Κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες η αγωνία και ο φόβος μήπως χαθούν κι άλλες δασικές εκτάσεις εντείνονται, και αυτή η διαρκής ανησυχία δεν περιορίζεται στη χώρα μας. Το μεγάλο στοίχημα πια είναι να επιτευχθεί αιεφόρος διαχείριση. Έτσι, θα καταφέρουμε να περιορίσουμε την απώλεια πόρων.
Τα δάση δυστυχώς μειώνονται παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, σε ετήσια βάση ο πλανήτης χάνει 10 εκατομμύρια εκτάρια δασών, μια έκταση που αντιστοιχεί περίπου στο μέγεθος της Ισλανδίας… Ποιο θα είναι, λοιπόν, το μέλλον των δασών;
Στο 26ο Παγκόσμιο Συνέδριο IUFRO για τη Δασοκομία, που πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη, η αειφόρος διαχείριση των δασών αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα.
Πάμε να δούμε κάποιες από τις προβλέψεις και τα ερωτήματα για το μέλλον των δασών μας…
– Τα αστικά δάση και ο ρόλος που πρέπει να διαδραματίσουν
Οι περισσότεροι άνθρωποι κατοικούν σε πόλεις, άρα τα αστικά δάση πρέπει να έρθουν στο προσκήνιο. Ειδικά στον Νότο, όπου θα αυξηθεί κατά πολύ ο πληθυσμός στις πόλεις, τα αστικά δάση είναι αναγκαία. Παρά την αναγκαιότητα αυτή όμως, δεν έχει δοθεί έως τώρα η βαρύτητα που απαιτείται στην αστική δασοκομία και στις βιώσιμες πόλεις. Παρόλο που ο Νότος θα επωμιστεί τις περισσότερες επιπτώσεις, οι πιο πολλές μελέτες για την αστική βιωσιμότητα εστιάζουν στον Βορρά…
– Το ξύλο ως οικοδομικό υλικό
Μήπως ήρθε η ώρα να εκτιμήσουμε περισσότερο το ξύλο; Είναι ένα φυσικό υλικό, ανθεκτικό και οικονομικό. Το πιο σημαντικό βέβαια είναι ότι είναι φιλικό στο περιβάλλον, σε αντίθεση με το σκυρόδεμα που επιλέγεται συνήθως. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με μελέτες το να βρισκόμαστε σε κτίρια κατασκευασμένα από ξύλο ωφελεί την ψυχική μας υγεία.
– Η ΑΙ και η σχέση της με τη “νέα” δασοκομία
Η ΑΙ έχει κάνει την εμφάνισή της παντού! Θα δούμε ότι θα αλλάξει και όσα ξέραμε για τη δασοκομία. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να βοηθήσει πολύ στην αειφόρο διαχείριση των δασών, δεδομένου ότι παρέχει λύσεις ρομποτικής που θα φανούν πολύτιμες στο όχι μακρινό μέλλον. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, η FLOX Robotics παρουσίασε ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που κρατά την άγρια ζωή μακριά από νεαρά δάση, δρόμους, σιδηροδρομικές γραμμές και αεροδρόμια.
– Θα έχουμε πανδημία φυτών;
COVID-19, γρίπη των πτηνών, ιός της πρώην ευλογιάς των πιθήκων… υπάρχει παγκόσμια ανησυχία για το τι νέο μας περιμένει. Είναι πολύ πιθανό ο κίνδυνος να βρίσκεται στα φυτά. Πολλές ασθένειες των φυτών έχουν εξαπλωθεί μέσω των ταξιδιών και του εμπορίου.
– Πώς καταναλώνονται οι διαθέσιμοι πόροι;
Στην παραπάνω ερώτηση πολλοί θα απαντούσαν με μία μόνο λέξη: άδικα. Η αλήθεια είναι ότι λίγοι καταναλώνουν πολύ περισσότερους πόρους από την πλειοψηφία. Άρα τίθεται το ζήτημα της δίκαιης διανομής των πόρων. Όπου παρατηρείται υπερεκμετάλλευση, θα πρέπει να ληφθούν μέτρα πρόληψης και προστασίας.
Ας δούμε τώρα δύο από τα πιο εντυπωσιακά αλλά και περίεργα δάση του πλανήτη! Το δεύτερο δεν είναι… ακριβώς δάσος!
Δάσος Deadvlei, Ναμίμπια
Ένα απόκοσμο, εξωπραγματικό δάσος. Δεν θυμίζει καθόλου τα συνηθισμένα δασικά τοπία. Είναι περιτριγυρισμένο από μερικούς από τους υψηλότερους αμμόλοφους στον κόσμο, που φτάνουν μέχρι και τα 400 μέτρα σε ύψος. Σχηματίστηκε από τις πλημμύρες του ποταμού Tsauchab, μετά από έντονες βροχοπτώσεις. Πριν από 900 χρόνια, οι βροχοπτώσεις σταμάτησαν και οι αμμόλοφοι επικράτησαν.
Banyan: Το δέντρο που έγινε δάσος…
Το “Μεγάλο Banyan” είναι ένα δέντρο banyan που βρίσκεται κοντά στην Καλκούτα της Ινδίας. Ήταν το μεγαλύτερο δέντρο στον κόσμο και εκτιμάται ότι είναι πάνω από 250 ετών.
Το δέντρο χτυπήθηκε από κεραυνό και το 1925 κόπηκε ένα τμήμα του αναγκαστικά για να μείνει το υπόλοιπο υγιές. Έτσι, δημιουργήθηκαν πάρα πολλα κλαδιά που απλώνονται γύρω από το δέντρο. Παρόλο που έχει φτιαχτεί δρόμος 330 μέτρων, το Μεγάλο Banyan συνεχίζει να απλώνεται πέρα από αυτόν! Υπάρχουν αναφορές για το δέντρο σε ταξιδιωτικά βιβλία από τον 19ο αιώνα. Το δέντρο πλέον μοιάζει περισσότερο με δάσος παρά με δέντρο!
