Σε αυτό το οδοιπορικό πρωταγωνιστής είναι το νερό! Ξεκινήσαμε από την Αγόριανη με τον καταρράκτη Χάραδρο που δίνει μια παραμυθένια νότα στο χωριό, γνωρίσαμε τη γαλήνια Λιλαία και τη γειτόνισσά της, την Πολύδροσο, και καταλήξαμε στις Πηγές της Κρύας, στη Λιβαδειά.
Σκαρφαλωμένη στον Παρνασσό, σε υψόμετρο 850 μέτρων, η Αγόριανη συγκαταλέγεται στα ομορφότερα χωριά της χώρας μας. Λέγεται και Επτάλοφος, καθώς είναι χτισμένη σε επτά λόφους.
Η πλατεία του χωριού, με τα χαρακτηριστικά δίδυμα πλατάνια, τα πετρόχτιστα σπίτια και τα όμορφα σοκάκια μας καλωσόρισε και μας εντυπωσίασε. Ο ήχος του νερού, που λειτουργεί σαν χαλαρωτική μουσική, έδωσε το στίγμα από την πρώτη στιγμή.
Τρεχούμενα νερά και πράσινο παντού! Το βλέμμα γεμίζει φύση ενώ βρισκόμαστε στο κεντρικότερο σημείο του χωριού. Από τη γραφική πλατεία, διασχίζοντας το πέτρινο μονοπάτι, πολύ σύντομα φτάνεις στον μικρό καταρράκτη με τα ορμητικά νερά. Το τοπίο γίνεται πιο άγριο μέσα σε λίγα μόλις λεπτά!
Η Λιλαία ή αλλιώς Κάτω Αγόριανη είναι ήρεμη και αποτελεί ένα ιδανικό καταφύγιο για χαλάρωση. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 330 μέτρων, στο λεκανοπέδιο του Κηφισού, στους πρόποδες του Παρνασσού. Τον Οκτώβριο του 1943, σχεδόν όλα τα σπίτια του χωριού κάηκαν από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκαν διατηρώντας τον παραδοσιακό χαρακτήρα τους. Η Πολύδροσος είναι γειτόνισσά της και ανάμεσά τους βρίσκονται οι πηγές του ποταμού Κηφισού. Στην πλακόστρωτη πλατεία του χωριού εξέχουσα θέση έχει ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου. Η Πολύδροσος λέγεται και Σουβάλα και κατοικείται από την προϊστορία!
Και μετά… ο δρόμος του νερού μας οδήγησε στη Λειβαδιά και συγκεκριμένα στις Πηγές της Κρύας. Σύμφωνα με τη μυθολογία η Έρκυνα ήταν φίλη της Περσεφόνης. Κάποτε, καθώς έπαιζαν με μια χήνα, η χήνα κρύφτηκε σε μια σπηλιά που ήταν σφραγισμένη με πέτρα. Τότε, η Περσεφόνη τράβηξε την πέτρα και αμέσως ανάβλυσαν νερά από την πηγή που βρισκόταν μέσα στη σπηλιά!
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για τους παραπάνω προορισμούς, δείτε το βίντεο του Travel Diary!
