Μιλάμε συχνά για τα οφέλη της μεσογειακής διατροφής, δεν έχουμε εστιάσει όμως ιδιαίτερα στα μυστικά της αρχαιοελληνικής διατροφής…
Ας κάνουμε λοιπόν focus σε ένα… αρχαιοελληνικό τραπέζι!
Ξεκινώντας από το πρωινό παρατηρούμε ότι ήταν λιτό και περιλάμβανε συνήθως ελιές, κριθαρένιο ψωμί και σύκα. Το αγαπημένο τους ρόφημα ήταν ο κυκεώνας, που έφτιαχναν από κριθάρι και το αρωμάτιζαν με θυμάρι ή μέντα.
Στο μεσημεριανό τους τραπέζι πρωταγωνιστής ήταν το ψάρι. Οι αρχαίοι πρόγονοί μας έδειχναν επίσης ιδιαίτερη προτίμηση στα όσπρια, στους ξηρούς καρπούς και στα φρούτα. Οι ελιές ήταν αγαπημένο τους συνοδευτικό, ενώ συχνά κατανάλωναν τυρί και αβγά. Φυσικά το ελαιόλαδο δεν έλειπε!
Το δείπνο των αρχαίων Ελλήνων ήταν πλούσιο και αποτελούσε το κύριο γεύμα της ημέρας. Προτιμούσαν το μοσχαρίσιο και το χοιρινό κρέας και όχι το κατσικίσιο ή το αρνίσιο. Ακόμα, στο τραπέζι τους υπήρχαν συχνά ορτύκια και τσίχλες, καθώς ασχολούνταν με το κηνύγι. Επίσης, οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν να τρώνε σαλιγκάρια. Από το τραπέζι τους δεν έλειπε το ψωμί από σιμιγδάλι, από κεχρί ή από χοντρό αλεύρι. Απαραίτητο συνοδευτικό φυσικά ήταν το κρασί!
Τα καρυκεύματα που έδιναν νοστιμιά!
Ένα αρχαίο ελληνικό σπίτι είχε συνήθως ρίγανη, βασιλικό, κάρδαμο, κόλιανδρο, δυόσμο, θυμάρι και σουσάμι κι έτσι το φαγητό τους είχε πάντα ωραία αρώματα και ξεχωριστές γεύσεις.
Ποια φρούτα & λαχανικά κατανάλωναν καθημερινά
Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν σαφώς μικρότερη ποικιλία σε φρούτα και λαχανικά. Στη διατροφή τους υπήρχαν τα ρόδια, τα μήλα, τα σύκα τα αχλάδια, τα μούρα, τα κεράσια, τα σταφύλια και τα δαμάσκηνα. Σημαντική θέση είχαν και τα λαχανικά, με τα μαρούλια, τα αγγούρια, τους βολβούς και τα βλίτα να βρίσκονται πολύ ψηλά στις προτιμήσεις τους.
Έλεγαν ναι στο επιδόρπιο!
Έχετε ακούσει ποτέ για τα τραγήματα; Ήταν φρέσκα ή ξηρά φρούτα, όπως σύκα, με μέλι και καρύδια που απολάμβαναν οι αρχαίοι Έλληνες μετά το γεύμα τους.
Ήξερες ότι…
Το κρασί οι αρχαίοι Έλληνες το προτιμούσαν νερωμένο και ανάλογα με την ώρα της ημέρας έβαζαν την ανάλογη ποσότητα νερού. Όσο νύχτωνε τόσο λιγότερο νερό έβαζαν. Μάλιστα καμιά φορά νέρωναν το κρασί με γλυκό ή θαλασσινό νερό και το αρωμάτιζαν με μέλι ή δενδρολίβανο.