Το σύνδρομο Asperger είναι μια νευρολογική διαταραχή που επηρεάζει διάφορες περιοχές της ανάπτυξης και θεωρείται από πολλούς ερευνητές ως μια ελαφριά μορφή αυτισμού. Εντάσσεται στην κατηγορία των διάχυτων αναπτυξιακών διαταραχών ή όπως αποκαλούνται – κυρίως στις ευρωπαϊκές χώρες – στο αυτιστικό φάσμα διαταραχών.
Ουσιαστικά, περιγράφει το άτομο που παρουσιάζει σοβαρές ελλείψεις στην κοινωνική αλληλεπίδραση και έχει επαναλαμβανόμενη στερεοτυπική συμπεριφορά, χωρίς όμως να έχει ενδεικτικές καθυστερήσεις στη γλωσσική ή στη νοητική ανάπτυξη.
Διαφορά αυτισμού και Asperger
Το σύνδρομο Asperger χαρακτηρίζεται από δυσκολίες παρόμοιες με αυτές του αυτισμού. Δυσκολίες επικοινωνίας, κοινωνικής αλληλεπίδρασης, περιορισμένα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες. Σύμφωνα με το Autism Society of America η διαφορά αυτισμού από το σύνδρομο Asperger είναι ο βαθμός της δυσκολίας που παρουσιάζουν τα αντίστοιχα άτομα σε αυτές τις περιοχές. Συγκεκριμένα, ένα άτομο με αυτισμό μπορεί να έχει καθυστέρηση στην ανάπτυξη της γλώσσας ή και να μην αναπτύξει καθόλου γλώσσα, ενώ ένα άτομο με σύνδρομο Asperger δεν παρουσιάζει σημαντική επιβράδυνση στη γλωσσική ανάπτυξη.
Όσον αφορά τη νοητική ικανότητα μερικά άτομα με αυτισμό έχουν νοητική υστέρηση, ενώ τα άτομα με Asperger έχουν νοημοσύνη γύρω από το μέσο όρο ή και υψηλότερη. Αναφορικά με την κινητική ανάπτυξη τα άτομα με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν κάποια καθυστέρηση και κινητική αδεξιότητα, αντίθετα με τα άτομα με αυτισμό που δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα.
Επιπλέον, τα αυτιστικά παιδιά ενεργούν σαν να μην υπάρχουν άλλοι γύρω τους ενώ τα παιδιά με σύνδρομο Asperger αντιλαμβάνονται τα άλλα άτομα και τα αποφεύγουν. Η επικοινωνία, επομένως, με τους άλλους δεν είναι τόσο διαταραγμένη όσο στην περίπτωση του αυτισμού, αλλά είναι μονόπλευρη.
Επιδημιολογία του συνδρόμου Asperger
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αύξηση των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με διαταραχές που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα. Έρευνες Σουηδών έδειξαν ότι το ελάχιστο ποσοστό παιδιών με σύνδρομο Asperger ήταν 36 στις 10000, στοιχείο που αποδεικνύει ότι ο αυτισμός αποτελεί συχνότερο φαινόμενο από το εν λόγω σύνδρομο.
Όλες οι επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ένα σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό αγοριών με σύνδρομο Asperger απ’ ό,τι κοριτσιών. Το σύνδρομο είναι πιθανόν να είναι κληρονομικό, γιατί όπως υποστηρίζεται πολλές οικογένειες αναφέρουν ότι έχουν ένα ή δύο συγγενείς με παράξενη συμπεριφορά.
Το σύνδρομο Asperger, ως αναπτυξιακή δυσκολία που επηρεάζει τον εγκέφαλο, δεν δέχεται ιατρική θεραπεία παρά το γεγονός ότι οι ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις μέσω της εκπαίδευσης των γονιών, τις ατομικές ψυχοθεραπείες των παιδιών, της τροποποίησης συμπεριφοράς αλλά και με την εξάσκηση κοινωνικών δεξιοτήτων δύνανται να έχουν θετική επίδραση στην ανάπτυξη του παιδιού.
