Άνοιξε τα φτερά σου και πέτα!

Kαλημέρα SayYesser,

Πιστεύω ότι θέλει θάρρος να βρεις αυτό για το οποίο ήρθες στον κόσμο και να το ακολουθήσεις απερίσπαστος. Είναι πάρα πολύ συχνό φαινόμενο να μπαίνουμε σε καλούπια που επέλεξαν άλλοι για μας και να κάνουμε πράγματα που νομίζουμε ότι είναι τα σωστά. Το θέμα είναι: τολμάς να δεις την αλήθεια;

«Μια φορά κι έναν καιρό, εκεί που περπατούσε μες στο δάσος ένας άνθρωπος βρήκε ένα μικρό αετό. Τον πήρε σπίτι του και τον έβαλε στο κοτέτσι του όπου σύντομα έμαθε να τρώει και να συμπεριφέρεται σαν τα κοτόπουλα. Μια μέρα ένας φυσιοδίφης που περνούσε από κει, ρώτησε τον ιδιοκτήτη γιατί είχε αναγκάσει τον αετό, το βασιλιά των πουλιών, να ζει στο κοτέτσι μαζί με τα κοτόπουλα. «Αφού του έδωσα να φάει ό,τι τρώνε οι κότες και τον εκπαίδευσα σαν κοτόπουλο, δεν έμαθε ποτέ να πετάει», απάντησε ο ιδιοκτήτης. «Φέρεται σαν κοτόπουλο κι έχει πάψει να είναι αετός». «Κι όμως» επέμεινε ο φυσιοδίφης «έχει ακόμα καρδιά αετού και σίγουρα μπορεί να μάθει να πετάει».

Αφού το κουβέντιασαν καλά, οι δυο άντρες συμφώνησαν να δουν αν αυτό ήταν δυνατό. Ο φυσιοδίφης έπιασε μαλακά τον αετό στα χέρια του και του είπε: «Ανήκεις στον ουρανό κι όχι στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα». Ο αετός όμως είχε μπερδευτεί∙ δεν ήξερε ποιος ήταν και βλέποντας τα κοτόπουλα να τρώνε πήδησε κάτω για να πάει μαζί τους. Χωρίς να χάσει το θάρρος του ο φυσιοδίφης πήρε την άλλη μέρα τον αετό ψηλά στη στέγη του σπιτιού και τον παρακίνησε και πάλι λέγοντας: «Είσαι αετός. Ανήκεις στον ουρανό όσο και στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα».

Ο αετός κοίταξε γύρω του, κοίταξε το κοτέτσι και μετά τον ουρανό. Δεν πέταξε όμως. Τότε ο φυσιοδίφης τον σήκωσε ψηλά ίσια προς τον ήλιο κι ο αετός άρχισε ξαφνικά να τρέμει και ν’ ανοίγει αργά τα φτερά του. Τελικά βγάζοντας μια θριαμβευτική κραυγή όρμησε προς τον ουρανό. Ίσως ο αετός να θυμάται πάντα τα κοτόπουλα με νοσταλγία. Ίσως να ξαναγυρίζει κάπου κάπου για επίσκεψη στο κοτέτσι. Αλλά απ’ ότι ξέρουμε ποτέ δεν ξαναγύρισε να ζήσει σαν κοτόπουλο. Ήταν αετός παρόλο που μεγάλωσε και εξημερώθηκε σαν κοτόπουλο».
(James Aggrey, “The Parable of the Eagle”).

Tip of the Day: Αυτό που θέλω να σου πω μέσα από την ιστορία που μόλις διάβασες είναι ότι ήρθε η ώρα να βρεις τον εαυτό σου και τις πραγματικές σου δυνατότητες και να ακολουθήσεις τον δικό σου δρόμο και όχι αυτόν που σε “προγραμματίσανε” να ακολουθείς.  Με άλλα λόγια, αν είσαι αετός… μην συμπεριφέρεσαι άλλο σαν κοτόπουλο.