Σε αντίδραση στην εκτόξευση αμερικανικών και βρετανικών πυραύλων από την Ουκρανία στις 21 Νοεμβρίου, ο Βλαντίμιρ Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία πραγματοποίησε μια επιχείρηση στην ουκρανική πόλη Ντνίπρο, εκτοξεύοντας τον πύραυλο «Oreshnik», έναν από τους νεότερους πυραύλους μεσαίου βεληνεκούς της.
Σύμφωνα με την υπηρεσία πληροφοριών HUR, ο πύραυλος ταξίδεψε από την περιοχή του Αστραχάν προς το Ντνίπρο σε μόλις 15 λεπτά, με ταχύτητα μεγαλύτερη από Mach 11 στο τελικό στάδιο της πορείας του. Επιπλέον, ο πύραυλος ήταν εξοπλισμένος με έξι κεφαλές, καθμία από τις οποίες περιείχε έξι υποπυρομαχικά.
Η HUR πρόσθεσε ότι το όπλο πιθανόν ανήκει στο πυραυλικό σύστημα «Kedr». Η πόλη Ντνίπρο, σημειωτέον, φιλοξενεί την εταιρεία Pivdenmash, η οποία είναι γνωστή στους Ρώσους ως Yuzhmash και ειδικεύεται στην παραγωγή πυραύλων και διαστημικών συστημάτων.
Ο πύραυλος «Oreshnik», σύμφωνα με ρωσικές πηγές, έχει εμβέλεια 5.000 χιλιομέτρων, γεγονός που του επιτρέπει να πλήξει σχεδόν όλη την Ευρώπη και τη δυτική ακτή των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ταχύτητά του, που είναι 10 φορές μεγαλύτερη από την ταχύτητα του ήχου, τον καθιστά ιδιαίτερα δύσκολο να αναχαιτιστεί. Ο πύραυλος μπορεί να φέρει 6 έως 8 κεφαλές, ικανές να πλήξουν πολλαπλούς στόχους ταυτόχρονα.
Ο Ρώσος στρατιωτικός εμπειρογνώμονας Anatoly Matviychuk ανέφερε ότι ο «Oreshnik» μπορεί να μεταφέρει είτε συμβατικές είτε πυρηνικές κεφαλές. Παράλληλα, το Πεντάγωνο επιβεβαίωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ενημερωθεί για την εκτόξευση του πυραύλου μέσω των καναλιών Μείωσης Πυρηνικού Κινδύνου, ενώ αμφισβήτησε τη ρωσική εκδοχή, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για έναν πειραματικό πύραυλο, βασισμένο στον διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο «RS-26 Rubezh».
Η Ουκρανία αντέτεινε ότι η Ρωσία εκτόξευσε έναν πύραυλο ICBM με βεληνεκές άνω των 5.500 χιλιομέτρων προς την πόλη Ντνίπρο. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι καταδίκασε τη ρωσική ενέργεια ως μια σοβαρή κλιμάκωση της σύγκρουσης και ζήτησε διεθνή καταδίκη της επίθεσης με τον νέο τύπο πυραύλου.
Ήξερες ότι …η λέξη πύραυλος έχει μια συναρπαστική ιστορία που ξεκινά από την Αρχαία Ελλάδα και φτάνει μέχρι τις σύγχρονες διαστημικές εξελίξεις; Ο όρος προέρχεται από τις λέξεις πῦρ (φωτιά) και αὐλός (σωλήνας ή αυλός) και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει εργαλεία ή μηχανισμούς που σχετίζονταν με τη φωτιά. Στην αρχαιότητα, οι «πύραυλοι» δεν είχαν καμία σχέση με τη σημερινή τους έννοια. Η λέξη αναφερόταν σε σωλήνες που μετέφεραν φλόγα ή καπνό, και αργότερα, στον Μεσαίωνα, χρησιμοποιήθηκε για πυροτεχνικά μέσα ή ακόμα και για πρωτόγονες πολεμικές μηχανές που βασίζονταν στη δύναμη της καύσης.
Η σύγχρονη χρήση της λέξης «πύραυλος» όπως την καταλαβαίνουμε σήμερα – δηλαδή ως όχημα ή μηχανή που εκτοξεύεται με τη χρήση καύσης – καθιερώθηκε στον 20ό αιώνα. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας των πυραύλων για στρατιωτικούς και διαστημικούς σκοπούς, ο όρος υιοθετήθηκε για να περιγράψει τις μηχανές που βασίζονται στην αρχή της προώθησης μέσω αντίδρασης. Οι πρώτες εκτεταμένες αναφορές στη λέξη με τη σημερινή της σημασία καταγράφονται στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, καθώς οι πρώτοι σύγχρονοι πύραυλοι σχεδιάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν.
Ήξερες, όμως, ότι η αρχική τεχνολογία του πυραύλου δεν ξεκίνησε στην Ελλάδα, αλλά στην Κίνα; Αν και η λέξη «πύραυλος» είναι ελληνική, η πρακτική ιδέα της εκτόξευσης μέσω καύσης εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αρχαία Κίνα, κατά τον 9ο αιώνα. Οι Κινέζοι ανέπτυξαν πυροτεχνικά βλήματα με τη χρήση πυρίτιδας, τα οποία εκτοξεύονταν σε εχθρούς κατά τη διάρκεια πολέμου. Αυτά τα πρώιμα βλήματα, που μοιάζουν με μικρούς πυραύλους, ήταν στην ουσία σωλήνες γεμάτοι με εκρηκτικά που προωθούνταν χάρη στη δύναμη της καύσης.
Παρότι οι Έλληνες είχαν τις γλωσσικές έννοιες για φωτιά και μηχανική από την αρχαιότητα, ο όρος «πύραυλος» δεν συνδέθηκε με αυτή την τεχνολογία έως τον 20ό αιώνα. Έτσι, η λέξη μπορεί να είναι ελληνική, αλλά η πρακτική της τεχνολογίας έχει παγκόσμια ιστορία, που ξεκινά από την Κίνα και εξελίσσεται μέχρι τις διαστημικές αποστολές της σύγχρονης εποχής.
