Πραγματικά δεν ξέρω και δεν μπορώ να περιγράψω τι χαρά με πιάνει όταν αρχίζει να καλοκαιριάζει! Ειλικρινά ξεμυαλίζομαι!
Ίσως επειδή είμαι γεννημένη κατακαλόκαιρο;
Ίσως επειδή κυριαρχεί μία ανεμελιά, που τόσο όλοι έχουμε ανάγκη;
Ίσως επειδή αυτή η δύσκολη σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της; (Τι ζήσαμε και φέτος!)
Ίσως επειδή τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί το απέραντο γαλάζιο στα ελληνικά νησιά, τις διακοπές και τα παγωτά;
Ίσως όλα αυτά μαζί! Ειδικά αυτό το τελευταίο με τα παγωτά!
Δύσκολο να δουλέψεις απερίσπαστος χωρίς να σκεφτείς έστω για μία φορά μέσα στην ημέρα ήλιο, θάλασσα και ξεγνοιασιά… αλλά γιατί να πολεμάς;
Ίσως είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί το μυαλό μας, ώστε να ξεφεύγουμε από την καθημερινότητα.
Ας γίνουμε λοιπόν, νοσταλγοί των διακοπών μέχρι να έρθει η στιγμή να τις απολαύσουμε!
