Καλημέρα SayYesser!!!
Ημέρα 3η στη Σουηδία, -2 βαθμοί και νιφάδες χιονιού χορεύουν έξω από το δωμάτιο του ξενοδοχείου που μένω στον 12ο όροφο -πάντα προτιμώ τους πιο ψηλούς ορόφους όταν ταξιδεύω μόνη μου, μη με ρωτήσεις γιατί δεν ξέρω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι μου αρέσουν τα ταξίδια, λατρεύω τη διαδικασία και απολαμβάνω να φτιάχνω ακόμα και τις βαλίτσες αφού πλέον μετά από τόσα μίλια ξέρω ακριβώς τι θα μου χρειαστεί και πακετάρω στοχευμένα -αφήνοντας τουλάχιστον τη μία πλευρά της βαλίτσας άδεια για δώρα…
Μου αρέσει να ταξιδεύω με την οικογένεια μου, σε συνδυασμό με τα παιδιά μου ή μόνη μου με το αγόρι μου όμως θέλω να μοιραστώ μαζί σου το πιο “βρώμικο” μυστικό μου… όσο και αν γκρινιάζω, τα επαγγελματικά ταξίδια που κάνω μόνη μου δεν τα αλλάζω με τίποτα! Σοκαρίστηκες; Και όμως είμαι απλά ειλικρινής! Όταν ταξιδεύω μόνη μου, τις περισσότερες φορές σε άγνωστα για μένα μέρη απλά ξαναβρίσκω τον εαυτό μου, μετράω τις δυνάμεις μου, τονώνω την αυτοπεποίθηση μου, ξαναγνωρίζομαι με το μέσα μου -και το έξω μου, κάνω reboot ρε παιδί μου, μου ξανασυστήνομαι…
Όταν ταξιδεύουμε όλοι μαζί, εκτός από τις βαλίτσες -και το να ανακαλύπτω τα πιο διασκεδαστικά μέρη να τα λέμε και αυτά, όλα τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνει το αγόρι μου. Από το πότε πρέπει να ξεκινήσουμε για το αεροδρόμιο μέχρι πιο μετρό θα χρησιμοποιήσουμε για να φτάσουμε στο λούνα παρκ που ανακάλυψα στην άλλη μεριά της χώρας που επισκεπτόμαστε. Όλα τα έχει σε κουτάκια, τακτοποιημένα στο μυαλό του -παρθένος γαρ, και εγώ απλά ακολουθώ σαν υπνωτισμένη αφού εκείνος το “έχει” με τις μετακινήσεις, άσε που μεταξύ μας είμαι σίγουρη ότι το απολαμβάνει οπότε 1)δεν θέλω να του το χαλάσω και 2)μου αρέσει να νιώθω πως μπορώ και είναι οκ να εμπιστευτώ και να αφεθώ…
Από την άλλη, στα επαγγελματικά ταξίδια έχεις πολλές εναλλαγές διάθεσης. Όσο περισσότερο καιρό το κάνεις όμως, τόσο πιο εύκολα αφήνεις στην άκρη την εξάντληση -στη δική μου περίπτωση από τα άπειρα χιλιόμετρα στις εκθέσεις αλλά και και την ψυχολογική “κακοποίηση” από τον περίγυρο “τι δουλειά έχεις εσύ μάνα – σύζυγος να τριγυρνάς στα εξωτερικά και να παρατάς την οικογενεια σου”, “τι ανάγκη έχεις εσύ;” ή το κορυφαίο “τη ζωή σου να έκανα ή για σένα είναι η ζωή” που είναι μερικά από τα παραδείγματα από συγγενείς, γνωστούς αλλά και συναδέλφους που ακούω ανελλιπως όλα αυτά τα χρόνια…
Θα σου μιλήσω ειλικρινά, προφανώς και δεν είναι όλα ρόδινα, δεν πάω πενταήμερη στη Ρόδο ταξίδι στην άλλη άκρη της γης για να κλείσω δουλειά πάω, οπότε να ξέρεις πως σαφώς έχω κλάψει μόνη μου γιατι απελπίστηκα όταν χάθηκα στις 4 το ξημέρωμα σε μία άγνωστη χώρα, όταν οι βαλίτσες μου δεν με ακολουθούν στον προορισμό μου, όταν το ταξί από το αεροδρόμιο με αφήνει αλλού και ψάχνω τρόπους να φτάσω στο ξενοδοχείο μου ασφαλής, όταν περπάτησα ώρες ολόκληρες ολομόναχη μέσα στη βροχή στην επέτειο μας για να ξεφύγω από τις τύψεις που έλειπα, έχω κλάψει στο μαξιλάρι μου που έχασα τη σχολική γιορτή, έχω νιώσει άβολα όταν κουρασμενη τρώω μόνη μου σε εστιατόρια άγνωστη μεταξύ αγνώστων, φυσικά έχω φοβηθεί, έχω απογοητευτεί και έχω στεναχωρηθεί… όταν όμως ταξιδεύω μόνη μου ξαναβρίσκω την ελευθερία μου -λιοντάρι γαρ, δοκιμάζω τις αντοχές μου, τεστάρω τις γνώσεις μου, επιστρατεύω το αίσθημα επιβίωσης, κάνω ότι θέλω, όποτε θέλω, όπως το θέλω και νιώθω ανακούφιση! Και ξέρεις γιατί; Γιατί οι αποφάσεις που θα πάρω δεν επηρεάζουν κανέναν άλλο τη συγκεκριμένη στιγμή γιατί τώρα εγώ δεν νιώθω μάνα, σύζυγος, αδελφή, κόρη είμαι απλά ΕΓΩ και εγώ νιώθω ξανά θαρραλέα, ατρόμητη, δυνατή και μοναδική, νιώθω ο εαυτός μου!!! Φανταστικό;!
Tip of the Day: Που θέλω να καταλήξω; Αν έχεις τη δυνατότητα να φύγεις μόνος σου για λίγο, εντός ή εκτός Ελλάδας -λίγη σημασία έχει, απλά κάντο! Δοκίμασε τις αντοχές σου, ανακάλυψε τι σου αρέσει να κάνεις, βρες αυτά που σε κάνουν ευτυχισμένο και όταν επιστρέψεις προσάρμοσε τα στην καθημερινότητα σου, μην τα αφήσεις πίσω και μην αδειάσεις την καρδιά σου και το μυαλό σου με όλα αυτά που έμαθες για σένα μαζί με τη βαλίτσα σου. Κάθε ευκαιρία “μοναξιάς” να την αρπάζεις από τα μαλλιά και σου υπόσχομαι πως δε θα χάσεις ποτέ, μόνο θα βρίσκεις …τον εαυτό σου και ποιος είσαι!
