Good morning SayYessers!!! Πως είμαστε σήμερα;
Ευχή της ημέρας : “ας συνεννοηθώ έστω και με έναν άνθρωπο”.
Από πότε οι ανθρώπινες σχέσεις έγιναν τόσο δύσκολες;
Οι σχέσεις πλέον σε όλες τους τις μορφές, φιλικές, επαγγελματικές, οικογενειακές ακόμα και ερωτικές, θα πρέπει να ξεκινάνε ανταλλάσοντας εγχειρίδια μεταξύ μας για τη σωστή προσέγγιση του καθένα από μας.
Μήπως το πρόβλημα ξεκινάει επειδή στις μεταξύ μας συνομιλίες ενώ φαίνεται πως ακούμε τον συνομιλητή μας με προσοχή στην ουσία σκεφτόμαστε ήδη την απάντηση που θα δώσουμε; Μήπως “ακούμε” για να απαντήσουμε και όχι για να κατανοήσουμε ή να συμπαρασταθούμε;
Μου έχει τύχει πολλές φορές και ειδικά σε φιλικές σχέσεις, να προσπαθώ να συζητήσω το όποιο θέμα με απασχολεί με κάποιο οικείο πρόσωπο και η ροή της κουβέντας μας να διακόπτεται με τις φράσεις “μου έχει συμβεί και εμένα”, “και εγώ έκανα αυτό”, “έλα μωρέ σιγά το πρόβλημα να σου πως εγώ τι έπαθα” και ξαφνικά η ανάγκη που είχες να μιλήσεις κουκουλώνεται από την ανάγκη κάποιου άλλου ανθρώπου που θέλει να επιβάλει το εγώ του και τις δικές του εμπειρίες.
Πιστεύουμε πως με το να μονοπωλούμε τη συζήτηση ή ακόμα και να “καπελώνουμε” το συνομιλητή μας μιλώντας δυνατότερα πριν εκείνος καν ολοκληρώσει τη σκέψη του, μας κάνει να νιώθουμε πιο έξυπνοι, πιο έμπειροι και γενικά υπερ φανταστικά όντα που είναι τιμή σας να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας. Πόσο λάθος είναι όλο αυτό… Στην πραγματικότητα δεν ακούσαμε τίποτα απ΄όσα μας είπε απλά περιμέναμε τη σωστή παύση για να πάρουμε το λόγο και να πούμε αυτό που έχουμε εμείς στο δικό μας κεφάλι.
Πολλοί το πάμε και σε άλλο επίπεδο, απαντώντας κάτι άσχετο και οδηγώντας την κουβέντα εντελώς αλλού γιατί αυτό σκεφτήκαμε ως εξυπνάδα να πούμε, οπότε και τι έγινε, έτσι και αλλιώς το εξαντλήσαμε το θέμα, στο δικό μας κεφάλι ξαναλέω.
Είναι υπέροχοι οι άνθρωποι που ακούν πραγματικά και δεν προσπαθούν να προβάλουν τις δικές τους εμπειρίες όταν βλέπουν πως και εσύ έχεις την ανάγκη από κάποιον απλά να σε ακούσει.
Όμως μην το πάμε και στο άλλο άκρο, ναι; Ξέρω περιπτώσεις που μιλούν ακατάπαυστα χρησιμοποιόντας συχνά τα αγαπημένα “εγώ” – “εμένα”, και στην ουσία δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η άποψη σου απλά αυτοί τα είπανε κάπου για να ξελαφρώσουν. Σήμερα είσαι εσύ αύριο κάποιος άλλος, στην πραγματικότητα δεν παίζει κανένα ρόλο ποιον έχουν απέναντι τους. Αν δεν τους ένοιαζε η εικόνα τους και ότι θα έμοιαζαν με τρελούς, θα μπορούσε εύκολα ο συνομιλητής τους να είναι απλά …ο τοίχος.
Tip of the Day : Ακούστε τον συνομιλητή σας, αφιερώστε λίγα λεπτά και συγκεντρωθείτε σε αυτά που λέει και όταν έρθει η στιγμή απαντήστε και εσείς για να εξελιχθεί σε ωφέλιμο διάλογο. Εγώ πάντως αν έγραφα εγχειρίδια σχέσεων αυτό θα ήταν το πρώτο κεφάλαιο…
