To κάνουμε (σχεδόν) όλοι καθημερινά και συχνά ασυναίσθητα. Ψυχαναλύουμε ακατάπαυστα ο ένας τον άλλον σαν… επαγγελματίες!
Χρησιμοποιούμε όρους ψυχολογίας στην προσπάθειά μας να αναλύσουμε τις συμπεριφορές φίλων μας, του συντρόφου μας, μελών της οικογένειάς μας, του εργοδότη μας… και η λίστα δεν έχει τέλος! Γενικά κάθε μέρα μιλάμε δια ζώσης και όχι μόνο… και κάποιον ψυχαναλύουμε!
Γι’ αυτό το θέμα – παρατηρήστε το – δεν μιλάμε, δεν το βλέπουμε σαν φαινόμενο αλλά ως κάτι φυσιολογικό! Στην πραγματικότητα όταν αναφερόμαστε στο τραύμα, στο OCD, στο gaslighting και σε διάφορες διαταραχές μπορεί να μην ξέρουμε για τι ακριβώς μιλάμε και – πολύ περισσότερο – αν έχουν κάποια επιστημονική βάση όσα λέμε! Γιατί η ψυχανάλυση μέσω της pop κουλτούρας μπήκε στην καθημερινότητά μας και την καλοδεχτήκαμε “αποδεχόμενοι” κάτι που δεν μας ζητήθηκε: να γίνουμε experts!
Η ψυχοθεραπευτική γλώσσα και η ποπ ψυχολογία
Σύμφωνα με το περιοδικό «Time», η χρήση ψυχοθεραπευτικού λεξιλογίου έχει αυξηθεί κατά 140% συγκριτικά με την περίοδο 2016-2021. Ψυχαναλύουμε ο ένας τον άλλον και βγάζουμε και διάγνωση στο τέλος!
Ο ψυχολόγος Jonathan Shedler επισημαίνει ότι «οι άνθρωποι είναι εξπέρ στο να αποστασιοποιούνται από δύσκολες πτυχές της συναισθηματικής τους ζωής». Σύμφωνα με τον ίδιο οι λέξεις είναι ένας από τους τρόπους για να το κάνουν!
Παρατηρήστε και παρακολουθήστε τι λέτε και τι σας λένε όταν μιλάτε για τα θέματα της καθημερινότητάς σας και αναφέρεστε σε συναισθήματα και συμπεριφορές. Ο λόγος μας έχει αλλάξει και πλέον συχνά περιλαμβάνει πολλά “ψυχολογικά κλισέ”.
Η Gen Z πάει το #therapy speak σε άλλο επίπεδο
Οι εκπρόσωποι της Gen Z μας βάζουν τα γυαλιά σε αυτό το θέμα, καθώς από πολύ μικρή μπήκαν στα βαθιά και ασχολούνται με ζητήματα ψυχικής υγείας. Είναι εκείνοι που καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια να απαλλαγούν από οτιδήποτε τοξικό που ανήκει στο παρελθόν και να χτίσουν υγιείς σχέσεις.
