Καλημέρα SayYesser!!! Συναισθημάτων συνέχεια και πάμε να γνωρίσουμε τον θυμό, τη ζήλια και τη μοναξιά.
Θυμός:
Όταν το νιώθουμε: Ο θυμός είναι ένα από τα πιο περίπλοκα συναισθήματα, επειδή εμφανίζεται συχνά ως δίχτυ ασφαλείας όταν καταπιέζουμε άλλα συναισθήματα – όπως ντροπή, απογοήτευση, φόβο, κ.λπ. Ο θυμός μπορεί να είναι μια απάντηση όταν δεν λαμβάνονται υπόψη οι επιθυμίες μας ή όταν δεν γίνονται σεβαστά τα αιτήματά μας. Εκδηλώνεται όταν αντιλαμβανόμαστε (είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα) ότι κάτι μας εμποδίζει να επιτύχουμε έναν από τους στόχους μας ή ότι έχουμε προσδοκίες και ανάγκες που δεν καλύπτονται προς το παρόν προς ικανοποίησή μας. Αν κάποιος μας πληγώσει, μας επικρίνει ή μας κατηγορήσει για κάτι που δεν κάναμε, ο θυμός μπορεί να βγει στην επιφάνεια ως αντίποινα. Η ενόχληση και η απογοήτευση είναι λεπτές μορφές θυμού, που νιώθουμε όταν προσπαθούμε ανεπιτυχώς ή αναποτελεσματικά να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας.
Τι προσπαθεί να μας πει: Είτε δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε είτε παίρνουμε κάτι που δεν θέλουμε, ο θυμός έρχεται στην επιφάνεια για να μας υποδείξει ότι ένας σημαντικός κανόνας ή πρότυπο που έχουμε, παραβιάζεται. Αυτό μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα ή μπορεί απλά να αντιλαμβανόμαστε λανθασμένα ότι συμβαίνει. Ίσως χρειαστεί να θέσουμε κάποια όρια, αν κάποιος στη ζωή μας περνάει μια γραμμή. Ίσως χρειαστεί να αναγνωρίσουμε μια ευάλωτη κατάσταση που έχουμε περάσει και πραγματικά να χρειάζεται να την αντιμετωπίσουμε. Αυτό θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε ποια από τα άλλα συναισθήματα είναι ίσως η πραγματική αιτία αυτού του θυμού. Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι μια από τις βασικές μας αξίες διακυβεύεται, τότε ο θυμός είναι η πρώτη μας αντίδραση. Ο θυμός είναι πολύ καλός στο να μας κάνει να ενεργούμε. Όταν είμαστε θυμωμένοι, οι μύες μας σφίγγονται (το σαγόνι τεντώνεται, οι γροθιές σφίγγονται κ.λπ.) και νιώθουμε ότι η ενέργεια προσπαθεί να βγει με το ζόρι από το σώμα μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μερικές φορές καταλήγουμε να σπρώχνουμε κάτι (ή κάποιον), να πατάμε τα πόδια μας, να κάνουμε θορύβους, να βουίζουμε ή να φωνάζουμε. Ο σκοπός του θυμού είναι να μας βγάλει από καταστάσεις που μας ακινητοποιούν (λύπη, ενοχές) και μας ωθούν σε μια κατάσταση όπου νιώθουμε αρκετά δυνατοί για να δράσουμε και να αλλάξουμε οτιδήποτε είναι λάθος. Ας αφήσουμε τον θυμό να είναι σύμμαχός μας, προσπαθεί απλά να μας βοηθήσει!
Ζήλια – Φθόνος:
Πότε το νιώθουμε: Η ζήλια βιώνεται όταν νομίζουμε ότι κάποιος θα πάρει αυτό που έχουμε. Ο φθόνος βιώνεται όταν θέλουμε αυτό που έχουν οι άλλοι. Όταν πιστεύουμε ότι οι άλλοι άνθρωποι είναι πιο τυχεροί, πιο ευτυχισμένοι, πιο πλούσιοι, πιο έξυπνοι ή καλύτεροι από εμάς.
Τι προσπαθεί να μας πει: Είναι και τα δύο σήματα για να εστιάσουμε στη βελτίωση του εαυτού μας και της ζωής μας και να σταματήσουμε να χάνουμε χρόνο ανησυχώντας για τους άλλους. Επίσης, σχετίζονται και προκαλούνται από την ανασφάλεια, η οποία εμφανίζεται όταν δεν έχουμε αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Δεν είμαστε σίγουροι ότι είμαστε αρκετά καλοί για να κάνουμε, να είμαστε ή να έχουμε κάτι και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι δεν το αξίζουμε. Είναι ένα μήνυμα για να εργαστούμε πάνω στη βελτίωση του εαυτού μας και την αυτοεκτίμηση που κάπου χάσαμε στη διαδρομή. Είτε έτσι είτε αλλιώς, πρέπει να αναπτύξουμε ικανότητες που δεν έχουμε αυτή τη στιγμή στο οπλοστάσιό μας, κατανόηση, στρατηγικές ή/και αυτοπεποίθηση. Αυτό είναι ένα πολύ θετικό μήνυμα, γιατί μας ωθεί να μαθαίνουμε, να εξελισσόμαστε και να συνεισφέρουμε από καρδιάς σε άλλους.
Μοναξιά:
Πότε το νιώθουμε: Βιώνουμε μοναξιά και απομόνωση όταν αντιλαμβανόμαστε ότι μας εγκαταλείπουν τα αγαπημένα μας πρόσωπα και η κοινωνία γενικότερα. Ως αγέλη, οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί για να λαχταρούν την κοινωνική αλληλεπίδραση, γιατί ήταν επιτακτική ανάγκη να μείνουμε μαζί για να επιβιώσουμε. Εξακολουθούμε να χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον για να δημιουργήσουμε πράγματα που δεν μπορούμε ή δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε μόνοι μας, αλλά δεν είναι τόσο φανερό όσο ήταν παλιά, οπότε μερικές φορές αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε έτσι. Ειδικά αν είμαστε εσωστρεφείς.
Τι προσπαθεί να μας πει: Η μοναξιά μας λέει ότι η ανάγκη μας για συντροφικότητα και σύνδεση δεν ικανοποιείται. Δεδομένου ότι είμαστε ο μόνος υπεύθυνος για την ευτυχία μας, η μοναξιά μας παρακινεί να απλώσουμε το χέρι και να αναλάβουμε δράση για να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους. Το να περιμένουμε να έρθουν οι άλλοι σε μας και να μην απλώνουμε ενεργά το χέρι μας για να ικανοποιήσουμε την ανάγκη μας για εγγύτητα θα μας οδηγήσει τελικά να αμφιβάλλουμε για τον εαυτό μας και να χάσουμε την αυτοεκτίμησή μας.
