Ψυχραιμία…

Καλημέρα SayYesser!!!

Χθες μιλήσαμε για τα υποθετικά σενάρια που δημιουργούμε στο κεφάλι μας και πόσο καταστροφικά μπορεί να γίνουν αν τα αφήσουμε να κυριαρχούν στη σκέψη μας. Τι γίνεται όμως αν τα σενάρια δεν είναι και τόσο στη σφαίρα της φαντασίας μας αλλά είναι πραγματικότητα;

Είμαι από αυτούς που δεν παίρνουν σχεδόν ποτέ τηλέφωνο και μπορούν να σου το επιβεβαιώσουν όλοι οι κοντινοί μου άνθρωποι. Δεν το κάνω από πείσμα ή από παραξενιά απλά έχω ένα θολωμένο ακατάστατο μυαλό και μπορεί στις 11 το πρωί να σκεφτώ ότι μου έλειψες και θέλω να σου μιλήσω και να το θυμηθώ ξανά στις 2 το πρωί μετά από 3 μέρες!!!

Είχαν περάσει λοιπόν αρκετές μέρες που εγώ και η αδερφή μου δεν είχαμε μιλήσει στο τηλέφωνο (με παίρνει πάντα ή νωρίς το πρωί πριν τη δουλειά της ή στο σχόλασμα το απόγευμα). Κάποια στιγμή την πήρα εγώ τηλέφωνο και δεν το σήκωσε. Δεν με πήρε τηλέφωνο ούτε την ίδια μέρα αλλά ούτε και την επόμενη. Θύμωσε, σκέφτηκα, την παραμέλησα και τώρα είναι έξαλλη μαζί μου. Στη συνέχεια, μετά από μια κάπως θεατρική βαθιά ανάσα, είπα: «Αλλά ξέρω ότι είναι απλά ένα σενάριο και δεν είναι η αλήθεια».

«Λοιπόν, ίσως είναι αλήθεια», είπε η φωνούλα της λογικής στο κεφάλι μου. Ήταν σαν να έφαγα κεραμίδα. Σάστισα. Η φωνή συνέχισε, άντε και θύμωσε πραγματικά, εσύ τι είσαι διατεθειμένη να κάνεις; Τι θα γινόταν αν η ιστορία στο κεφάλι σου αποδειχθεί αληθινή;

Πήρα βαθιά ανάσα και σκέφτηκα, θα το αντιμετωπίσω. Αυτό πρέπει να κάνω. Αν είμαι λάθος να αναλάβω τις ευθύνες μου, να ζητήσω συγνώμη αν χρειαστεί και όλα να επιστρέψουν στο φυσιολογικό. Και αν όχι, τότε το πάθημα αυτό θα μου γίνει μάθημα ώστε να είμαι πιο προσεκτική στο μέλλον.

Tip of the Day: Η εμπειρία μου λέει πως ποτέ οι ιστορίες δεν τελειώνουν με κάποιον αγαπημένο σου να είναι θυμωμένος μαζί σου ή με το αφεντικό να σε απολύει επειδή έκανες διακοπές. Δεν τελειώνουν στη μέση της σύγκρουσης. Η σύγκρουση είναι, στην πραγματικότητα, μια καλή ένδειξη ότι η ιστορία έχει δρόμους να διανύσει πριν τελειώσει.

Συνήθως, η ιστορία στο μυαλό σου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ. Αλλά το να ζεις με το γεγονός ότι η ιστορία ΜΠΟΡΕΙ να είναι αληθινή είναι παράξενα λυτρωτικό. Σου δείχνει τις επιλογές που έχεις.

Η γνώμη μου; Προχώρα και ακολούθησε τα χειρότερα σενάρια μέχρι το τέλος. Μην διακόπτεις τη σκέψη σου με το τυπικό «Αλλά αυτό μάλλον δεν θα συμβεί». Φτάσε μέχρι το σημείο όπου η σύγκρουση υποχωρεί. Όπου το κακό έγινε, πέρασε και άρχισε να εξασθενεί.

Ωστόσο, εύχομαι μόνο τα καλύτερα σενάρια για όλους μας, όμως ακόμα και αν η ζωή τα φέρει αλλιώς, ψυχραιμία και όλα θα αντιμετωπιστούν. Τίποτα καλό και τίποτα κακό δεν κρατάει για πάντα…

Και έτσι για την ιστορία, τα διδυμάκια είχαν ρίξει κάτω το κινητό της αδελφής μου και αυτό απλά δεν λειτουργούσε… Μπράβο Φαίδων καλά πήγε και αυτό…