Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!
Ευτυχισμένος. Πολύ ευτυχισμένος. Ο πιο ευτυχισμένος.
Είναι αναμφισβήτητα ο πιο περιζήτητος στόχος μας στον κόσμο. Όταν ρωτάς κάποιον “τι θέλεις από τη ζωή;”, η ευτυχία βρίσκεται πάντα στην κορυφή της λίστας.
Ευτυχία όμως, σημαίνει πολύ διαφορετικά πράγματα για τον καθένα μας και αυτό μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το πού βρισκόμαστε στη ζωή μας.
Άραγε πώς τη μετράμε την ευτυχία;
Ο Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης ήταν ένας από τους πρώτους που ασχολήθηκε με την έννοια της ευτυχίας. Προσδιορίζοντάς την ως την επιθυμία όλων, κατέληξε πως το αίσθημα της ευτυχίας έχει τέσσερα επίπεδα.
Επίπεδο ευτυχίας 1: Laetus. Ευτυχία από υλικά αντικείμενα
Αυτή είναι η έκρηξη χαράς, ο έντονος ενθουσιασμός που προέρχεται από αντικείμενα και εμπειρίες. Όλοι έχουμε βιώσει αυτό το είδος ευτυχίας έστω και μία φορά στη ζωή μας και αυτό το επίπεδο θεωρείται το πιο «ρηχό» από όλα.
Επίπεδο ευτυχίας 2: Felix. Ευτυχία δεσμευμένη από το εγώ
Αυτή είναι η αυτοπεποίθηση που εισπράττουμε από τα προσωπικά μας επιτεύγματα ή τη συγκριτική αξιολόγηση του εαυτού μας (ευνοϊκά) έναντι των άλλων. Με λίγα λόγια είναι η ευχαρίστηση με το να γινόμαστε καλύτεροι.
Σχεδόν όλοι μας παίρνουμε ώθηση από την επιτυχία, τη νίκη και τον θαυμασμό – και το ταξίδι καθ’ οδόν προς αυτά τα πράγματα. Αλλά προσοχή! Είναι άλλο πράγμα να απολαμβάνεις, ακόμη και να ευδοκιμείς, στον ανταγωνισμό και τη σύγκριση, και πολύ διαφορετικό να ζεις για αυτόν.
Επίπεδο ευτυχίας 3: Beatitudo. Κάνοντας καλό στον κόσμο.
Αυτό το επίπεδο ευτυχίας βασίζεται στην ανθρώπινη επιθυμία για σύνδεση, καλοσύνη, νόημα, συμπόνια, φιλία και ενότητα. Μας βγάζει έξω από τον εαυτό μας, μια δέσμευση να κάνουμε τη ζωή των άλλων και τον κόσμο, ένα καλύτερο μέρος. Προφανώς, είναι ένας ωραίος τρόπος να νιώθουμε καλά.
Αυτό το είδος ευτυχίας, φυσικά, έχει να κάνει με τους άλλους ανθρώπους – με τα ελαττώματα και την πολυπλοκότητά τους. Οι άπειροι τρόποι με τους οποίους οι άνθρωποι λειτουργούν στον κόσμο μπορεί να είναι μπερδεμένοι, απογοητευτικοί και ενοχλητικοί. Έτσι, η ευτυχία δεν είναι «να κάνεις καλό» στους άλλους, είναι να περιηγηθείς με επιτυχία στον θολό κόσμο των ανθρώπινων σχέσεων. Πολύ πιο δύσκολο από όσο ακούγεται.
Επίπεδο ευτυχίας 4: Sublime Beatitudo. Η απόλυτη ευτυχία.
Εντάξει. Εδώ μιλάμε για υπέρβαση. Αυτό είναι αρκετά δύσκολο για όσους από εμάς λειτουργούμε στο επίπεδο των συνηθισμένων ανθρώπων.
Το Sublime beatitudo είναι μια αφηρημένη έννοια – συχνά ονομάζεται αυτοπραγμάτωση: η αναζήτηση (και η επίτευξη) πληρότητας και τελειότητας στον κόσμο πέρα από τον εαυτό μας και τις δικές μας ανάγκες. Είναι όταν χτυπάς διάνα σε όλα τα άλλα επίπεδα και μετά ανεβαίνεις πέρα από αυτά.
Η πνευματικότητα και η θρησκεία είναι μονοπάτια για αυτό το είδος ευτυχίας. Η τέχνη, η φιλοσοφία, η μουσική, η ποίηση, η επιστήμη υπήρξαν όλοι οι αγωγοί για την αντιμετώπιση των μεγάλων ζητημάτων της ζωής, της ανθρώπινης ύπαρξης και του σύμπαντος.
Tip of the Day: Τα επίπεδα ευτυχίας του Αριστοτέλη ρίχνουν φως σε αυτό που οι περισσότεροι από εμάς ήδη γνωρίζουμε.
Δηλαδή, αν θέλουμε να είμαστε ευτυχισμένοι, οφείλουμε στον εαυτό μας και στους γύρω μας να απολαμβάνουμε την ευτυχία από τα υλικά αντικείμενα και τις εμπειρίες, να βρίσκουμε τρόπους να επιτυγχάνουμε και να σημειώνουμε πρόοδο, να συμπεριφερόμαστε στους άλλους καλά και να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για το γενικό καλό στον κόσμο.
Όσο για την υπέρβαση; Δεν ξέρω να σου πω. Ίσως είναι για ελάχιστους και μάλλον για αυτούς που είναι στη φάση λίγο πριν τους ανακηρύξουμε Αγίους. Όμως δεν τρέχει τίποτα, δεν θα αγιάσουμε και όλοι! Οι υπόλοιποι χρειαζόμαστε και μπορούμε να πορευτούμε με μια απλούστερη προσέγγιση. Θεωρώ όμως πως αν όλοι μας βάλουμε το λιθαράκι για το καλό αυτού του κόσμου, τότε αυτοί που είναι φτιαγμένοι να κάνουν την υπέρβαση θα βρουν πιο εύκολα πρόσφορο έδαφος, θα τους ανοίξουμε τον δρόμο και θα κάνουν τα «θαύματα» που περιμένουμε να γίνουν… Win – win
