Καλημέρα SayYesser!!!
Για το σημερινό άρθρο αφορμή στάθηκε κάτι που διάβασα πρόσφατα και σας το μεταφέρω -σαν ας πούμε βοηθητικό κείμενο- με σκοπό να μας αφυπνίσω όλους όσοι συναναστρεφόμαστε παιδιά.
Πολλές φορές παίρνουμε τα παιδιά από το σχολείο, το φροντιστήριο ή κάποια δραστηριότητα ή γενικά μετά από μία δύσκολη και φορτωμένη μέρα και είτε αυτά είναι έξαλλα και κάνουν βλακείες είτε απλά είναι τόσο κουρασμένα που χαζογελάνε χωρίς εμφανή σε μας λόγο.
Μου συμβαίνει συχνά και με τα δυο μου παιδιά και ενώ στην αρχή ήταν κάτι που με έκανε να δυσανασχετώ στην πορεία κατάλαβα το λόγο.
Και για του λόγου το αληθές θα σου περιγράψω μία πρόσφατη “σύγκρουσή” μας. Πηγαίνουν και οι δύο hapkido (κορεάτικη πολεμική τέχνη) και οι προπονήσεις είναι μισή ώρα ακριβώς μετά το σχόλασμα και μία ώρα πριν τα αγγλικά. Τα παιδιά δεν ακολουθούσαν την προπόνηση, ήταν αφηρημένα, γελούσαν μεταξύ τους και γενικά υπήρχε μία αναστάτωση. Ο προπονητής αρκετές φορές προσπάθησε να τα επαναφέρει στην τάξη και όταν τελείωσε το μάθημα προσπάθησα να τους μιλήσω και εγώ. Εκείνα κατέβασαν το κεφάλι και απλά συνέχισαν για την επόμενη δραστηριότητα που ήταν στο πρόγραμμα.
Και τότε διάβασα το παρακάτω και αμέσως όλα ξεκαθάρισαν: “μη μου λες συνέχεια μη και απλά προσπάθησε να με καταλάβεις γιατί η αλήθεια είναι ότι έχεις ξεχάσει πώς είναι να είσαι παιδί και καθόλου δεν με καταλαβαίνεις. Όλη μέρα στο σχολείο δεν έχω βρει χρόνο να γελάσω και να νιώσω καλύτερα, μετά έρχονται οι προπονήσεις και όλες αυτές οι δραστηριότητες που και πάλι με θέλουν σοβαρό και επιμελή. Εγώ έχω άγχος για όλα και προσπαθώ να γελάσω για να χαλαρώσω και εσύ μου κάνεις παρατήρηση. Αν θέλεις να είμαι καλά και να αφοσιώνομαι σε όλα αυτά που έχω να κάνω πρέπει από μόνος σου να με βοηθάς να γελάω γιατί μόνο έτσι θα τα καταφέρω…”
Tip of the Day: Το γέλιο και οι “χαζομάρες” που κάνουν είναι η θεραπεία -γι’ αυτά, για εμάς, για όλους. Ας αφήσουμε τους δασκάλους και τους προπονητές να κάνουν αυτό που πρέπει και εμείς με τη σειρά μας να κάνουμε χαζομάρες παρέα με τα παιδιά μας και να γελάμε με την καρδιά μας. Το έχουν ανάγκη, το έχουμε ανάγκη…
