Καλημέρα SayYesser!!!
Σχολιασμό για τη διαφήμιση του Jumbo ζήτησες, σχολιασμό για αυτό το διαφημιστικό έπος θα λάβεις. Το οποίο αν δεν έχεις δει μπορείς να απολαύσεις εδώ και να συνεχίσεις μετά την ανάγνωση σε αυτό το άρθρο.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν τρελαινόμουν με τις διαφημίσεις του Jumbo, όμως ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει αυτές με τη Στανίση και τη Λαίδη…
Φέτος προσωπικά για μένα, το Jumbo έκανε αυτό που όλοι σκεφτόμαστε αλλά κανείς δεν τολμάει να πει: έδωσε βήμα στο χιούμορ απέναντι σε όλο αυτό το Political correctness που μας έχει κατασπαράξει όλους. Οφείλω δε, να αναγνωρίσω στους δημιουργούς της συγκεκριμένης διαφήμισης πως στο 1′ προβολής της, κατάφερε να ξεκλειδώσει και να απενοχοποιήσει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου και φυσικά να προκαλέσει και τις ανάλογες αντιδράσεις που ήθελε γύρω από το brand.
Προφανώς και είναι προσωπική επιλογή του καθενός αν θα φάει αρνί, αν θα φάει μανιτάρια ή αν δεν θα φάει τίποτα όμως πια νομίζω ότι έχουμε χάσει το μέτρο. Έχει εξαφανιστεί το χιούμορ από την καθημερινότητά μας ρε παιδί μου, σταματήσαμε να είμαστε ελεύθεροι στις εκφράσεις μας, ακόμα και τα αστεία πια τα λέμε όλοι από μέσα μας και γελάμε μόνοι μας, μην τύχει και θίξουμε κανέναν.
Και πριν θιχτείς να σου πω ότι ναι η ελευθερία του ενός σταματάει εκεί που “καταπατά” τα όρια του άλλου όμως λίγο χιούμορ ρε παιδιά. Ούτε εγώ είμαι φανατική με τα αρνιά και τα κατσίκια, όμως το κρεατάκι μου το τρώω όπως ακριβώς τρώω και τα μπρόκολα και τα κολοκυθάκια μου. Δηλαδή αν κάποιος vegan δει εμένα με την μπριζόλα ή κάποιος κρεατοφάγος με δει με το κουνουπίδι αγκαλιά θα του χαλάσει η μέρα του; Θα αλλάξει η κοσμοθεωρία του; Θα τον επηρεάσω κάπως; Η γνώμη μου είναι πως όχι.
Ας αφήσουμε τον κόσμο ήσυχο να κάνει ό,τι θέλει από τη στιγμή που δεν κάνει κακό σε κανέναν, ας αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους να αστειευτούμε από τη στιγμή που δεν προσβάλλουμε κανέναν. Ας μην τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά, η ζωή είναι μικρή για να είσαι συνέχεια στραβωμένος.
Tip of the Day: Όλα σε αυτή τη ζωή είναι επιλογές!
Έχουμε ανάγκη από γέλιο και από ελαφρότητα, λίγη πολλή δεν ξέρω, όσο αντέχει ο καθένας. Δεν θεωρώ πως η συγκεκριμένη διαφήμιση πάει για βραβείο, όμως σίγουρα το βραβείο από ένα μεγάλο μέρος του κοινού το πήρε, καθώς είναι στοχευμένη σε ένα έθιμο που ούτως ή άλλως το λες και παρακμιακό με τις σούβλες, τα κοκορέτσια, τις πλαστικές καρέκλες και εμείς να χορεύουμε γύρω γύρω με την μπύρα στο χέρι από τα αξημέρωτα.
Και όσο για τα υπόλοιπα σε ποιο σημείο ακριβώς του concept έπεσες από τα σύννεφα και το θεώρησες τοξικό και σεξιστικό; Στο σημείο με τον λαϊκό αοιδό με τα μαύρα γυαλιά ή με την ημίγυμνη κουκλάρα που επιδίδεται στο moon… dance; Γιατί αν σε ενόχλησαν αυτά μάλλον έχεις κλειστεί πολύ στο σπίτι και στον εαυτό σου και ξέχασες πως όλα τα παραπάνω απλά… συμβαίνουν εκεί έξω!
Και πριν αρχίσεις με τα χριστιανικά να σου πω ότι δεν περίμενα από τα Jumbo να μου μιλήσουν για το θαύμα της Ανάστασης, εξάλλου υπάρχει ο Αnt1 και ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ γι’ αυτό! Τι ούτε αυτό σου αρέσει;!
Bye bye bunny…
