Καλημέρα SayYesser!!!
Ξεκινάω με κάτι που πονάει, αλλά είναι αλήθεια: οι φόβοι που δεν αντιμετωπίζουμε γίνονται τα όρια μας. Όχι οι δυνατότητές μας. Όχι οι ικανότητές μας. Όχι η αλήθεια μας. Οι φόβοι μας. Όλα εκείνα που κάνουμε πως δεν υπάρχουν, κι όμως είναι εκεί, σαν φράγματα γύρω μας που στενεύουν τον ορίζοντα.
Φοβάσαι να πεις όχι, γιατί φοβάσαι μην σε απορρίψουν.
Φοβάσαι να φύγεις από μια σχέση, γιατί φοβάσαι τη μοναξιά.
Φοβάσαι να αλλάξεις δουλειά, γιατί φοβάσαι ότι δεν θα τα καταφέρεις.
Φοβάσαι να εκτεθείς, να δοκιμάσεις, να ξεβολευτείς, να ξεκινήσεις… γιατί;
Γιατί κάποτε, κάπου, κάποιος σε έπεισε πως δεν μπορείς.
Κι εσύ το πίστεψες. Το πήρες σαν δεδομένο. Και το άφησες να σου χτίσει τοίχους, να σου βάλει ταβάνι, να σου βάλει όρια. Όρια που δεν είναι δικά σου. Είναι δανεικοί φόβοι που έγιναν μόνιμοι συγκάτοικοι.
Αυτό είναι το πρόβλημα με τους φόβους: αν δεν τους κοιτάξεις κατάματα, δεν θα φύγουν. Θα μεγαλώσουν. Θα απλωθούν. Θα σου κάνουν κουμάντο. Θα σε πείσουν πως προστατεύεσαι, ενώ στην πραγματικότητα κρύβεσαι.
Δεν σου λέω να γίνεις ατρόμητος. Σου λέω να γίνεις αληθινός. Ο φόβος υπάρχει για να σε κινητοποιήσει, όχι για να σε φυλακίσει. Όταν τον δεις, όταν τον καταλάβεις, όταν τον αγκαλιάσεις, τότε αποκτάς επιλογές. Και όταν έχεις επιλογές, έχεις δύναμη.
Μην αφήσεις έναν φόβο να αποφασίζει για σένα. Δεν ξέρει καλύτερα. Εσύ ξέρεις.
Tip of the day: Κάθε φορά που λες “δεν μπορώ”, σταμάτα και ρώτα τον εαυτό σου: Δεν μπορώ ή φοβάμαι;
Γιατί όπως λένε, όλα όσα θέλεις βρίσκονται στην άλλη πλευρά του φόβου…
