Καλημέρα SayYesser!!!
Σηκώνεσαι ένα πρωί και συνειδητοποιείς πως είναι ήδη 6 Φεβρουαρίου, δηλαδή πέρασε ένας ολόκληρος μήνας και κάτι από την άφιξη της νέας χρονιάς όπου είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου περισσότερες δημιουργικές μέρες -και νύχτες ίσως και τελικά πάλι είσαι στην αρχή…
Σήμερα το πρωί που λες, κατάλαβα πως όσα είχα δεσμευτεί να κάνω με την άφιξη της νέας χρονιάς, τελικά πέρασε ήδη ένας μήνας και εγώ δεν έχω κάνει τίποτα!
Και κάπου εκεί γίνομαι ενοχική. Πάλι έχασα τον χρόνο μου;
Ωστόσο, υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό χάσιμο χρόνου.
Η αποσύνδεση και η επαναφόρτιση, η οικοδόμηση σχέσεων, η εκμάθηση μιας νέας δεξιότητας και τα χόμπι είναι καλό χάσιμο χρόνου. Ναι, μόνο που εγώ δεν έκανα τίποτα από όλα αυτά… εγώ απλά αρκέστηκα να χαραμίσω ένα μήνα και κάτι από τη ζωή μου κάνοντας κατά πλειοψηφία πράγματα ασήμαντα και μη παραγωγικά.
Και κάπου εδώ ανοίγω τις σημειώσεις μου και προσπαθώ να συγκεντρωθώ ξανά και να μη σπαταλώ άλλο και χωρίς νόημα τον χρόνο μου… ελπίζω…
1. Ο κανόνας των 2 λεπτών
Οι περισσότερες από τις εργασίες που αναβάλλεις δεν είναι στην πραγματικότητα δύσκολο να γίνουν – έχεις το ταλέντο και τις δεξιότητες για να τις ολοκληρώσεις – απλώς αποφεύγεις να τις ξεκινήσεις για τον ένα ή τον άλλο λόγο.
Ο κανόνας των 2 λεπτών ξεπερνά την αναβλητικότητα και την τεμπελιά κάνοντας την εργασία να μοιάζει τόσο εύκολη που τελικά δεν μπορείς ούτε και εσύ να το αρνηθείς! Το βασικό σημείο αυτού του κανόνα είναι ότι εάν μια εργασία διαρκεί λιγότερο από δύο λεπτά για να ολοκληρωθεί, κάνε την αμέσως.
Στην πραγματικότητα ο κανόνας των δύο λεπτών μας ενθαρρύνει να ξεκινήσουμε και έρευνες λένε πως μόλις ξεκινήσουμε, νιώθουμε ότι έχουμε τον έλεγχο και αισιοδοξούμε, κάτι που μας δίνει μια κάποια ορμή ώστε τελικά να ολοκληρώσουμε την εργασία μας.
2. Εστίαση – εστίαση – εστίαση
Το multitasking είναι αναποτελεσματικό και ένας από τους μεγαλύτερους λόγους σπατάλης χρόνου. Αυτό συμβαίνει επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος μπορεί να εστιάσει μόνο σε ένα πράγμα τη φορά.
Άσε τα πολλά και κάνε ένα πράγμα τη φορά. Δημιούργησε μία λίστα προτεραιοτήτων. Και κάνε συχνά διαλείμματα.
3. Ας πούμε ότι φεύγεις διακοπές
Φαντάσου ότι αύριο φεύγεις για μια μεγάλη κρουαζιέρα χωρίς σύνδεση στο Διαδίκτυο. Τι κάνεις; Ξαφνικά, είσαι υπερ-συνειδητοποιημένος και πιο αποτελεσματικός, επειδή τα διακυβεύματα είναι υψηλότερα! Δεν ξοδεύεις χρόνο σε πράγματα που δεν χρειάζεται να κάνεις ενώ προσπαθείς να τελειώσεις όσες περισσότερες εκκρεμότητες μπορείς!
4. Προθεσμίες
Αν δεν χρησιμοποιούμε σαφή χρονικά πλαίσια για έργα και στόχους, τα πράγματα καθυστερούν και το ενδιαφέρον μειώνεται. Εάν δεν υπάρχει προθεσμία, δεν υπάρχει επείγον και όπως λένε οι γκουρού της αγοράς: «Τα χρονικά πλαίσια δημιουργούν μια αίσθηση επείγοντος και δημιουργούν δυναμική. Η ορμή δημιουργεί ταχύτητα. Και στα χρήματα αρέσει η ταχύτητα. Αυτή μπορεί να είναι μια πολύ καπιταλιστική άποψη, αλλά υπάρχει κάτι αιθέριο, ενεργητικό σε αυτό. Τα χρονικά πλαίσια αυξάνουν την παραγωγικότητα και έτσι απλά τα πράγματα γίνονται».
5. Οι 4 Πυλώνες της Αναβλητικότητας
Σύμφωνα με μια ακαδημαϊκή μελέτη με τίτλο Η φύση της αναβλητικότητας, υπάρχουν 4 πυλώνες της αναβλητικότητας που μας επηρεάζουν.
- Χαμηλής αξίας εργασία. Όταν μια εργασία είναι δυσάρεστη ή βαρετή, προσπαθούμε να τη συνδέσουμε με μια πιο ευχάριστη δραστηριότητα. Η χρήση προθεσμιών ή του κανόνα των δύο λεπτών μπορεί να μας βοηθήσει να το ξεπεράσουμε.
- Προσωπικότητα. Μερικοί άνθρωποι είναι πιο παρορμητικοί και αποσπώνται ευκολότερα από άλλους. Γνωρίζουμε τα ερεθίσματά μας και αναζητούμε τρόπους να τα κρατήσουμε μακριά.
- Προσδοκίες. Όταν περιμένεις να ολοκληρώσεις μια εργασία εύκολα, είναι λιγότερο πιθανό να την αναβάλλεις. Επιστρέφεις στον κανόνα των δύο λεπτών και την ολοκληρώνεις.
- Αποτυχία στόχου. Ο φόβος της αποτυχίας είναι εμφανής στους αναβλητικούς. Καθώς εργαζόμαστε πάνω στην οικοδόμηση της αυτοπεποίθησής μας προσπαθούμε να πετύχουμε μικρές νίκες. Αποτέλεσμα; Δημιουργούμε ώθηση και ξεπερνάμε την αναβλητικότητα.
Tip of the Day: Ό,τι δεν αρχίζει σήμερα ποτέ δεν τελειώνει αύριο και στο σημείο αυτό πρέπει να παραδεχθώ πως μάλλον πιο αναβλητικός άνθρωπος από μένα δεν υπάρχει. Όμως το ότι το συνειδητοποιώ είναι ένα βήμα. Και γνωρίζοντας τον εχθρό μου ελπίζω κάποια στιγμή να μάθω και πώς να τον νικήσω γιατί όπως είπε και ο Ελύτης: “ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα…”
Εσύ αλήθεια ποια κόλπα χρησιμοποιείς για να μη σπαταλάς τον χρόνο σου;
