Kαλημέρα SayYesser!!!
Καθημερινά διαβάζω πολύ, από βιβλία μέχρι άρθρα και γνώμες. Κάπως έτσι ήρθε μπροστά μου το παρακάτω κείμενο και αποφάσισα να το μοιραστώ μαζί σας για να προβληματιστούμε μαζί…
“Ακούω πολλούς να λένε «αυτή η κατάσταση με το παιδί μου είναι ο μεγάλος σταυρός μου…», «αυτή η σχέση με τον άνδρα ή την γυναίκα μου, το συνάδελφο ή τον προϊστάμενό μου, αυτή η ασθένεια, τα χρέη και οι επαγγελματικές δυσκολίες μου, είναι ο σταυρός μου».
Θέλετε να είμαστε ειλικρινείς;
Ο μεγαλύτερος σταυρός της ζωής μας είναι ο χαρακτήρας μας.
Αυτή η ταραγμένη σχέση με τον ίδιο τον εαυτό μας.
Αυτός είναι ο Σταυρός μας. Διότι από αυτή την σχέση θα εξαρτηθούν τα πάντα.
Εάν δεν βλέπεις την ζωή ως δώρο του Θεού θα βρίσκεις δεκάδες αιτίες να είσαι μίζερος και κακόμοιρος.
Εάν δεν ξημερώνει στην καρδιά σου όλα γύρω σου θα είναι σκοτεινά.
Εάν δεν αγαπάς τα μέσα σου θα σου φταίνε τα παιδιά και ο σύντροφός σου.
Εάν δεν αντέχεις αυτό που είσαι δεν θα αντέχεις τίποτα και κανέναν.
Εάν δεν αποδεχθείς τις σκιές σου δεν θα δεις ποτέ το Φως.
Εάν δεν θελήσεις σαν δεις τα τραύματά σου δεν θα γίνουν ποτέ θαύματα.
Κι εάν δεν τολμήσεις να δεις πού μπορείς να φτάσεις δεν θα αντικρίσεις ποτέ τον άνθρωπο που θα μπορούσες να γίνεις και δεν έγινες.”
Πατήρ Λίβυος
Τip of the Day
Όλοι αγχωνόμαστε, πιεζόμαστε και νιώθουμε συχνά πως “οι σταυροί” που καλούμαστε να σηκώσουμε είναι μεγάλοι και ότι εμείς δεν είμαστε σουπερήρωες για να τους σηκώσουμε και να συνεχίζουμε ακάθεκτοι και αλώβητοι λες και πρωταγωνιστούμε σε ταινία φαντασίας. Όπως όμως είπε ο πατήρ Λίβυος αν δεν θελήσουμε να δούμε τα τραύματά μας δεν θα γίνουν ποτέ θαύματα! Πιστεύεις στα θαύματα; Αν με ρωτάς, πιστεύω ότι η ενδοσκόπηση και η αυτογνωσία μπορούν να βάλουν τα θεμέλια για να γίνουν θαύματα στη ζωή μας. Περιμένω τη γνώμη σου, όπως πάντα…
