Ο Στέφανος Δορμπαράκης είναι ένας καλλιτέχνης που καταφέρνει να μας γαληνεύει αλλά και να μας εμπνέει με τη μουσική του. Με αφορμή το νέο του άλμπουμ, Λυχνικόν, παραχώρησε συνέντευξη στο Say Yes to the Press.
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το Λυχνικόν, το δεύτερο μουσικό σας άλμπουμ. Τι περιλαμβάνει;
Πριν από λίγο καιρό, συγκεκριμένα μέσα στον Δεκέμβριο του 2023, κυκλοφόρησε ο δεύτερος προσωπικός μου δίσκος, το «Λυχνικόν». Είναι ένα μουσικό άλμπουμ το οποίο περιλαμβάνει δέκα πρωτότυπες οργανικές συνθέσεις μου επηρεασμένες τόσο από τη μουσική της Ανατολής όσο κι από αυτή της Δύσης.
Όπως και ο πρώτος μου δίσκος, το «λευκό γράμμα», έτσι κι αυτός αποτελεί ένα «πάντρεμα» διαφόρων μουσικών στοιχείων χρησιμοποιώντας όργανα της ευρύτερης περιοχής της ανατολικής Μεσογείου όπως το κανονάκι, το ούτι, τη λύρα, το νέι, το πολίτικο λαούτο, αλλά και όργανα της δυτικής κουλτούρας σαν το πιάνο, το σαξόφωνο, το κοντραμπάσο, το βιολοντσέλο, το ακορντεόν. Το «Λυχνικόν», όπως άλλωστε δηλώνει και η ετυμολογία της λέξης, αποτυπώνει το φως της εσπέρας, το φως των λύχνων, μέσα στο οποίο ο ακροατής γίνεται συμμέτοχος στους ιδιαίτερους ήχους και τα διάφορα αρώματα που αναδύονται από τα κομμάτια.
Να γυρίσουμε λίγο πίσω στις στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας; Τι σημαίνει αυτό το άλμπουμ για εσάς;
Το «Λυχνικόν» αποτελεί για μένα μία μορφή αποτύπωσης του εαυτού μου. Κάθε κομμάτι ξεχωριστά κρύβει μέσα του μία ιστορία. Άλλοτε πιο προσιτή στον ακροατή με ξεκάθαρα μουσικά νοήματα κι άλλοτε πιο θολή που αναζητά από τον ίδιο να ανακαλύψει το μουσικό πλαίσιο που τίθεται από τις συνθέσεις μου. Ο δίσκος αυτός έγινε μέσα σε μία εποχή που η δισκογραφία βρίσκεται σε έντονη κρίση. Βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο το οποίο πάει να εξαλείψει το φυσικό προϊόν αναπαραγωγής δίσκων.
Παρόλα αυτά η κυκλοφορία του συγκεκριμένου μουσικού άλμπουμ με χαροποιεί ιδιαιτέρως για τον λόγο ότι ένα μέρος της καρδιάς μου παίρνει «σάρκα και οστά» και μοιράζεται στο ευρύ κοινό κάτω από δύσκολες συνθήκες. Μέσα στην πληθώρα ήχων και τη γενικότερη σύγχυση που επικρατεί ακόμα και στον χώρο της τέχνης, η απόφαση να κυκλοφορήσει και να επικοινωνήσει ένας μουσικός την προσωπική του δουλειά δείχνει ένα τόλμημα και μία στάση ζωής πέρα από τα τετριμμένα καλλιτεχνικά μονοπάτια. Η συγκίνηση λοιπόν μεγάλη όταν η διαδρομή από την έμπνευση στη δημιουργία υλοποιείται παίρνοντας την τελική μορφή μέσα από την επίσημη κυκλοφορία ενός καλλιτεχνικού πονήματος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το «Λυχνικόν» θα έλεγα πως είναι μία ακόμα σφραγίδα του δικού μου ήχου στο μουσικό στερέωμα.
Ποιες ήταν οι πρώτες μουσικές σας διαδρομές; Είχε πάντα σημαντικό ρόλο στη ζωή σας η μουσική;
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρή ηλικία παίζοντας πιάνο. Πρώτα γνώρισα την ευρωπαϊκή μουσική και τη δυτική κουλτούρα κι έπειτα, κατά τα εφηβικά χρόνια, ήρθα σε ουσιαστική επαφή με την παράδοσή μας και τη μουσική της Ανατολής μέσα από το κανονάκι με το οποίο καταπιάνομαι εδώ και τόσα χρόνια. Αυτό που κατάλαβα είναι πως βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι το οποίο απαιτεί τη γνώση και της μίας μουσικής και της άλλης. Τόσο η ενασχόληση με τη δυτικό μουσικό τρόπο σκέψης όσο και η συνειδητή επιλογή «προς Ανατολάς», αν μπορεί να μου επιτραπεί η φράση, με βοήθησαν στο να κατανοήσω τι θέλω και να διαμορφώσω εντέλει τη μουσική μου ιδιοσυγκρασία και ταυτότητα. Από την πρώτη συμμετοχή σε συναυλία που είχα ως μαθητής Γ΄ Δημοτικού προσπαθώντας να διαχειριστώ το άγχος της σκηνής και του κόσμου μέχρι και την πιο πρόσφατη μουσική μου εκδήλωση ο στόχος ήταν, είναι και θα παραμένει ο ίδιος. Πώς να γαληνέψω την καρδιά μέσα από τις νότες! Αυτός εξάλλου είναι και ο απώτερος σκοπός της μουσικής για μένα, γι’ αυτό έχει τόσο καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ζωής μου μέχρι σήμερα.
Από πού αντλείτε έμπνευση για δημιουργία;
Έρχεται η στιγμή που ο άνθρωπος προσπαθεί να εξωτερικεύσει όσα υπάρχουν μέσα στην ψυχή του. Η διαφορά όμως με έναν καλλιτέχνη υφίσταται στον τρόπο που πραγματοποιείται αυτό το μοίρασμα. Ο ένας μπορεί να το αποτυπώσει με λέξεις πλάθοντας ποικίλους χαρακτήρες, ο άλλος με σχέδια και χρώματα, κάποιος άλλος δίνοντας μορφή σε λόγια. Για εμένα η δημιουργία εκφράζεται με δύο τρόπους. Είτε με λέξεις είτε με νότες. Η καταγραφή των σκέψεών μου στο χαρτί μέσα από ιστορίες που πλάθω, αλλά και η αποτύπωση όλων αυτών που με απασχολούν στο πεντάγραμμο με κάνουν να υπάρχω. Η δημιουργία είναι ένα ισχυρό κίνητρο για ζωή, μία πορεία προς το φως, μία αέναη κίνηση προς τα Άνω. Συνεπώς καθετί που μπορεί να προκαλέσει το ενδιαφέρον της ολότητάς μου είναι σε θέση να παραγάγει έργο μέσα μου. Η έμπνευση πιστεύω πως είναι δυνατόν να υπάρξει ακόμα και από το πιο ασήμαντο στοιχείο, όταν αυτό διεγείρει τις αισθήσεις και το «είναι» του καλλιτέχνη.
Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;
Ενδεχομένως να φανώ προβλέψιμος ή ακόμα και γραφικός με αυτό που θα πω, αλλά σε μία τέτοια ερώτηση δεν μπορώ να απαντήσω κάτι άλλο πέρα από τα λόγια και τη συμβουλή που μου έδωσαν οι γονείς μου: «Να είσαι ο εαυτός σου!». Είναι μία φράση που προσπαθώ καθημερινά να την εφαρμόζω και να την κάνω πράξη. Λόγια σοφά από ανθρώπους που έχουν ζήσει μία ζωή αυθεντική. Μία ζωή που αποτελεί παράδειγμα για μένα και θέτει τις βάσεις και τα θεμέλια για να με καθορίσει ως άνθρωπο.
Είμαι ο εαυτός μου και όλα όσα πρεσβεύω δηλώνουν πτυχές του εαυτού μου. Ακόμα και κόντρα στο ρεύμα της εποχής να είναι μία στάση μου, είναι αληθινή καθώς προέρχεται από μένα. Αλίμονό μας εάν ζούμε τις ζωές άλλων στη δική μας τη ζωή…
Μια συνεργασία σας που ξεχωρίζετε είναι…
Έχω συνεργαστεί με πληθώρα καλλιτεχνών. Έχω συνυπάρξει πάνω στη σκηνή με πολλά γνωστά ονόματα του ελληνικού και όχι μόνο πενταγράμμου. Αυτό που κρατάω σε μια συνεργασία είναι η ουσιαστική σχέση που δημιουργείται πέρα από τα όρια της σκηνής. Οπότε δεν δίνω σημασία πια σε «μεγάλα ονόματα», όταν τα βλέπω να κινούνται με αποκλειστικό σκοπό την υστεροφημία τους ή τις φιλόδοξες τάσεις τους.
Από την άλλη όμως υπάρχουν και φωτεινοί πνευματικοί φάροι οι οποίοι μπορεί να σε φωτίσουν και να λειτουργήσουν ως στυλοβάτες στη μουσική σου διαδρομή. Μία τέτοια περίπτωση που η συνεργασία λειτουργεί ως μαθητεία σε ύψιστο βαθμό είναι ο αγαπητός συνθέτης, μουσικός και δάσκαλος της παραδοσιακής μας μουσικής, κ. Χρήστος Τσιαμούλης, ευρέως γνωστός από το συνθετικό, συγγραφικό και μουσικό του έργο. Η αναφορά σε εκείνον γίνεται με πολύ μεγάλη επίγνωση και συναίσθηση σε όλο αυτό που έχει προσφέρει σ’ εμένα, τόσο άμεσα από συνεργασίες δισκογραφικού ή συναυλιακού τύπου, όσο και έμμεσα από συζητήσεις και αναλύσεις πολλών θεμάτων για τη μουσική αλλά και γενικότερα για τη ζωή. Του χρωστάω πολλά και δημοσίως τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά!
Ένα καλλιτεχνικό σας όνειρο…
Ονειρεύομαι καθημερινά και ζω μέσα στο όνειρο. Αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Αφήνω όμως τη ζωή την ίδια να χαράξει εκείνη τον δρόμο που θα αφήσω πίσω μου. Το μοναδικό μέλημά μου είναι όταν θα φύγω από τη ζωή αυτή οι μουσικές μου πινελιές να αποτυπωθούν έστω και λίγο στις καρδιές των ακροατών που θέλησαν να ακούσουν τη μουσική μου ή να ευφρανθούν από το κανονάκι μου!
info
Spotify_Lychnikon: https://open.spotify.com/album/4Db2I1S8yybGfIuX0sljl6
