Καλημέρα αγαπημένοι SayYessers!!! Γνωρίζετε τι γιορτάζουμε σήμερα;;; Σήμερα είναι η αγαπημένη Happy Hour Day!!!
Ακούγοντας Happy Hour το μυαλό μας πηγαίνει σε μία Παρασκευή απόγευμα μετά τη δουλειά, να απολαμβάνουμε ποτά σε συνοικιακά μαγαζάκια της πόλης παρέα με συναδέλφους. Ναι, οκ.
Πώς θα σου φαινόταν όμως να δημιουργήσουμε Happy Hour για όλη την εβδομάδα, για όλο το μήνα και εντέλει για όλη τη ζωή μας;
Στην ουσία Happy Hour τι σημαίνει; Χαρούμενη ώρα, ώρα που περνάμε καλά, ευτυχισμένη ώρα… Η λέξη hour όμως μέσα της κρύβει ένα μυστικό, οπότε αν αφαιρέσουμε το πρώτο γράμμα μένει το our. Η δική μας λοιπόν ώρα, η ώρα αυτή που θα αφιερώσουμε στον εαυτό μας και μόνο, κάνοντας πράγματα που μας φέρνουν χαρά και μας κάνουν ευτυχισμένους.
Το ξέρεις ότι μπορεί ήδη να έχεις Happy hOur στην καθημερινότητα σου και να μην το γνωρίζεις;
Για παράδειγμα μπορεί το να πηγαίνεις γυμναστήριο να είναι κάτι που σε ευχαριστεί, σε τονώνει και σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Αυτή λοιπόν η μία ώρα την ημέρα είναι η δική σου Happy hOur. Επίσης το να ασχολείσαι με το αγαπημένο σου χόμπι, να διαβάζεις το αγαπημένο σου βιβλίο ή να παρακολουθείς την αγαπημένη σου σειρά στην τηλεόραση, να κάνεις βόλτα με το σκύλο σου, να μιλάς στο τηλέφωνο με τους φίλους σου, να σερφάρεις στο διαδίκτυο ή απλά να κοιτάς το ταβάνι είναι όπως κατάλαβες η δική σου Happy hOur ξανά!
Σκέψου πόσα πράγματα κάνεις μέσα στην ημέρα για σένα και σε ευχαριστούν και βάλτα στη ζώνη της χαρούμενης ώρας.
Τι εννοείς δεν προλαβαίνω να κάνω τίποτα για μένα μέσα στην ημέρα; Όχι, όχι και πάλι όχι! Η ζωή τρέχει με ασύλληπτες ταχύτητες και εσύ έχεις δύο επιλογές: ή θα τρέχεις πίσω της συνέχεια για να την προλάβεις ή θα την κάνεις φίλη σου και θα συμπορευτείτε.
Δεν το παίζω έξυπνη και επειδή είμαι της λογικής πρώτα το ζω μετά το γράφω, θα σου πω ότι κάπως έτσι ήταν η ζωή μου για πάρα πολλά χρόνια. Τρέξιμο, τρέξιμο και τρέξιμο. Κάποια στιγμή κατέρρευσα και το ιατρικό ανακοινωθέν δεν ήταν καλό. Είχα λοιπόν δύο επιλογές: ή να με αφήσω στη μοίρα μου και να συνεχίσω να τρέχω να προλάβω τη ζωή μου ή να κάνω ένα βήμα πίσω να δω τη ζωή μου απ’ έξω σαν παρατηρητής, να μειώσω ταχύτητα και να κάνω πράγματα πλέον που με ευχαριστούν. Έτσι ο χρόνος δεν ήταν πια χρήμα αλλά φίλος. Έτσι η ζωή με αγκάλιασε δίνοντάς μου δεύτερη ευκαιρία να συμπορευθούμε μαζί. Και αν καμιά φορά τα ξεχνάω όλα αυτά και πέφτω και πάλι με τα μούτρα στη δουλειά, 2-3 πονάκια στο σώμα μου, μου υπενθυμίζουν πως πρέπει να αφήσω το γκάζι, “να κάνω δεξιά”, να πάρω ανάσα και να επανέλθω.
Tip of the Day: Να σε προσέχεις, γιατί μόνο εσένα έχεις. Φτιάξε τη ζωή σου με περισσότερες Happy hOurs κάθε μέρα και θα δεις ότι δεν έγινε και κάτι φοβερό τελικά, αν για λίγο ξαποστάσεις και επανέλθεις αργότερα. Να δίνεις χρόνο στον εαυτό σου, να μην αγνοείς τα μηνύματα που σου στέλνει. Το σώμα σου μιλάει και εσύ πρέπει να μάθεις να το ακούς. Και για να το γιορτάσουμε περιμένω να μου στείλεις μηνύματα με τουλάχιστον 1 Happy hOur που διέθεσες στον εαυτό σου σήμερα!!!
