Δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, αλλά καίει ακόμα. Η Πέτρα της Κόλασης του Malcolm Lowry είναι μια συγκλονιστική, αυτοβιογραφική νουβέλα που ξεδιπλώνει την πιο σκοτεινή πλευρά του σπουδαίου μοντερνιστή συγγραφέα. Μια ιστορία βγαλμένη μέσα από την προσωπική του πτώση – και ίσως και απόλυτη λογοτεχνική κάθαρση.
Ο Μπιλ Πλανταγενέτης, ένας Βρετανός πιανίστας της τζαζ, ναυαγός του εαυτού του και των παθών του, φτάνει στη Νέα Υόρκη και χάνεται στις ταβέρνες του λιμανιού. Όταν καταλήγει στο ψυχιατρείο Bellevue, μοιάζει σαν να περνά το κατώφλι μιας προσωπικής κόλασης. Ανάμεσα σε φαντάσματα του μυαλού του, φτωχούς, αλκοολικούς και ψυχικά ασθενείς, αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι κανένας ψυχίατρος δεν μπορεί να γιατρέψει μια ψυχή που έχει χάσει την πυξίδα της.
Η γραφή του Lowry εδώ είναι πολυφωνική, αποπνικτική, σχεδόν μουσική. Η νουβέλα, όπως σημειώνει και η Κατερίνα Σχινά στον εξαιρετικό πρόλογό της, μοιάζει με λογοτεχνική παρτιτούρα που χτίζεται πάνω σε διάφωνες συγχορδίες – γεμάτη απόγνωση, πένθος και μια αλλόκοτη ποίηση.
Έργο ασφυκτικό αλλά αφοπλιστικά αληθινό, η Πέτρα της Κόλασης δεν είναι απλώς ένα κείμενο για την τρέλα. Είναι ένα ουρλιαχτό μέσα στο κενό – και μια οδυνηρή υπενθύμιση ότι η λογική δεν είναι πάντα σωσίβιο.
