Παγκόσμια Ημέρα Παχυσαρκίας σήμερα και σκεφτήκαμε να προσεγγίσουμε τη νόσο λίγο διαφορετικά… Γιατί, τι νόημα έχει να προσπαθούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα αν δεν ξέρουμε από πού πηγάζει;
Η Φραντζέσκα Καραγιάννη, MSc Κλινική ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια, μίλησε στο Say Yes to the Press για το ψυχολογικό υπόβαθρο της παχυσαρκίας. «Συχνά παρατηρούμε ότι η καταφυγή στο φαγητό αποτελεί ένδειξη ψυχολογικών διαταραχών. Το φαγητό είναι δηλαδή η διέξοδος για πολλούς ανθρώπους». Η ανάγκη για λίπος είναι ουσιαστικά «η ανάγκη μας να προστατευτούμε από τον έξω κόσμο, ένα περίβλημα ψευδοπροστασίας». Η Φραντζέσκα Καριαγιάννη επισημαίνει ότι το φαίνεσθαι πολλές φορές δείχνει και το είναι, δηλαδή «ένα μη φροντισμένο σώμα δείχνει ότι αντιμετωπίζουμε δυσκολίες με το είναι μας, με τον εσωτερικό μας κόσμο». Έτσι, πρέπει να λαμβάνουμε πάντα υπόψη ότι «το σώμα μας κουβαλάει τα κομμάτια των εμπειριών μας, έτσι κάθε άσχημο βίωμα είναι σαν ένας κόκκος που έρχεται να παρεμποδίσει και να διαταράξει την ομαλή λειτουργία του σώματος». Επιπρόσθετα η κα Καραγιάννη υπογραμμίζει ότι δεν θα πρέπει να παραβλέπουμε πως πίσω από την παχυσαρκία ελλοχεύουν κίνδυνοι για την υγεία, άρα υπάρχει αυτοκαταστροφική τάση. Ακόμη, σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι «οι παχύσαρκοι άνθρωποι δεν έχουν πολύ καλή αίσθηση του εαυτού, αν σκεφτούμε ότι η συγκεκριμένη νόσος μειώνει το προσδόκιμο ζωής και συνδέεται με σοβαρά προβλήματα υγείας».
Τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε
Στον περίγυρό μας πολλές φορές υπάρχουν παχύσαρκοι άνθρωποι τους οποίους θέλουμε να βοηθήσουμε αλλά συχνά δεν ξέρουμε πώς, καθώς δεν επιθυμούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που επιβάλλει η διακριτικότητα. Η Φραντζέσκα Καραγιάννη μας λέει ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί ώστε να μην ενοχοποιήσουμε το παχύσαρκο άτομο, ωστόσο να το προσκαλέσουμε να αναγνωρίσει αυτό που του συμβαίνει. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να κάνουμε «καθρεφτισμό του προβλήματος». Για παράδειγμα, αν δούμε ότι εμφανίζει πρόβλημα στην αναπνοή του ή στη βάδιση να αναφερθούμε σε αυτό. Επίσης, μπορούμε να ενθαρρύνουμε να γίνεται οργανικός έλεγχος και να προτείνουμε δραστηριότητες που περιλαμβάνουν κίνηση και άσκηση. Τέλος, να ξέρουμε πως τα παχύσαρκα άτομα συνήθως δεν μπορούν να θέσουν όρια. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της οριοθέτησης, να αγαπήσουν το σώμα τους, τον εαυτό τους, και η ψυχοθεραπεία θα συμβάλλει καθοριστικά σε αυτά.
