Φάρμακο που αδυνατίζει: Φαινόμενο των καιρών… Τι συμβαίνει με το φάρμακο για τον διαβήτη και την παχυσαρκία;
Λίγους μήνες μετά, στην 95η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ, ο οικοδεσπότης Τζίμι Κίμελ, αποφάσισε να αναφερθεί –με χιούμορ πάντα– στο κοινό μυστικό του Χόλιγουντ: ένα αντιδιαβητικό φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία σεμαγλουτίδη. Το φάρμακο εκτός από τον διαβήτη, σε μεγαλύτερη δόση, δρα και κατά της παχυσαρκίας, δημιουργώντας κορεσμό και κάνοντας τον ασθενή να χάνει την όρεξή του. Πρόκειται για μια επαναστατική θεραπεία που χορηγείται σε ενέσιμο διάλυμα 1 φορά την εβδομάδα.
Σιγά σιγά το μυστικό εξαπλώθηκε. Στο TikΤok η λέξη «σεμαγλουτίδη» απογειώθηκε. Σε όλο το δυτικό κόσμο, το φάρμακο έχει τεράστια ζήτηση –κατά συνέπεια και έλλειψη– και η δανέζικη εταιρεία δεν προλαβαίνει να το παράγει. Η φήμη του έφτασε και στο φαρμακείο της γειτονιάς μου. Και εκεί, όπως και σε αρκετά άλλα φαρμακεία, η έλλειψη του συγκεκριμένου
φαρμάκου είναι μεγάλη.
Παρατηρώ και η ίδια ότι το τελευταίο διάστημα μοιάζει να γνωρίζουν πολύ καλά κάποιοι τι υπάρχει στην αγορά και μάλιστα είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να το δοκιμάσουν. Πάντα στην ιστορία των κιλών υπήρχαν φάρμακα, ποτέ όμως δεν υπήρχε τέτοια προθυμία για πειραματισμούς. Και αυτό προσωπικά με προβληματίζει πολύ.
Είναι επικίνδυνο το φάρμακο που αδυνατίζει;
Τα συγκεκριμένα φάρμακα αντενδείκνυνται σε περιπτώσεις παγκρεατίτιδας και μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα στο γαστρεντερικό σύστημα, όπως ναυτία, διάρροια, εμετό ή δυσκοιλιότητα.
Το φύλλο αναφέρει και την παρενέργεια της αφυδάτωσης και της νεφρικής ανεπάρκειας. Λόγω γαστρεντερικών ανεπιθύμητων ενεργειών η εξάντληση υγρών μπορεί να μην είναι σπάνια. Τέλος, υπάρχει (σπανιότερος μεν) κίνδυνος επιδείνωσης της νεφρικής λειτουργίας.
Από την αναζήτηση μαγικής συνταγής στις ελλείψεις των φαρμακείων
Καταλαβαίνω ότι αρκετοί ψάχνουν μαγικές λύσεις, συνταγές για να χάσουν βάρος σε 1-2 μήνες, ή άλλοι, απελπισμένοι από την υπερπροσπάθεια σε δίαιτες και γυμναστική, αναζητούν το θαυματουργό χάπι.
Ως αποτέλεσμα, πιέζουν τους γιατρούς να τους κηρύξουν πανηγυρικά «διαβητικούς» ή σπεύδουν να αγοράσουν μόνοι τους το φάρμακο, δημιουργώντας σημαντικές ελλείψεις για τους αληθινά διαβητικούς που τα χρειάζονται.
Όμως ο σκοπός δεν επιτυγχάνεται συνήθως. Δεν είναι κάτι που θα λυθεί εν μία νυκτί, θέλει κόπο, χρόνο και χρήμα. Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις.
Μετά συμβαίνει και το άλλο: Με τη διακοπή τους, η όρεξη και συνεπακόλουθα τα κιλά επανέρχονται.
Το ηθικό δίδαγμα λοιπόν λέει: ας μην τα στερούμε από τους διαβητικούς τα φάρμακα τους και ας μη γινόμαστε πειραματόζωα κυνηγώντας 1 εικόνα.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, τι αξίζει πιο πολύ; Η ευκολία ενός φαρμάκου που δεν ξέρω τι
παρενέργειες θα μου παρουσιάσει ή να δημιουργούμε συνήθειες που μπορούμε να κρατήσουμε μακροπρόθεσμα;
