Κάποια στιγμή, όλοι έχουμε ακούσει τη γνωστή ατάκα: «Μήπως έχεις πολύ υψηλά στάνταρ;» Λες και το να ξέρεις τι θέλεις από έναν σύντροφο είναι αμάρτημα. Λες και το να μην ικανοποιείσαι με κάτι μέτριο είναι πρόβλημα. Αλλά ας το πάρουμε αλλιώς: είναι όντως τα στάνταρ σου πολύ υψηλά ή μήπως οι προσδοκίες σου δεν ταιριάζουν με την πραγματικότητα;
Τα στάνταρ είναι απαραίτητα. Οι εξωπραγματικές προσδοκίες όχι.
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή: το να έχεις στάνταρ είναι υγιές. Το να ξέρεις τι θέλεις από μια σχέση, το να αναζητάς έναν σύντροφο που σου ταιριάζει και το να μη δέχεσαι λιγότερα από όσα αξίζεις δεν είναι κακό—είναι απαραίτητο.
Το πρόβλημα δεν είναι τα κριτήριά σου. Το πρόβλημα είναι ότι πολλές φορές δεν είσαι διατεθειμένος να κάνεις την προσπάθεια που απαιτείται για να γνωρίσεις κάποιον που τα πληροί.
Θέλεις κάποιον έξυπνο, γοητευτικό, φιλόδοξο, αφοσιωμένο, αστείο και σταθερό, αλλά δεν είσαι διατεθειμένος να επενδύσεις χρόνο, ενέργεια και συναισθηματική ωριμότητα για να χτίσεις μια ουσιαστική σχέση. Θέλεις τον ιδανικό άνθρωπο, αλλά τον περιμένεις να εμφανιστεί μαγικά, χωρίς να κάνεις τίποτα γι’ αυτό.
Πώς να καταλάβεις αν το πρόβλημα είναι οι προσδοκίες σου
Αν συνεχώς νιώθεις ότι κανείς δεν είναι «αρκετός» για σένα, σκέψου τα εξής:
✔ Είσαι ξεκάθαρος για το τι θέλεις ή απλά απορρίπτεις κόσμο χωρίς δεύτερη σκέψη;
✔ Περιμένεις από κάποιον να είναι “τέλειος” χωρίς να αποδέχεσαι τις ατέλειες που όλοι έχουν;
✔ Επενδύεις χρόνο και προσπάθεια στο να γνωρίσεις ανθρώπους, ή απλώς περιμένεις το τέλειο ταίρι να πέσει από τον ουρανό;
Αν απάντησες «ναι» σε έστω μία από αυτές τις ερωτήσεις, τότε το θέμα δεν είναι τα στάνταρ σου—είναι οι μη ρεαλιστικές προσδοκίες σου.
Η διαφορά ανάμεσα στο “δε συμβιβάζομαι” και στο “θέλω το αδύνατο”
Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στο «δεν θα συμβιβαστώ με κάτι λιγότερο από όσα θέλω» και στο «ψάχνω κάποιον που να μην υπάρχει».
Δεν σημαίνει ότι πρέπει να κατεβάσεις τα στάνταρ σου ή να δεχτείς κάτι που δεν σου ταιριάζει. Σημαίνει όμως ότι πρέπει να καταλάβεις πως οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι. Και ότι αν ψάχνεις το ιδανικό πακέτο, χωρίς ελαττώματα, χωρίς κακές μέρες, χωρίς περίεργες συνήθειες, τότε ίσως το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι—αλλά ο τρόπος που βλέπεις τις σχέσεις.
Η αγάπη δεν έρχεται έτοιμη. Χτίζεται.
Η τέλεια σχέση δεν εμφανίζεται από το πουθενά. Δεν πρόκειται να γνωρίσεις κάποιον που θα ταιριάζει 100% σε όλα τα κουτάκια που έχεις στο μυαλό σου. Οι καλές σχέσεις δε βασίζονται μόνο στη χημεία ή στο να βρεις το σωστό άτομο. Βασίζονται στην αμοιβαία προσπάθεια, στην επικοινωνία και στο να θέλετε και οι δύο να κάνετε τη σχέση να λειτουργήσει.
Αντί να περιμένεις τον τέλειο σύντροφο, ψάξε για κάποιον που έχει τις αξίες που θεωρείς σημαντικές. Κάποιον με τον οποίο μπορείς να αναπτύξεις μια πραγματική σύνδεση.
Τελικά, τι πρέπει να αλλάξεις;
Το θέμα δεν είναι να μειώσεις τα στάνταρ σου. Είναι να συνειδητοποιήσεις τι πραγματικά έχει σημασία.
• Θέλεις κάποιον με τέλειο σώμα ή κάποιον που θα σε κάνει να γελάς ακόμα και στις δύσκολες μέρες σου;
• Θέλεις κάποιον με τέλειο μισθό ή κάποιον που θα επενδύσει συναισθηματικά σε σένα;
• Θέλεις κάποιον που φαίνεται τέλειος στα social media ή κάποιον που είναι πραγματικά εκεί για σένα;
Οι σχέσεις δεν είναι λίστες επιθυμιών. Δεν είναι παραγγελία στο e-shop. Είναι δύο άνθρωποι που επιλέγουν να είναι μαζί και να δουλέψουν γι’ αυτό.
Οπότε, αντί να αναρωτιέσαι αν οι άλλοι είναι «αρκετοί» για σένα, αναρωτήσου αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις την προσπάθεια να γνωρίσεις πραγματικά κάποιον.
Μην ψάχνεις το τέλειο. Ψάξε αυτό που αξίζει να κρατήσεις.
