Καλημέρα SayYesser!!!
Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ κάποτε πίστευα ότι για να κερδίσεις στη ζωή, πρέπει να κρατάς σφιχτά τα πάντα. Να προσπαθείς, να επιμένεις, να μην τα παρατάς ποτέ. Σου λένε από μικρό ότι η ζωή είναι αγώνας, και αν δεν τα δώσεις όλα, δεν θα φτάσεις πουθενά.
Αλλά ξέρεις τι κατάλαβα; Μερικές φορές, η πραγματική δύναμη δεν είναι να κρατάς, αλλά να αφήνεις. Να αφήνεις πράγματα που δεν σου ταιριάζουν πια. Φιλικές σχέσεις που έγιναν τοξικές, στόχους που δεν σε εκφράζουν πια, συνήθειες που σε βαραίνουν.
Πρόσφατα άφησα ένα project που είχα αναλάβει. Ήταν κάτι που μου φαινόταν σημαντικό, αλλά όσο περνούσε ο καιρός, καταλάβαινα ότι δεν μου έδινε τίποτα πέρα από άγχος. Ένιωθα τύψεις στην αρχή, σκεφτόμουν ότι “πρέπει” να το τελειώσω. Αλλά μια μέρα, είπα στον εαυτό μου: “Γιατί το κάνεις;”. Δεν είχα απάντηση. Κι έτσι, το άφησα.
Και ξέρεις τι έγινε; Ανακουφίστηκα. Νιώθεις ελεύθερος όταν αφήνεις κάτι που δεν σου κάνει πια. Σαν να αδειάζεις χώρο μέσα σου για κάτι καινούργιο, κάτι καλύτερο.
Το να αφήνεις δεν είναι αδυναμία. Είναι μια πράξη θάρρους. Γιατί χρειάζεται δύναμη να παραδεχτείς ότι κάτι δεν σου ταιριάζει πια και να το αφήσεις πίσω σου.
Tip of the Day: Σκέψου κάτι που σε βαραίνει και δεν σου δίνει χαρά. Τόλμησε να το αφήσεις. Ακόμα κι αν είναι μικρό, θα νιώσεις πιο ανάλαφρος.
Το να αφήνεις κάτι που δεν σου κάνει, είναι σαν να χαρίζεις στον εαυτό σου μια δεύτερη ευκαιρία.
