Φτιάξε καφέ να στα πω…

Καλημέρα αγαπημένοι μου SayYessers!!!

Χαίρομαι πάρα πολύ όταν ταυτίζεσαι τόσο με τα άρθρα μου όμως με προβληματίζει και το γεγονός ότι είμαστε τελικά τόσοι πολλοί που παλεύουμε με τους buzzkiller και τις λοιπές φοβίες μας. Όπως μου επισημάνατε πολλοί από σας εκτός από τον συνήθη ύποπτο, τον εαυτό μας, δυστυχώς γύρω μας υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι που – ανεξάρτητα από την περίσταση – δεν μπορούν να βρουν κάτι θετικό να πουν. Πάντα. Νόμος.

Αν μιλήσεις για δουλειά μαζί τους, θα σας πουν πόσο χάλια είναι η δουλειά τους και η δική σας φυσικά, πόσο χάσιμο χρόνου είναι οι φιλοδοξίες για καριέρα γιατί όλα είναι μάταια και κανείς δεν μπορεί πραγματικά να προχωρήσει, ούτως ή άλλως…

Επίσης είναι εκείνος ο φίλος, γνωστός, συνάδελφος που μιλάει πάντα άσχημα πίσω από την πλάτη των άλλων ή επικρίνει τις επιλογές σχέσεων των ανθρώπων ενώ θρηνεί τη δική του κατάσταση σχέσης και βρίσκει λάθη σε οτιδήποτε.

Ακόμα και η οικογένειά μας μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιδέξια στο να επισημαίνει όλους τους τρόπους με τους οποίους τα σχέδια και τα όνειρά μας δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ, γιατί δεν είμαστε άξιοι να διαχειριστούμε οτιδήποτε μας προκύπτει ή πώς απλά είμαστε καταδικασμένοι σε μια ζωή που είναι κατώτερη σε σύγκριση με τόσες άλλες.

Υπάρχει αυτό το παράξενα διάχυτο τροπάριο που πρέπει να περιβάλλεις τον εαυτό σου με ανθρώπους που έχουν διαφορετικές προοπτικές για να βεβαιωθείς ότι έχεις μια ισορροπημένη άποψη για τον κόσμο. Αλλά πολύ συχνά, παρερμηνεύουμε αυτή την ιδέα και διατηρούμε αυτά τα αρνητικά σχόλια ως διαφορετικές οπτικές γωνίες, και άθελά μας νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε άτομα που “λένε τα πράγματα όπως είναι” ή “απλά είναι ειλικρινείς”. Θα σου πω ένα μυστικό. Οι άνθρωποι που συχνά καυχιούνται για την ικανότητά τους να «τα λένε όλα όπως είναι» συνήθως προσπαθούν να συσκευάσουν την αγένεια και την αρνητικότητα σε ένα γυαλιστερό κουτί, ώστε να βρουν παρέα στη δυστυχία τους και να το περάσουν ως ειλικρίνεια.

Ναι, σαφώς πρέπει να περιβάλλετε τον εαυτό σας με διαφορετικές απόψεις, ώστε να μπορείτε να κατανοήσετε άλλες προοπτικές εκτός από τις δικές σας. Αλλά δεν χρειάζεται να αποδεχτείτε ότι μια διαφορετική οπτική πρέπει πάντα να έρχεται σε ένα κουτί που καλύπτεται από αέναη απαισιοδοξία, αμφιβολία ή κυνισμό. Γενικά, τείνω να πιστεύω ότι τα περισσότερα προβλήματα έχουν λύσεις. Ότι υπάρχουν περισσότερα καλά στον κόσμο παρά κακά. Ότι υπάρχουν θετικά και αρνητικά σε όλα και πως η οπτική και η στάση μας για αυτά, μπορούν πραγματικά να καθορίσουν ποια από αυτά θα κυριαρχούν στα μοτίβα σκέψης και συναισθημάτων μας. Και σίγουρα πιστεύω ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να κάθεσαι και να “κολυμπάς” με ανθρώπους που είναι οι ανθρώπινες εκδοχές του μολύβδου γύρω από τους αστραγάλους σου ενώ προσπαθείς να κρατήσεις το κεφάλι σου πάνω από το νερό, στην επιφάνεια.

Tip of the Day: Είμαστε αρκετά σκληροί με τον εαυτό μας και οι περισσότεροι από εμάς περισσότερο από ό,τι θα ανεχόμασταν ποτέ από οποιονδήποτε άλλον. Λοιπόν προχώρα. Ξεκόλλα από “δήθεν ειλικρινείς” φίλους, μην γίνεσαι ακόλουθος αν κάτι δε σου αρέσει, μην είσαι διαθέσιμος για εξόδους αν δε σε εμπνέει η παρέα. Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που σου αξίζουν, είναι γεμάτοι φως, γεμάτοι υποσχέσεις και γεμάτοι δυνατότητες. Απλά χρειάζεται να πιστέψεις σε αυτούς. Λοιπόν, τι περιμένεις; Δώστους την ευκαιρία να αποκαλυφθούν σε σένα, επίλεξε “καθαρούς” ανθρώπους στη ζωή σου και μην ξεχνάς να διώχνεις τους δήθεν από δίπλα σου γιατί οι μεγαλύτερες π@@στιές έρχονται από αυτούς που δεν τους φαίνεται…