σε σενάριο ήταν μια πρόκληση, καθώς έπρεπε να αποδώσω την ουσία της ιστορίας με λιγότερα λόγια και περισσότερες εικόνες. Όμως, αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να δω την ιστορία μέσα από μια διαφορετική οπτική.
Επόμενα σχέδια:
Η 5η ιστορία του αστυνόμου Καπετάνου ετοιμάζεται…
