Καλημέρα SayYesser!!!
Υπάρχουν τρεις τύποι συντρόφων που θα συναντήσεις στη ζωή σου. Ας πούμε ότι είσαι συγγραφέας… Είναι λοιπόν ο πρώτος που θα ξεκινήσει το βιβλίο από τη μέση και θα επικεντρωθεί στα σημεία που του τράβηξαν το ενδιαφέρον. Υπάρχει ο δεύτερος που θα αφιερώσει τον χρόνο του διαβάζοντας κάθε ένα από τα κεφάλαια και ίσως ξεδιπλώσει τις σκέψεις του για ό,τι τον ενέπνευσε περισσότερο. Είναι όμως και ο τρίτος που όχι μόνο διαβάζει ό,τι γράφεις, αλλά κρατάει και το βιβλίο.
Παλιότερα πίστευα ότι είναι σημαντικό να έχεις κοινά ενδιαφέροντα με το άτομο που είσαι σε σχέση, αλλά τώρα νομίζω ότι είναι πιο σημαντικό να είμαστε παρόμοιοι σε άλλες πτυχές της ζωής. Η καθημερινότητα, αυτή η αδυσώπητη ρουτίνα είναι πλέον ο οδηγός μου. Όπως πόσο ευγενικός είναι. Πώς συμπεριφέρεται στους ανθρώπους που νοιάζεται, πώς συμπεριφέρεται στους ξένους. Πώς αντιμετωπίζει τον θυμό. Πώς αντιμετωπίζει τον πόνο. Και όχι απαραίτητα να αντιμετωπίζει όλα αυτά τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο, αλλά να είναι αρκετά οξυδερκής ώστε να καταλάβει τι δράση απαιτεί κάθε κατάσταση. Είναι σημαντικό για μένα και οι δύο να βρισκόμαστε στην ίδια σελίδα σχετικά με το ποια θα πρέπει να είναι αυτή η ενέργεια. Είναι σημαντικό για μένα να υπάρχει τέτοιου είδους συγχρονισμός.
Αν υποθέσουμε ότι μια σχέση πρέπει να είναι το ευτυχισμένο μέρος μας, δεν πρέπει να εκλιπαρούμε τον σύντροφό μας να ενεργήσει σωστά. Πρέπει να έχουμε τη σιγουριά ότι θα κάνει το αυτονόητο που είναι αποδεκτό και από τους δυο μας χωρίς εκπλήξεις. Η ζωή μας και γενικά οι ρυθμοί που τρέχουμε είναι αστραπιαίοι. Κανένας μας δεν έχει χρόνο και συναίσθημα για χάσιμο. Αν με ρωτάς, όσο μεγαλώνω πλέον δεν ζητάω πολλά. Απλώς χρειάζομαι κάποιον που να είναι πάντα πρόθυμος να επικοινωνεί μαζί μου “υγιεινά”, ακόμα κι αν είναι δύσκολο, ακόμα και αν έχουμε χάσει αμφότεροι την υπομονή μας, χρειάζομαι δίπλα μου έναν άνθρωπο που θα αφιερώνουμε χρόνο και προσπάθεια -και οι δύο- ώστε να μιλήσουμε και να ακούσουμε ο ένας τον άλλον. Και έτσι να πορευόμαστε στη ζωή μας, χωρίς παράπονα και εγωισμούς κρυμμένα κάτω από το χαλάκι, αλλά επικοινωνώντας για ό,τι μας ενοχλεί, όταν και όποτε αυτό συμβαίνει, χθες, σήμερα, τώρα, αύριο…
Tip of the Day: Λένε να αγαπάς όχι τον τέλειο άνθρωπο, αλλά βλέποντας τέλειο έναν ατελή άνθρωπο. Τον άνθρωπό σου. Και πίστεψέ με χρειάζεται τόσος χρόνος για να γνωρίσεις πραγματικά κάποιον… ειδικά αυτόν, τον άνθρωπό σου.
Ο μόνος τρόπος όμως να τον γνωρίσεις πραγματικά είναι μέσα από τον χρόνο και την εμπειρία. Και ακόμη και τότε δεν τον έμαθες αρκετά, γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν και εξελίσσονται, οπότε πρέπει να τους μάθεις ξανά και ξανά από την αρχή μέσα από τις αλλαγές, μέσα από την εξέλιξή τους. Ξανά και ξανά. Συνεχώς να γνωρίζεις και να ξανασυστήνεσαι με τον άνθρωπό σου, με βασική προϋπόθεση να διατηρείτε στο ακέραιο αυτά που σας ένωσαν στην αρχή, τα κοινά σας σημεία. Αυτό είναι για μένα σχέση.
