Καλημέρα SayYesser, Νυρεμβέργη Day 2!!!
Ξέρεις τι είναι πιο δύσκολο από το να βρεις τα σωστά λόγια; Το να μην πεις απολύτως τίποτα. Να μείνεις σιωπηλός, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς δικαιολογίες. Κι όμως, η σιωπή δεν είναι πάντα αμηχανία. Μερικές φορές, είναι το πιο δυνατό «σε καταλαβαίνω» που μπορείς να πεις.
Σκέψου το λίγο. Οι πιο βαθιές στιγμές στις σχέσεις μας – είτε φιλικές, είτε ερωτικές, είτε οικογενειακές – δεν είναι γεμάτες λόγια. Είναι εκείνες οι στιγμές που ο άλλος ξέρει τι νιώθεις, χωρίς να χρειαστεί να το πεις. Όταν σε κοιτάζει στα μάτια και καταλαβαίνει ότι είσαι καλά ή ότι κάτι σε τρώει, πριν καν μιλήσεις.
Αλλά η σιωπή δεν είναι πάντα εύκολη. Φοβόμαστε ότι αν δεν μιλήσουμε, θα μας παρεξηγήσουν. Ότι ο άλλος θα νομίσει πως δεν ενδιαφερόμαστε ή πως δεν έχουμε τίποτα να πούμε. Κι έτσι, γεμίζουμε τα κενά με λόγια που πολλές φορές δεν έχουν ουσία. Μήπως όμως αυτό μας κάνει να χάνουμε την ουσία της σύνδεσης;
Η αλήθεια είναι ότι η σιωπή δεν χρειάζεται να είναι τρομακτική. Είναι μια ευκαιρία να δώσεις χώρο στον άλλον να «μιλήσει» με τον δικό του τρόπο. Να τον αφήσεις να εκφραστεί, χωρίς να τον διακόψεις. Και το πιο σημαντικό; Να του δείξεις ότι είσαι εκεί, όχι για να πεις κάτι, αλλά απλώς για να ακούσεις.
Την επόμενη φορά που θα βρεθείς σε μια στιγμή που οι λέξεις δεν έρχονται εύκολα, μην πιέσεις τον εαυτό σου να μιλήσει. Μείνε σιωπηλός. Και παρατήρησε πώς αυτή η σιωπή μπορεί να φέρει κάτι πιο βαθύ.
Tip of the Day: Μην φοβάσαι τη σιωπή. Μερικές φορές, λέει περισσότερα από χίλιες λέξεις.
Αφού στο έχω ξαναπεί: Η σιωπή δεν είναι η απουσία λέξεων. Είναι ο χώρος που γεννιέται η αλήθεια.
