Οι ευγενικοί τρόποι σπανίζουν στις μέρες μας. Η καλή συμπεριφορά δεν είναι ένα βιβλίο που διαβάζεις, μαθαίνεις και τελείωσες, είναι στάση ζωής και χρειάζεται σε έναν κόσμο που ζει σε χαοτικούς ρυθμούς.
Η ευγνωμοσύνη και ο καλός λόγος είναι δύο στοιχεία που αλλοιώνονται και για πολλούς είναι πιο εύκολο να κάνουν κομπλιμέντα ή να γράφουν «συγχαρητήρια» κάτω από τις φωτογραφίες στα social media παρά να το κάνουν στην κανονική ζωή.
Η Isobel Kershaw, γκουρού στον τομέα της Εθιμοτυπίας, έχει ορισμένες συμβουλές για τις στιγμές που σου κάνουν κοπλιμέντα και αισθάνεσαι άβολα.
Πες ευχαριστώ
Το απλό «ευχαριστώ» είναι πολύτιμο. Είναι το πιο ευγενικό που μπορεί να πει κάποιος για να εκφράσει την εκφράσει την ευγνωμοσύνη του. Οπότε σε ένα κομπλιμέντο πείτε «ευχαριστώ» και είστε καλυμμένοι.
Μην αισθανθείς πίεση να ανταποδώσεις
Όταν σου κάνουν ένα κομπλιμέντο, μην αισθάνεσαι υποχρεωμένος πως πρέπει να το ανταποδώσεις. Η φιλοφρόνηση πρέπει να είναι γνήσια γιατί αλλιώς φαίνεται ότι είναι… ψεύτικη. «Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να ακούτε μια φιλοφρόνηση που δεν είναι γνήσια – είναι άσκοπο», λέει.
Μπορείς να απαντήσεις, ωστόσο, θυμήσου πως το μέτρο είναι το παν.
«Αν θέλεις να απαντήσεις σε μια φιλοφρόνηση, μπορείς να δείξεις την ανταπόδοσή σου με καλά λόγια, αλλά με μέτρο. Εάν πρόκειται για κάποιο ρούχο, μπορείς να κάνεις ένα παρόμοιο σχόλιο», αναφέρει. Εάν το κομπλιμέντο αφορά το πώς είστε, το «ευχαριστώ» αρκεί.
Μη μιλάς για χρήματα
Όταν σου κάνουν ένα καλό σχόλιο για το σακάκι που φοράς, δεν χρειάζεται να απαντήσεις «είναι πανάκριβο».
Η θετική αντίδραση μπορεί να εμπνεύσει
«Η εθιμοτυπία έχει να κάνει με το πώς αισθάνεται το ακροατήριο, οπότε η απάντησή σου θα πρέπει να είναι ευγενική και ενδεχομένως μπορεί να αποτελέσει έμπνευση», αναφέρει η Kershaw.
Πάμε να δούμε μερικά είδη κομπλιμέντων (έχω ήδη ταυτιστεί στα περισσότερα):
Το «αψήφιστο» κομπλιμέντο:
Κομπλιμέντο: «Έκανες καταπληκτική δουλειά στο συγκεκριμένο project».
Η απάντηση: «Πεινάω πολύ, δεν πάμε για φαγητό;».
-Η άρνηση:
Κομπλιμέντο: «Πω πω υπέροχα τα μαλλιά σου!».
Η απάντηση: «Ναι, καλά. Χάλια μαύρα είναι».
-Η αυτο-προσβολή:
Κομπλιμέντο: «Ωραία γυαλιά!».
Η απάντηση: «Ναι, χρειαζόμουν κάτι να αποσπά την προσοχή από τη στραβή μύτη μου».
-Η αμφισβήτηση:
Κομπλιμέντο: «Η μακαρονάδα σου είναι από τις καλύτερες που έχω φάει».
Η απάντηση: «Με δουλεύεις; Μάλλον δεν έχεις δοκιμάσει πολλές».
-Η μεταβίβαση ευσήμων:
Κομπλιμέντο: «Το πάρτι ήταν τέλειο, φοβερή οργάνωση».
Η απάντηση: «Στην ουσία η Μαρίνα τα ετοίμασε όλα μόνη της».
-Το «μπούμερανγκ»:
Κομπλιμέντο: «Ωραίο το νέο σου αυτοκίννητο».
Η απάντηση: «Δεν πιάνει μία μπροστά στο δικό σου».
-Η αναζήτηση επιβεβαίωσης:
Κομπλιμέντο: «Ήσουν πολύ καλός στο καραόκε».
Η απάντηση: «Αλήθεια το πιστεύεις; Εγώ νομίζω ότι έγινα ρεζίλι».
-Η απαξίωση:
Κομπλιμέντο: «Πολύ ωραία η γραβάτα σου».
Η απάντηση: «Είναι παμπάλαια, την έχω από τα φοιτητικά μου χρόνια».
Γιατί αποκρούουμε τα κομπλιμέντα; Προσφάτως διάβασα σε άρθρο μερικούς από τους λόγους που το κάνουμε αυτό και στους παραθέτω:
–Από φόβο μήπως φανούμε υπεροπτικοί: Στην ουσία τρέμουμε μήπως, αποδεχόμενοι τα καλά τους λόγια, φανεί πως… έχουμε καβαλήσει το καλάμι.
–Από ανάγκη να επαναφέρουμε την «ισορροπία»: Ασυνείδητα μερικές φορές, προσπαθούμε να εξισορροπήσουμε τα θετικά λόγια κάποιου με την έμφαση σε κάτι αρνητικό ή με την ανταπόδοση ενός κομπλιμέντου στον άλλον.
-Για να μην αισθανθούμε «υποχρεωμένοι»: Κάποιος μας λέει καλά λόγια, επομένως του χρωστάμε, σωστά;
-Γιατί έχουμε χαμηλή αυτοπεποίθηση: Δεν μπορείς να ενστερνιστείς τη θετική γνώμη κάποιου άλλου, όταν εσύ ο ίδιος δεν το πιστεύεις για τον εαυτό σου.
-Από έλλειψη αποφασιστικότητας: Αρκετοί άνθρωποι δεν είναι εξίσου δυναμικοί με άλλους και η «ντροπαλή» τους φύση τους κάνει να πιστεύουν πως το να αποδεχθείς τις δυνατές σου πλευρές δεν είναι κάτι που θα έκανε ένα… καλό παιδί.
-Από καχυποψία: Γιατί άραγε μου κάνει αυτό το κομπλιμέντο ο συγκεκριμένος άνθρωπος; Αυτή η σκέψη πάει πακέτο με όσους είναι γενικότερα καχύποπτοι με τους συνομιλητές του – ή σε κάποιες περιπτώσεις που έχουν δίκιο να μην εμπιστεύονται τα κίνητρα αυτού που στέκεται απέναντί τους.
-Από επιθυμία να φανούμε ακόμη καλύτεροι: Όταν μας επαινούν, συχνά αρνούμαστε να αποδεχθούμε τον έπαινο, για να εισπράξουμε άλλον ένα: Αυτόν της σεμνότητας.
Γιατί θα έπρεπε να αποδεχόμαστε τα κομπλιμέντα
Αν δεν είναι προφανείς οι λόγοι (hello!!!), ας τους επισημάνουμε: Πρώτον, για να μην προσβάλλουμε αυτόν που μας τα «χαρίζει» και να μην τον κάνουμε να νιώσει άβολα. Όταν αποπαίρνουμε όποιον μας λέει καλά λόγια, δύσκολα θα μπει στον κόπο να μας ξαναπεί κάτι θετικό. Φυσικά, θα πρέπει να θυμόμαστε πως πρέπει να τα αποδεχόμαστε και για το δικό μας καλό: Δεν αξίζει να μειώνουμε τον εαυτό μας. Αντίθετα, αξίζει να αφεθούμε στο ευχάριστο αίσθημα πως κάποιος εκτιμά τα καλά στοιχεία μας.
Πώς να απαντήσετε σε ένα κομπλιμέντο
Κατ’ αρχάς, πρέπει να θυμάστε πως το να αποδεχθείτε και να απαντήσετε στο κομπλιμέντο δεν σας καθιστά αυτόματα υπεροπτικούς. Άλλωστε, η πρώτη απάντηση που θα πρέπει να δώσετε στον συνομιλητή σας είναι απλή και καθόλου υπεροπτική: «Ευχαριστώ»! Όσο για το τι μπορείτε να προσθέσετε μετά από αυτό; Δοκιμάστε τα εξής:
-«Το χάρηκα πραγματικά», «Χαρά μου που βοήθησα» ή «Χάρηκα που πήγε τόσο καλά» (στην περίπτωση μιας επιτυχίας σας).
-«Δεν θα μπορούσε να συμβεί χωρίς τη βοήθεια του τάδε» (ναι, μετά το «ευχαριστώ», μπορείτε να επισημάνετε και την συμβολή άλλων στην επιτυχία).
-«Αυτό που λες σημαίνει πολλά για μένα», «εκτιμώ τη γνώμη σου, κανείς δεν μου το έχει ξαναπεί» ή «έναν καλό λόγο τον χρειαζόμουν».
-«Ξέρεις, κι εσύ ήσουν καταπληκτικός στην παρουσίαση απόψε, πολύ καλή δουλειά!» (όταν πραγματικά εννοείτε το κομπλιμέντο – «μπούμερανγκ», αξίζει να πείτε κι εσείς έναν καλό λόγο).
Άντε για να σας δω… Να κάνετε κομπλιμέντα στους γύρω σας, να εστιάζετε στα καλά τους στοιχεία και όχι στις αδυναμίες τους…
