Ο Δημοσθένης Δαββέτας είναι ποιητής, συγγραφέας, ζωγράφος, εικαστικός, πολιτικός σχολιαστής και αναλυτής και πολλά ακόμη… Θα μπορούσε κανείς να μιλάει μαζί του για τόσα πολλά… Στη συνέντευξη που ακολουθεί, όμως, εστιάσαμε στο design.
Με αφορμή το βιβλίο σας «Η ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ DESIGN» θα ήθελα να μας πείτε τι είναι για εσάς το design και τι ρόλο διαδραματίζει στη ζωή σας;
Το design για μένα είναι μέρος του προσώπου μου. Είναι τρόπος ομιλίας μου. Είναι γλώσσα. Ο τρόπος που θα τοποθετήσω τ’ αντικείμενα στον χώρο του σπιτιού μου, του γραφείου μου ή όπου αλλού τέλος πάντων κινούμαι, εκφράζει και την εικόνα του εαυτού μου. Εκφράζει κυρίως το πώς εγώ βλέπω εμένα… Τ’ αντικείμενα που με περιβάλλουν, από το κρεβάτι που κοιμάμαι μέχρι και το τραπέζι ή τις καρέκλες που είναι γύρω μου, εκφράζουν μια μορφή ταυτότητάς μου. Φανερώνουν τον ψυχισμό μου, τη διάθεσή μου, το πώς είμαι ή το πώς ονειρεύομαι να είμαι, το πώς θα ‘θελα να είμαι. Αλλάζοντας τη μορφή του περιβάλλοντος χώρου μου αλλάζω ταυτόχρονα και την εικόνα του εαυτού μου.
Το design ειναι μια εφαρμοσμένη τέχνη. Είναι μια τέχνη της πρωτοπορίας γι’ αυτό και είναι καινοτόμα. Είναι μια τέχνη που συνδυάζει τέχνη, λειτουργικότητα και σκοπό. Την χρειαζόμαστε, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, σήμερα, περισσότερο από ποτέ. Είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της αισθητικής της καθημερινότητάς μας.
Κατά την περίοδο που εργαζόσασταν στη γαλλική εφημερίδα Libération ήρθατε σε επαφή με πολύ σημαντικές προσωπικότητες της Τέχνης. Μπορείτε να αναφέρετε κάτι από τότε που έμεινε ανεξίτηλο στη μνήμη σας;
Ναι. Ηταν η συνάντησή μου με τον Άντυ Γουόρχωλ. Έζησα από κοντά, όπως βέβαια έζησα και με τον Μπόις και τον Μπασκιά, μια τεράστια προσωπικότητα, την ανθρωπιά της, το ταλέντο της, τον ατυπικό και δημιουργικό χαρακτήρα της. Ήταν για μένα μεγάλο σχολείο. Φοβερές στιγμές που καθόρισαν την εξέλιξη και την προσωπικότητά μου.
Τι τίτλο θα δίνατε στην αυτοβιογραφία σας;
Ο πολύτροπος Οδυσσέας.
