Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!
Πόσες φορές έχεις καεί εσύ για να μη «κρυώσει» κανείς γύρω σου; Να στριμώχνεις το δικό σου πρόγραμμα για να προλάβεις των άλλων, να δίνεις απλόχερα χρόνο, ενέργεια, κατανόηση, ακόμα κι όταν μέσα σου είσαι κουρέλι. Κι όλα αυτά γιατί; Για να μη δυσαρεστηθεί κανείς. Για να μη νιώσει μόνος, αδικημένος, παραπονεμένος. Να μη σε παρεξηγήσουν. Να μη φανείς «λίγος».
Και κάπως έτσι, όσο κρατάς τους άλλους ζεστούς, εσύ παγώνεις. Συναισθηματικά, ψυχικά, πρακτικά. Γιατί το να είσαι συνέχεια διαθέσιμος, δεν είναι αγάπη. Είναι εξάντληση με φιόγκο. Κι αυτός ο φιόγκος λέγεται “καλή πρόθεση”, αλλά αν τον λύσεις, θα δεις ένα μεγάλο «γιατί δεν με φροντίζει κανείς όπως φροντίζω εγώ».
Να σου πω κάτι; Δεν είναι κακό να πεις όχι. Δεν είναι εγωισμός να βάλεις τον εαυτό σου προτεραιότητα. Δεν είναι γρουσουζιά να πεις “σήμερα δεν μπορώ, είμαι χάλια”. Είναι ανακούφιση. Είναι υγεία. Είναι αλήθεια.
Κανείς δεν μπορεί να πίνει από ένα άδειο φλιτζάνι. Κι αν το μόνο που κάνεις είναι να γεμίζεις τα φλιτζάνια των άλλων, κάποια στιγμή θα κοιτάξεις το δικό σου και θα είναι στεγνό. Κι εσύ; Εσύ θα είσαι εκεί, με καμένα δάχτυλα και παγωμένο βλέμμα, να αναρωτιέσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος νοιάστηκε αν είσαι καλά.
Οπότε, σήμερα, φτιάξε εσύ καφέ για σένα. Κάτσε με τον εαυτό σου. Και ζέστανε τον δικό σου κόσμο, πριν ξαναγίνεις θερμάστρα για τους άλλους.
Tip of the Day: Αν αισθάνεσαι ότι δίνεις παραπάνω απ’ όσο αντέχεις, σταμάτα. Κανείς δεν θα σε φροντίσει όπως μπορείς να φροντίσεις εσύ τον εαυτό σου. Και να θυμάσαι: μην καις τον εαυτό σου για να κρατήσεις τους άλλους ζεστούς…
