Καλημέρα SayYesser!!!
Κατά καιρούς κοντινοί μου άνθρωποι και όχι μόνο αποτρέπουν τα παιδιά τους όταν χτυπήσουν και πονέσουν να το εξωτερικεύσουν. Η πρώτη αντίδραση φυσικά είναι να τους υποδείξουν να σκουπίσουν τα δάκρυά τους και συνήθως ακολουθούν και οι παρακάτω ατάκες όπως “έλα μην κλαις”, “μην κάνεις σαν μωρό”, “δεν ντρέπεσαι ολόκληρο παιδί να κλαις, θα σε κοροϊδεύουν”..
Η θλίψη είναι και αυτό ένα συναίσθημα και κατά τη γνώμη μου ίσως το πιο ωφέλιμο απ’ όλα καθώς μας κάνει να ξανασυστηνόμαστε στον εαυτό μας. Είναι φυσιολογικό να νιώθουμε θλίψη και είναι ακόμα πιο φυσιολογικό να εκδηλωνόμαστε και να κλαίμε.
Ως παιδί καταπίεζα αρκετά τα συναισθήματά μου όμως μεγαλώνοντας και επιτρέποντας στον εαυτό μου να δώσει χώρο στην θλίψη και να τη βιώσω όσο της αναλογεί ανακάλυψα πως τα συναισθήματα που με κατέκλυζαν μετά από λίγο κορυφώνονταν και εν τέλει με προσπερνούσαν. Σαν ένα νήπιο που κουράζεται από ένα ξέσπασμα και μετά κοιμάται ήρεμο χωρίς έννοιες. Το πιο σημαντικό, ένιωσα ότι όταν επέτρεψα στον εαυτό μου να νιώσει σε όλο του το μεγαλείο το συναίσθημά μου αυτό απλά περνούσε χωρίς να αφήνει κανένα κατάλοιπο πίσω του.
Από εκείνη τη στιγμή της ανακάλυψης, κάθε σχέση που έχτισα ήταν πιο βαθιά, πιο ουσιαστική και πιο οικεία. Το να αγκαλιάζω τη θλίψη μου έδωσε τελικά την ελευθερία να αγαπήσω όσο βαθιά ήθελα.
Η εμπειρία ήταν τόσο μεταμορφωτική που κατάλαβα ότι η θλίψη πρέπει να έχει έναν σκοπό. Πρέπει να υπάρχει λόγος που είναι ένα από τα επτά συμπαντικά συναισθήματα που βιώνει ο καθένας. Αποδεικνύεται ότι είχα δίκιο.
Κανείς άλλος από τον ίδιο τον Κάρολο Δαρβίνο δεν είχε υποθέσει ότι η λύπη πρέπει να έχει μια εξελικτικά προσαρμοστική λειτουργία. Στην πραγματικότητα, καθώς έσκαψα βαθύτερα στον εαυτό μου αλλά και στο διαδίκτυο, διαπίστωσα ότι η λύπη έχει πολλαπλές υπερδυνάμεις που δεν έχουν τα άλλα συναισθήματα.
Tip of the Day: «Η θλίψη δίνει βάθος. Η ευτυχία δίνει ύψος. Η θλίψη δίνει ρίζες. Η ευτυχία δίνει κλαδιά. Και τα δύο χρειάζονται, και όσο ψηλότερα ανεβαίνει ένα δέντρο, τόσο βαθύτερα πηγαίνει ταυτόχρονα. Είναι πάντα σε αναλογία. Αυτή είναι η ισορροπία του». — Όσο
Μη νομίζεις πως θα σε αφήσω έτσι… αύριο θα πιούμε καφέ και θα σου πω τα εξελικτικά προσαρμοστικά οφέλη της θλίψης και είμαι σίγουρη ότι θα εκπλαγείς όσο και εγώ!
