Η 13η Οκτωβρίου έχει οριστεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών Διεθνής Ημέρα για τη Μείωση των Επιπτώσεων από Φυσικές Καταστροφές. Σκοπός της ημέρας αυτής είναι να αυξηθεί το παγκόσμιο ενδιαφέρον για τη μείωση των κινδύνων από φυσικές καταστροφές αλλά και η συνεργασία λαών και κρατών για τη διαχείριση των προβλημάτων και των επιπτώσεών τους.
Ειδικοί επισημαίνουν ότι οι φυσικές καταστροφές αποτελούν φαινόμενα που ανέκαθεν συνέβαιναν και μελλοντικά θα συμβαίνουν με εντονότερο αντίκτυπο, όχι μόνο εξαιτίας της ιδιομορφίας των μετεωρολογικών συνθηκών αλλά κυρίως λόγω της επέκτασης των οικιστικών ζωνών σε περιοχές που κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει κοιλάδα απορροής της έντασης που καθοδηγεί αυτά τα φαινόμενα.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι φαινόμενα όπως οι μεγάλες πυρκαγιές, οι πυκνές χιονοπτώσεις, οι ραγδαίες καταιγίδες, οι ανεμοστρόβιλλοι, οι θυελλώδεις άνεμοι, οι πλημμύρες θα εξακολουθούν να συμβαίνουν. Ωστόσο, αν δεν υπάρχει έγκαιρη και υπεύθυνη χάραξη πολιτικής θωράκισης, οι επιπτώσεις θα είναι ολοένα και περισσότερες.
Την περασμένη χρονιά, σύμφωνα με τη μετεωρολογική υπηρεσία meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών:
Τα καιρικά φαινόμενα προκάλεσαν συνολικά 14 ανθρώπινες απώλειες, εκ των οποίων οι 12 οφείλονται σε πλημμύρες που εκδηλώθηκαν κατά τη διάρκεια δύο επεισοδίων, της «Θάλειας» και του «Ιανού», ενώ τα άλλα δύο ήταν θύματα κεραυνών (στη Μαγνησία και στη Λάρισα).
Φυσικές καταστροφές που σημάδεψαν τον πλανήτη
Ο σεισμός στην Κρήτη, τον Ιούλιο του 365 μ.Χ. Το επίκεντρο ήταν κοντά στις ακτές της δυτικής Κρήτης, και το μέγεθός του εκτιμάται πως ήταν μεταξύ 8,3 και 8,7 Ρίχτερ, κάτι που τον καθιστά τον ισχυρότερο της Μεσογείο. Κατέστρεψε σχεδόν όλες τις πόλεις της Κρήτης και προκάλεσε καταστροφές σε κεντρική και νότια Ελλάδα, Λιβύη, Μικρά Ασία και Αίγυπτο. Ακολούθησε τρομερό τσουνάμι που έσπειρε την καταστροφή σε όλη την ανατολική Μεσόγειο. Η ημέρα του σεισμού ήταν γνωστή επί 200 χρόνια ως «ημέρα του τρόμου». Οι περιοχές που επλήγησαν ήταν πυκνοκατοικημένες, οπότε οι νεκροί θεωρείται βέβαιο πως ήταν εκατοντάδες χιλιάδες.
Έκρηξη του ηφαιστείου Ταμπόρα, το 1815. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες εκρήξεις που έχουν καταγραφεί ποτέ. Χαρακτηριστικό είναι ότι η στάχτη κάλυψε τον Ήλιο για δύο ημέρες σε απόσταση 600 χλμ., ενώ προκάλεσε πτώση θερμοκρασίας σε όλο τον κόσμο. Το 1815 χαρακτηρίστηκε «έτος χωρίς καλοκαίρι».
