Της Μαρίας Ακριβού
Το κοντέρ των 8 δισεκαττομυρίων κοντεύει να σπάσει ο παγκόσμιος πληθυσμός, ο οποίος αναπτύσσεται με γεωμετρική πρόοδο και εκτιμάται ότι, έως το 2050, θα απαριθμεί 10,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους, νούμερο που εγείρει ερωτηματικά αναφορικά με το πόσο η ΓΗ θα εξακολουθεί να μας φιλοξενεί, εάν συνεχίσουμε να την καταστρέφουμε και κυρίως αν οι φυσικοί της πόροι, μεταξύ των οποίων και των νερό, θα είναι αρκετοί ώστε να καλύψουν τις ανάγκες τόσων ανθρώπων.
Να πάμε όμως και στα του οίκου μας, στη Γηραία Ήπειρο… Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, την 1η Ιανουαρίου 2020, ο πληθυσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) των 27 κρατών μελών έφτασε τα 447,7 εκατομμύρια, μειωμένος κατά 12,8% σε σύγκριση με 513,5 εκατομμύρια σε 28 κράτη μέλη την 1η Ιανουαρίου 2019 –μην ξεχνάμε την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας με το πολυσυζητημένο Brexit που πήρε διαστάσεις σήριαλ. Κάτι σαν το δικό μας δημοψήφισμα!
Η συνολική μεταβολή του πληθυσμού στην ΕΕ των 27 ήταν θετική με 0,9 εκατομμύρια περισσότερους κατοίκους το 2019, λόγω της καθαρής μετανάστευσης. Όμως – και εδώ χρειάζεται να δώσετε προσοχή – ο πληθυσμός αυξάνεται όχι γιατί μεγαλώνει ο αριθμός των γεννήσεων, αλλά γιατί αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής καθώς οι γηραιότεροι έχουν καλύτερη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συν του ότι οι νέες γενιές επιλέγουν να κάνουν λιγότερα παιδιά συγκριτικά με το παρελθόν.
Και με αυτή την εισαγωγή να σας πω ότι στις 11 Ιουλίου γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Πληθυσμού, η οποία καθιερώθηκε ως τέτοια το 1990 για να κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό τα προγράμματα του Ταμείου για τον Πληθυσμό (UNFPA), ενός οργανισμού του ΟΗΕ που προωθεί το δικαίωμα κάθε άνδρα, γυναίκας και παιδιού στην υγεία και τις ίσες ευκαιρίες.
Ειδικότερα, το UNFPA σχεδιάζει και υλοποιεί πολιτικές και προγράμματα περιορισμού της φτώχειας, της αντισύλληψης, της ασφαλούς κύησης, της πρόληψης και αντιμετώπισης του AIDS, όπως επίσης και της ισότητας των δύο φύλων.
Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η Γερμανία έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό (83,2 εκατομμύρια κατοίκους) που αντιπροσωπεύει το 18,6% του συνολικού πληθυσμού της ΕΕ, ακολουθούμενη από τη Γαλλία (67,1 εκατομμύρια ή 15,0%), την Ιταλία (60,2 εκατομμύρια ή 13,5%), την Ισπανία (47,3 εκατομμύρια ή 10,6%) και την Πολωνία (38,0 εκατομμύρια ή 8,5%). Δεκατέσσερα κράτη μέλη έχουν μερίδιο μεταξύ 1% και 5% του πληθυσμού της ΕΕ, ενώ οκτώ έχουν μερίδιο κάτω του 1%.
Ο πληθυσμός της Ελλάδας, τη χρονιά που μας πέρασε ήταν 10.709.700 μειωμένος κατά 1,4‰ συγκριτικά με το 2019, αντιστοιχώντας στο 2,4% του συνόλου της ΕΕ. Ο πληθυσμός της Κύπρου ήταν 875.900 το 2019 και 888.000 το 2020, (+13,7%), στο 0,2% του συνόλου της ΕΕ.
Όσο για το ποιες χώρες κράτησαν τα σκήπτρα και δεν εγκατέλειψαν το σπορ της αναπαραγωγής, στην πρώτη θέση βρέθηκαν οι Ιρλανδοί με 12,1 γεννήσεις ανά 1.000 κατοίκους, οι Γάλλοι (11,2 %), οι Σουηδοί (11,1 %). Στον αντίποδα βρέθηκαν η Ιταλία (7,0 %), η Ισπανία (7,6 %), η Ελλάδα (7,8 %), η Φινλανδία (8,3 %) και η Πορτογαλία (8,4 %).
Καταληκτικά, εάν πρέπει να κρατήσουμε δύο βασικά μηνύματα, το ένα είναι αναπαραχθείτε γιατί χανόμαστε και το δεύτερο γίνετε περιβαλλοντικά ευσυνείδητοι. Ο πλανήτης ΓΗ δεν μας ανήκει. Είναι γενναιόδωρος απέναντι μας, είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή μας και είναι καθήκον μας να τον φροντίζουμε και να τον αφήσουμε όπως ακριβώς τον βρήκαμε – και καλύτερο – στις επόμενες γενιές που θα έρθουν!
