Η αρθρίτιδα είναι μία φλεγμονή των αρθρώσεων που προκαλεί πόνο και πρήξιμο της άρθρωσης.
Ο όρος προέρχεται από: arthr- (από αρχαία ελληνικά: ἄρθρον = ανάβει «από κοινού») και -itis (από -ῖτις , -îtis ), η τελευταία κατάληξη σχετίζεται με φλεγμονή.
Άρθρωση είναι το μέρος του σώματος, όπου δύο ή περισσότερα οστά ενώνονται.
Οι αρθρώσεις μπορεί να είναι άκαμπτες, (κρανίο } ή κινητές (γόνατα, ισχία, ώμοι).
Πολλές αρθρώσεις έχουν χόνδρο στα άκρα των οστών όπου ενώνονται. Ο υγιής χόνδρος μας βοηθά να κινούμαστε, επιτρέποντας στα οστά να «γλιστρούν» το ένα πάνω στο άλλο.
Αιτίες Αρθρίτιδας
Σε πολλές παθήσεις η αρθρίτιδα είναι το κύριο χαρακτηριστικό. Σε άλλες περιπτώσεις, η αρθρίτιδα θεωρείται δευτερεύουσα από την κύρια ασθένεια.
Οι δύο κύριοι τύποι παθήσεων που έχουν σαν κύριο σύμπτωμα την αρθρίτιδα – Οστεοαρθρίτιδα και Ρευματοειδής Αρθρίτιδα – βλάπτουν τις αρθρώσεις με διαφορετικούς τρόπους.
Η Οστεοαρθρίτιδα προσβάλει τον Χόνδρο, συνεπώς αποτελεί μια εκφυλιστική κατάσταση.
Αποτελεί ακτινολογικό εύρημα στο 80 – 90% του πληθυσμού, σε ηλικίες > 65 ετών.
Τα συμπτώματα όμως σπάνια εκδηλώνονται πριν τα 50 έτη.
Σε ηλικίες > 55 ετών οι γυναίκες προσβάλλονται πιο συχνά από τους άνδρες (1.7/1).
Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα είναι μια Αυτοάνοση Φλεγμονώδης Νόσος. Δεν προσβάλλει μόνο τις αρθρώσεις αλλά και άλλα όργανα του σώματος. Παρατηρείται σε ποσοστό 0.25-1% του πληθυσμού, είναι συχνότερη στις γυναίκες, προσβάλει και παιδιά.
Η Ουρική Νόσος προκαλεί Αρθρίτιδα μέσω των κρυστάλλων ουρικού οξέος, οι οποίοι σχηματίζονται όταν υπάρχει υπερβολικό ουρικό οξύ στο αίμα. Άλλες αιτίες αρθρίτιδας είναι η Ψωριασική Αρθρίτις, ο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος και άλλα Ρευματολογικά
Νοσήματα.
Η αρθρίτιδα αποτελεί συνήθως σύμπτωμα κάποιας Συστηματικής Ρευματολογικής –συνήθως νόσου– και η θεραπεία της εξαρτάται από την σωστή και έγκαιρη Διάγνωση.
Ο πόνος αποτελεί το κύριο σύμπτωμα της Αρθρίτιδας και ποικίλει σε σοβαρότητα. Μπορεί να συνδιάζεται με πρωινή Δυσκαμψία.
Η σωστή Διάγνωση είναι συνήθως αντικείμενο του Ρευματολόγου και συνάρτηση του Ιστορικού, της καλής Κλινικής Εξέτασης και των εργαστηριακών εξετάσεων.
Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο της αρθρίτιδας και το είδος της πάθησης που την προκαλεί.
Ο κύριος στόχος της θεραπείας μίας νόσου που προκαλεί Αρθρίτιδα είναι η ύφεση της κύριας νόσου η οποία θα οδηγήσει σε αντιμετώπιση των συμπτωμάτων γενικά (συμπεριλαμβανομένης της Αρθρίτιδας) και η βελτίωση της ποιότητας ζωής, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το προφίλ του εκάστοτε ασθενούς!
Για τη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα π.χ. σκοπός είναι να αναχαιτιστεί έγκαιρα η πορεία της νόσου. Αυτό επιτυγχάνεται φαρμακευτικά με κορτιζόνη, φάρμακα τροποποιητικά της νόσου (DMARDs) και βιολογικούς παράγοντες.
Συμπερασματικά
Δεν πρέπει ποτέ να εξετάζουμε – Διαγνωστικά και Θεραπευτικά – μία φλεγμαίνουσα άρθρωση (Αρθρίτιδα), σαν μεμονωμένο φαινόμενο, αλλά σαν μέρος μιας νόσου της οποίας αποτελεί σύμπτωμα.
