Καλημέρα SayYesser!!!
Ξέρεις ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που μας έχουν μάθει από παιδιά; Ότι πρέπει να είμαστε καλοί με όλους. Να δεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι, να δείχνουμε κατανόηση, να συγχωρούμε, να δίνουμε δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στη διαρκή «καλοσύνη» και την «υπομονή», ξυπνάς μια μέρα και συνειδητοποιείς ότι το αφεντικό της ζωής σου δεν είσαι εσύ. Είναι οι άλλοι.
Πόσες φορές άφησες κάποιον να σου μιλήσει άσχημα επειδή «έχει τα δικά του»; Πόσες φορές συμβιβάστηκες με μια παρέα που δεν σε γεμίζει απλά επειδή «τους ξέρεις χρόνια»; Πόσες φορές ανέχτηκες έναν τοξικό άνθρωπο δίπλα σου γιατί «έτσι είναι αυτός, τι να κάνουμε»; Ε λοιπόν, να τι να κάνουμε: Να αναλάβουμε τον ρόλο του CEO της ζωής μας.
Προσέλαβε, απόλυσε, αντικατάστησε
Όπως ένας διευθύνων σύμβουλος επιλέγει την ομάδα του με βάση την αξία, τη συνεργασία και τη θετική συνεισφορά, έτσι και στη ζωή σου πρέπει να διαλέγεις τους ανθρώπους που προσθέτουν και όχι αυτούς που αφαιρούν. Δεν είσαι υποχρεωμένος να κρατάς κανέναν αν δεν ταιριάζει στην «κουλτούρα» της ζωής σου.
• “Προσέλαβε” ανθρώπους που σε εμπνέουν, σε ανεβάζουν, σε κάνουν να γελάς. Αυτούς που είναι δίπλα σου χωρίς συμφέρον, χωρίς χειρισμούς, χωρίς τοξικότητα.
• “Απόλυσε” όσους σου ρουφάνε την ενέργεια, όσους σε κάνουν να αμφισβητείς την αξία σου, όσους σε θεωρούν δεδομένο.
• “Αντικατάστησε” τις ενοχές με όρια. Το «μα δεν θέλω να τον στεναχωρήσω» με το «η δική μου ηρεμία είναι προτεραιότητα».
Το να δέχεσαι τους ανθρώπους όπως είναι δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους κάνεις και μέτοχους στην επιχείρησή σου. Μπορείς να τους χαιρετάς ευγενικά, να τους σέβεσαι, αλλά να τους κρατάς στην απόσταση που σου επιτρέπει να αναπνέεις.
Tip of the Day: Αν νιώθεις ότι κάποιος δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στη ζωή σου, τότε μάλλον δεν θα έπρεπε. Άκου το ένστικτό σου. Ο κόσμος λέει πες μου με ποιους κάνεις παρέα, να σου πω ποιος είσαι. Ε, μάλλον ήρθε η ώρα να ανανεώσεις το “προσωπικό” σου…
