Καλημέρα SayYesser!!!
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ συνήθως όταν πηγαίνω κάπου επίσκεψη όλο και κάτι παίρνω. Γλυκά, κάποιο κρασί, ίσως λίγα λουλούδια, είμαι της παλιάς σχολής που όταν με καλούν κάπου πάντα σκέφτομαι “μα καλά με άδεια χέρια θα πάω;”
Ας μείνουμε όμως στα γλυκά… Όταν πηγαίνω να αγοράσω γλυκό για κάπου συνήθως -για να μην σου πω πάντα, αγοράζω αυτό που θα μου κεντρίσει το ενδιαφέρον ή κάτι που μου αρέσει πολύ και θα ήθελα να το φάω. Κράτα το αυτό – θα ήθελα να το φάω… Έλα πες την αλήθεια, δηλαδή εσύ πας στο ζαχαροπλαστείο βλέπεις μία μπούρδα και λες “Α, ωραίο αυτό ας το πάω δώρο”. Όχι βέβαια και να είσαι ειλικρινής. Αγοράζουμε αυτό που ιδανικά θα θέλαμε και να δοκιμάσουμε.
Έρχομαι λοιπόν σε σένα με τα φρέσκα φρέσκα γλυκάκια μου, που μου έχει τρέξει το σαλάκι μέχρι να φτάσω σπίτι σου και με ρωτάς: “να κόψω γλυκό;” α λα TikTok. Ενθουσιάζομαι και μόνο ουρίτσα δεν κουνάω από τη χαρά μου, κάθομαι και περιμένω υπομονετικά με σταυρωμένα χεράκια σαν να προσεύχομαι. Και μάλλον θα έπρεπε να το είχα κάνει γιατί εσύ έρχεσαι, αφήνεις το χαριτωμένο πιατάκι σου μπροστά μου και εγώ σαστίζω. Πού είναι το γλυκό που σου έφερα;;; Τι δουλειά έχει το γλυκό νεραντζάκι μπροστά μου; Ναι, προφανώς και έκανες κόπο να φτιάξεις γιαουρτογλυκό με ζελέ ακτινίδιο όμως αν με ρωτάς, που δυστυχώς δεν με ρώτησες, η αλήθεια είναι ότι θέλω να φάω τη σοκολατίνα που σου έφερα!
Το σημερινό editorial λοιπόν, επειδή το διαβάζουν και φίλοι, γνωστοί, συγγενείς είναι μία καταγγελία για να μην πεις ότι δεν σε ενημέρωσα και την επόμενη φορά που θα σου φέρω γλυκό θα ήθελα να με κεράσεις από αυτό. Δεν καταλαβαίνεις ότι εκείνη την ώρα είσαι το άλλοθί μου για να κάνω τη γουρουνιά; Υπάρχει διαδικασία και εσύ την αλλοιώνεις: διαλέγω γλυκό και δεν έρχομαι με άδεια χέρια, με κερνάς από το γλυκό και το τρώω για να μην σε προσβάλω, εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μου προσφέρεις το σωστό!!! Τα είπαμε; Τα συμφωνήσαμε! Win-Win #epitelouskapoiostoeipΑ
